ماشین ترور ناتو در افغانستان؛ استراتژی بازتعریف داعش توسط دولت‌های غربی

به گزارش مجله خبری نگار/رسالت: یارگیری داعش از بقایای القاعده نیز با نظارت خاص دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی آمریکا و انگلیس به قوت خود باقی است. به‌راستی چه اتفاقی در افغانستان رخ می‌دهد؟ پاسخ این سؤال مشخص، اما تلخ است:غرب درصدد بازتعریف تروریسم تکفیری در افغانستان و شبه‌قاره هند می‌باشد. در این خصوص میان دستگاه‌های دولتی و امنیتی غرب همپوشانی و هم‌افزایی مستمری وجود دارد. این روند، حتی در جریان حضور ناتو در افغانستان نیز آغاز شده بود و اکنون، با گذشت مدتی نسبتا زیاد از خروج آتلانتیکی‌ها از افغانستان به نقطه اوج خود رسیده است.

هشدار صریح روس‌ها

نیکلای پاتروشف، دبیر شورای امنیت روسیه، ادعا کرده است که دست‌کم بیست سازمان تروریستی و بیش از ۲۳ هزار تروریست داعشی در افغانستان حضور دارند و آمریکا مسئول وضع دشوار کنونی در افغانستان است.

او ضمن اشاره به این موضوع در نشستی امنیتی در بیشکک قرقیزستان، ادعا کرد که غرب در طرح‌های ژئوپلیتیکش افغانستان را هدف قرار داده است. او گفت آمریکا و متحدانش طی بیست سال حضور در افغانستان کاری برای بهبود اوضاع این کشور نکردند و افزود که آمریکا باید هزینه اصلی بازسازی اقتصاد افغانستان پس از هجوم به آن کشور را بپردازد، اما کاری دراین‌باره نکرده است. نیکلای پاتروشف با انتقاد از آمریکا برای رها کردن حجم عظیمی از تسلیحات در افغانستان گفت که واشنگتن بمب ساعتی در افغانستان جا گذاشته است. او تصریح کرد: «اکنون این تسلیحات باعث افزایش نبرد بین گروه‌ها در افغانستان شده است، در بازار سیاه فروخته می‌شود، و به دست تروریست‌هایی در کشور‌های دیگر می‌رسد.»

بازرس ویژه آمریکا در امور بازسازی افغانستان نیز پیش‌تر گفته بود که نیرو‌های آمریکایی تسلیحات نظامی به‌ارزش بیش از هفت‌میلیارد دلار برای طالبان به جا گذاشته‌اند. گزارش‌هایی نیز در مورد دستیابی برخی از گروه‌های تروریستی به این تسلیحات منتشر شده است. شاخه خراسان داعش، جدی‌ترین تهدید برای منافع روسیه و همچنین کشور‌های آسیای میانه شمرده می‌شود. مقام‌های ارشد روسیه بار‌ها در مورد حضور داعش در افغانستان ابراز نگرانی کرده و از طالبان خواسته‌اند که علیه این گروه اقدام کنند. دولت روسیه در نظام جمهوری افغانستان که مورد حمایت کشور‌های غربی بود، با طالبان تماس برقرار کرد و چند نشست میان هیئت طالبان و برخی از مقام‌های سیاسی و رهبران قومی و نمایندگان حکومت افغانستان برگزار کرد. یکی از موضوعاتی که در این خصوص مورد توافق قرار گرفت، لزوم مواجهه طالبان با داعش بوده است. نباید فراموش کرد که هدف اصلی آمریکا و بازیگران اروپایی، بازگرداندن داعش به صحنه است. اکنون نیز منازعه طالبان و داعش در برخی مناطق افغانستان ادامه دارد.

آدرس‌های غلط غرب

جمهوری اسلامی ایران، بار‌ها از سیاست و استراتژی شوم آمریکا و متحدانش در پیمان آتلانتیک شمالی جهت بازتولید تروریسم تکفیری پرده برداشته است. این ملاحظه امنیتی مهم، از سوی روسیه نیز مورد تأکید قرار گرفته است. در زمان حضور ناتو در افغانستان، بازیگران غربی ایران و روسیه را متهم کردند که به‌دلیل مخالفت با حضور نظامی آمریکا در افغانستان از شورشیان طالبان حمایت می‌کنند. اخیرا ولادیمیر ورونکوف، رئیس دفتر مبارزه با تروریسم سازمان ملل متحد، در سخنرانی در شورای امنیت سازمان ملل متحد هشدار داده است که شاخه خراسان داعش تهدیدی جدی در افغانستان است. او گفت که رژیم طالبان به توانایی‌های داعش برای حمله‌کردن از داخل افغانستان ضربه‌هایی زده و گام‌هایی برای کاهش توان عملیاتی این گروه برداشته، اما داعش همچنان تهدیدی جدی است. القاعده، داعش، تحریک ازبکستان، تحریک طالبان تاجیکستان، تحریک طالبان پاکستان، سپاه صحابه، و شمار دیگری از گروه‌های تروریستی هم‌اکنون در افغانستان حضور و فعالیت دارند. در چند گزارش شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره حضور این گروه‌ها در افغانستان ابراز نگرانی شده است.

سناریوی ناتو در افغانستان

مهم‌ترین سناریوی اعضای پیمان آتلانتیک شمالی پس از خروج از افغانستان این است که ضمن بازتعریف تروریسم داعشی، زمینه بروز جنگ داخلی و تجزیه افغانستان را فراهم سازند. همچنین آن‌ها درصدد تسری بحران‌های امنیتی مزمن در افغانستان به شبه‌قاره هند و حتی مناطق دیگر هستند. ازآنجایی‌که آمریکایی‌ها به‌خصوص در دوران تصدی دموکرات‌ها سابقه‌ای گویا درزمینهٔ سازی برای تجزیه کشور‌ها بر اساس قومیت و مذهب دارند، این رویکرد بیش‌ازپیش مشهود است؛ بنابراین در یک سناریوی خطرناک، مقامات آمریکایی تلاش می‌کنند افغانستان را به یک «کانون بحران پایدار» و «الگوی تجزیه اقلیمی بر اساس قومیت و مذهب» تبدیل کنند.

«افغانستان جدید» کلیدواژه‌ای است که این روز‌ها در رسانه‌ها و گزارش‌های راهبردی منتشرشده در آمریکا به‌کرات شاهد استفاده از آن هستیم. سؤال اصلی اینجاست که آیا افغانستان جدید برای آمریکا دارای «قبح ذاتی» است یا «نحوه قرار گرفتن افغانستان جدید» در «پازل استراتژیک آمریکا» یا «متحدان منطقه‌ای آمریکا» پاسخ این سؤال را مشخص می‌کند؟! قطعا پاسخ دوم صحیح است! بدیهی است که مقامات آمریکایی درصدد آن هستند تا افغانستان جدید را تا حد ممکن، به قطعه‌ای از پازل استراتژیک خود در منطقه تبدیل کنند. در این خصوص، هر دو حزب سنتی آمریکا (دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان) بر این موضوع اشتراک نظر دارند که مهم‌ترین ابزار برای تحقق این هدف غیرانسانی و شوم، تقویت و بازتعریف داعش می‌باشد. در چنین شرایطی قطعا در سرکوب داعش در افغانستان نباید درنگ کرد. پس از شکست در عراق و سوریه مقامات آمریکایی بخشی از مهره‌های داعش را به‌سوی افغانستان و شبه‌قاره هند و بخشی دیگر را به‌سوی قاره آفریقا رهنمون ساخته‌اند تا بتوانند مصادیق ترور و خشونت را در نقاط مختلف احیا و تقویت کنند.

ثبات افغانستان؛ خط قرمز آمریکا

آمریکا در طول دو دهه اخیر اساسا اجازه برقراری صلح و ثبات در افغانستان را نداد، زیرا «ثبات داخلی» آن‌هم از طریق «مذاکرات بین الافغانی» را مغایر با استراتژی مداخله‌گرایانه خود در این کشور می‌دید. در حال حاضر نیز باید بیش از هر زمان دیگری به رصد و تحلیل بازی خطرناک امنیتی آمریکا در افغانستان پرداخت. اگرچه واشنگتن (و به‌طورکلی ناتو) شکست سنگین، تاریخی و بی‌سابقه‌ای را در افغانستان پذیرفته است، اما این به معنای عدول و عقب‌نشینی آمریکا از سیاست‌های بحران‌ساز و استراتژی‌های مداخله‌گرایانه در این کشور آسیایی و جنگ‌زده نیست. قطعا «تولید یا بازتولید بحران‌های امنیتی» در افغانستان از طریق تروریسم تکفیری ساخته‌وپرداخته دست واشنگتن و متحدانش، در دستور کار دولت بایدن و دولت‌های بعدی آمریکا قرار خواهد گرفت. قطعا این نقشه و منظومه شوم باید درهم‌شکسته شود.