به گزارش مجله خبری نگار به نقل از ورج، طوفان ژئومغناطیسی میتواند ماهوارهها، شبکه برق و سایر زیرساختهای حیاتی را تحت تأثیر قرار دهد و مراکز پیش بینی آب و هوای فضایی اخیرا در مورد وقوع طوفان ژئومغناطیسی هشدار دادهاند.
آنها نگران پرتابهای جرمی تاجی (CME)، انفجارهای پلاسما و ذرات مغناطیسی جدا شده از خورشید هستند، که میتواند بر زیرساختهای حیاتی، از جمله شبکه برق، کابلهای اینترنت و ماهوارهها تأثیر بگذارد.
همه آن ذرات باردار که به سمت زمین پرتاب میشوند در بدترین سناریو، میتوانند منجر به قطع برق و اختلال در خدمات از جمله جیپیاس، شوند. اگر اپراتورهای شبکه و ماهواره بتوانند زیرساختهای خود را زودتر تقویت کنند و اگر طوفان حتی شدیدتر از پیش بینیها رشد نکند، ممکن است مردم متوجه چیزی نشوند، به جز نورهای شفق قطبی که میتوانند بیشتر قابل مشاهده باشند.
جرمهای تاجی پس از رسیدن به زمین، با میدان مغناطیسی سیاره ما برخورد میکنند. این میتواند ناگهان جریان الکتریکی را به خطوط برق، خطوط راه آهن، خطوط لوله و اساساً هر زیرساخت الکتریسیته، القا کند.
آخرین باری که طوفانی مانند این به مشکلی بزرگ تبدیل شد، در سال ۱۸۵۹ بود که طوفان ژئومغناطیسی دستگاههای تلگراف را در سراسر جهان نابود کرد. بدیهی است که امروزه فناوریهای بسیار بیشتری وجود دارند که میتوانند آسیبپذیر شوند. خاموشی نه تنها خانهها و مشاغل را تحت تأثیر قرار میدهد بلکه آنها همچنین میتوانند برق شبکه کابلهای فیبر نوری زیردریایی را که اینترنت را تحت پوشش قرار میدهد، قطع کنند.
همچنین تغییراتی در جو زمین وجود دارد که میتواند خطراتی برای ماهوارهها ایجاد کند. یونوسفر، لایه بالایی اتمسفر، متراکمتر میشود و باعث ایجاد نیروی کششی بیشتر برای ماهوارهها در مدار پایین زمین میشود.
در سال ۲۰۲۲، یک طوفان ژئومغناطیسی ممکن است منجر به از بین رفتن ۴۰ ماهواره استارلینک شده باشد، که نتوانستند به مدار مناسب خود برسند. تغییرات در یونوسفر همچنین بر ارتباطات رادیویی با فرکانس بالا و جیپیاس تأثیر میگذارد و سیگنالهای بین ماهوارههای جیپیاس و گیرندههای روی زمین را قطع میکند.
افراد بیشتری میتوانند شفق شمالی و جنوبی را در این هفته ببینند، زیرا شفق.های قطبی نتیجه ذرات ناشی از طوفانهای خورشیدی هستند که با جو زمین در تعامل هستند. در سال ۱۸۵۹، شفق شمالی تا آمریکای مرکزی گسترش یافت. این بار ممکن است تا جنوب آلاباما دیده شوند.