عوامل خطرآفرین در ابتلا به سرطان سینه

به گزارش مجله خبری نگار،نمایه توده بدنی (BMI) بالای ۳۰: افزایش دریافت کالری در کودکی و نوجوانی وزن بدن را افزایش می‌دهد که می‌تواند منجر به قاعدگی زودرس و افزایش قد در بزرگسالی شود و هر دو با افزایش خطر سرطان پستان مرتبط است. افزایش وزن در بزرگسالی نیز با افزایش خطر سرطان پستان مرتبط است. یکی از بهترین روش‌ها برای جلوگیری از افزایش وزن، افزایش فعالیت بدنی است. همچنین تعادل در دریافت کالری غذایی با فعالیت ورزشی منظم نیز توصیه می‌شود.

الکل: مصرف الکل حتی به مقدار کم، خطر سرطان پستان را افزایش می‌دهد. با مصرف الکل سطوح استروژن‌های گردش خون بالا می‌رود.

سن بالا در زمان تولد نخستین فرزند: افرادی که پس از ۳۵ سالگی تولد فرزند دارند، خطر بالاتری از سرطان پستان را نسبت به زنانی که زایمان زودتری دارند، دارا هستند. نخستین حاملگی، منجر به تکثیر نامتمایز سلول‌های پستان و تغییرات دائمی بافت پستان برای آماده شدن برای شیر دادن به نوزاد می‌شود. در اولین حاملگی یک زن مسن‌تر احتمال بیشتری می‌رود که آسیب DNA زودتر اتفاق بیفتد.

مواجهه با اشعه: مواجهه با اشعه در دوز بالا (برای درمان برخی بیماری‌ها مانند لنفوم) به ویژه اگر مواجهه در سنین جوانی باشد، با افزایش خطر سرطان پستان مرتبط است. قرار گیری در معرض دوز کم رادیوگرافی که برای ماموگرافی استفاده می‌شود، نمی‌تواند خطر سرطان پستان را افزایش دهد و یا این خطر قابل چشم پوشی است.

قرص‌های ضد بارداری خوراکی: ممکن است خطر سرطان پستان در زنانی که در حال حاضر از قرص‌های ضد بارداری خوراکی استفاده می‌کنند یا در طی ۱۰ سال گذشته از قرص‌های ضد بارداری خوراکی استفاده کرده اند، اندکی بالاتر باشد. با این وجود، ۱۰ سال یا بیشتر بعد از توقف مصرف قرص‌های ضد بارداری خوراکی، افزایش خطر سرطان پستان وجود ندارد. خطر قطعی سرطان پستان در سنین زیر ۴۵ سال پایین است؛ بنابراین حتی اگر افزایش خطر نسبی اندکی وجود داشته باشد، موارد بسیار کمی از سرطان پستان با مصرف قرص‌های ضد بارداری خوراکی در این گروه سنی ایجاد می‌شود.

هورمون درمانی جایگزین HRT: مصرف کننده این هورمون‌ها برای ۵ سال یا بیشتر هورمون‌های جایگزین را مصرف می‌کنند. به طور تقریبی یک خطر بالای ۵۰ درصد، سرطان پستان را نسبت به زنانی که هیچ وقت از آن‌ها استفاده نکرده اند، دارا هستند. استفاده طولانی مدت از هورمون، خطر سرطان پستان را بالا می‌برد. با این وجود، بعد از قطع هورمون‌ها به نظر می‌رسد که احتمال خطر، مانند کسی است که هیچ وقت از آن‌ها استفاده نکرده باشد. خطر سرطان پستان برای زنانی که استروژن و پروژسترون را با هم می‌خورند، بیشتر است.

مصرف بالای چربی‌های اشباع شده: سنجش‌های بین المللی میزان بالاتری از ابتلا به سرطان پستان را در کشور‌هایی که میزان سرانه چربی دریافتی بیشتری دارند، نشان داده است. افرادی که کالری دریافتی بیشتری دارند سن شروع نخستین قاعدگی در آن‌ها زودتر و سن نخستین زایمان دیرتر است که هر دو، با افزایش خطر سرطان پستان همراه است.

عوامل نامرتبط با خطر:

تئوری‌های گوناگونی درباره علت‌های ابتلا به سرطان پستان وجود دارد که متاسفانه سبب نگرانی غیر واقعی برای خیلی از زنان شده است. عوامل خطر پیشنهاد شده زیادی تحت مطالعه قرار گرفته است، اما هیچ تاثیری را بر روی خطر سرطان پستان نشان نداده اند. این موارد شامل استفاده از خوش بو کننده و ضد تعریق، خوردن قهوه، ایمپلنت‌های پستان، سقط، آلودگی‌های محیطی از قبیل پلی کلرینیتد بیفنل‌ها (PCBS) و قرار گرفتن در مجاورت میدان الکترومغناطیسی است.

بر مبنای عوامل خطری که در بالا گفته شد، مهمترین توصیه‌های خود مراقبتی برای پیشگیری از سرطان پستان عبارتند از:

وزن متعادلی داشته باشید.
از مصرف غذا‌های پرچرب و سرخ کرده، نمک زده و آماده حاوی مواد نگهدارنده، ترشی و کنسرو‌ها پرهیز کنید یا مصرف آن‌ها را کاهش دهید.
میوه، سبزی، غلات و گوشت ماهی را بیشتر مصرف کنید؛ چرا که می‌توانند با افزایش سطح آنتی اکسیدان‌ها سبب کاهش بروز سرطان شود.
دست کم ۳۰ دقیقه در روز فعالیت ورزشی داشته باشید.
از مصرف الکل و سیگار پرهیز کنید.
در صورت دارا بودن فرزند شیرخوار، شیر دادن از پستان را مورد توجه قرار دهید.
با ماما یا پزشک در پایگاه‌ها یا مراکز بهداشتی درباره خطرات و مزایای مصرف قرص‌های ضد بارداری خوراکی و مصرف هورمون‌های جایگزین یائسگی مشورت کنید.