به گزارش مجله خبری نگار،میسی ویلیامز تغییرات روحی و جسمی سختی را که برای بازی در نقش خواهر کوچکتر کریستین دیور در یک سریال تلویزیونی جدید تجربه کرده بود، فاش کرد.
ستاره «بازی تاج و تخت» که برای ایفای نقش کاترین دیور در سریال «The New Look» (ظاهر جدید) سرش را تراشید و ۲۵ پوند وزن کم کرد، در مصاحبهای جدید گفت که او چنان کابوسهای بدی میدید که «تقریباً شبیه فلج خواب بود.»
او در مصاحبهای که روز سه شنبه منتشر شد به هارپرز بازار انگلستان گفت: «من خیلی کم غذا میخوردم، همیشه مدیتیشن میکردم، در آپارتمانم شمع و بخور میسوزاندم.» در حالی که تیمی از متخصصان پزشکی بر کاهش وزن قابل توجه او نظارت داشتند، ویلیامز ۲۶ ساله توضیح داد که بیشتر این کاهش زمانی رخ داد که او درست قبل از فیلمبرداری تمرینات سختی میکرد و عرق میریخت.
او به یاد میآورد: «من باید ساعت ۴ صبح بیدار میشدم تا عرق کنم. شب قبل حدود ساعت ۷ یا ۸ شب به من اجازه داده شد چیزی نمکی و کم آب بخورم، مقداری ماهی سالمون دودی و یک لیوان کوچک شراب. سپس من یک حمام داغ با مقدار زیادی نمک در آن داشتم. بعد به رختخواب میرفتم و شاید سه ساعت میخوابیدم و از خواب بیدار میشدم و یک مشت آجیل میخوردم.»
نامزد امی گفت که روند تبدیل شدن به یک کاترین لاغر چنان بر بدن او تاثیر گذاشته که در طول شب نمیتواند بخوابد.
او با اشاره به اینکه کابوسهایش اغلب به شخصیتی که او به تصویر میکشد مربوط میشود، که یک مبارز فرانسوی در جنگ جهانی دوم بود، گفت: «من مدام از خواب بیدار میشدم و احساس میکردم مثل تیلهای در داخل بطری هستم که به اطراف میچرخد. احساس محدودیت زیادی وجود داشت، تقریباً مانند فلج خواب، رویاهای به دام افتادن و حملههای وحشتناک از مردانی که یونیفرم پوشیده بودند. هر روز فیلمبرداری یادآور داستانی از وحشتهایی را که انسانها میتوانند بر یکدیگر تحمیل کنند بود، اما ما جادو و امید و عشق را هم به تصویر میکشیدیم.»
سریال ۱۰ قسمتی «ظاهر جدید» که بر اساس کتاب «خانم دیور: داستان شجاعت و مد» ساخته شده است، بر روی طراحان مد کوکو شانل و کریستین دیور تمرکز دارد که در حال حرکت در جنگ جهانی دوم هستند. همچنین داستان ناشناخته کاترین را روایت میکند که در سال ۱۹۴۴ پس از پیوستن به مقاومت توسط گشتاپو دستگیر و شکنجه شد.
او قبل از آزادی نهایی در سال ۱۹۴۵ به اردوگاه کار اجباری آلمان فرستاده شد. در جای دیگری از مصاحبه، ویلیامز این تحول را با تجربه خود در تجسم نقش آریا استارک در «بازی تاج و تخت» مقایسه کرد.
او توضیح داد که نقشش در «بازی تاج و تخت» ایجاب میکرد «ماهیچههای مختلفی بسازد»، اما این بخش «چیزی که میخورم، نحوه حرکت، خواب و فکر کردن من را در اختیار گرفت.»