به گزارش مجله خبری نگار،امروز مقاله تحت عنوان علائم اب مروارید چشم چیست؟ خطرناک است؟ درمان اب مروارید در خانه بدون جراحی را برای شما آوردهایم همراه ما باشید.
آب مروارید معمولا به تدریج و به آرامی در چشم ایجاد میشود و در مراحل ابتدایی ممکن است فرد متوجه نشانههای آن نشود یا آن را جدی نگیرد. شایعترین علامت این بیماری، تار شدن و کدر شدن دید است، به طوری که فرد احساس میکند از پشت شیشهای مه آلود یا ابری به اطراف نگاه میکند. به مرور، این تاری دید ممکن است شدیدتر شود و در نهایت، حتی تشخیص چهره افراد نیز دشوار گردد که به این حالت دید ابری گفته میشود.
از دیگر علائم مهم میتوان به تغییر در درک رنگها اشاره کرد، به گونهای که رنگها کمرنگتر یا متمایل به زرد و قهوهای به نظر میرسند. همچنین دید در شب کاهش مییابد و فرد ممکن است در رانندگی شبانه دچار مشکل شود. تحقیقات نشان دادهاند که درمان به موقع آب مروارید میتواند احتمال تصادف در شب را به میزان چشمگیری کاهش دهد. یکی از نشانههای رایج دیگر، ایجاد هالههای نور اطراف چراغها و منابع نوری است که به ویژه در شب و هنگام رانندگی میتواند آزار دهنده و خطرناک باشد.
دوبینی نیز از نشانههای قابل توجه این بیماری است، به طوری که فرد از یک جسم، دو تصویر همزمان مشاهده میکند که ممکن است به صورت افقی یا عمودی باشد. البته باید توجه داشت که دوبینی میتواند به دلایل دیگری مثل سکته مغزی، آنوریسم، دیابت، تومور مغزی یا آسیب به سر هم مرتبط باشد. برخی افراد ممکن است در مراحل اولیهی بیماری، دچار دید دوم شوند، یعنی به طور موقت بدون عینک بهتر ببینند، به خصوص در دید نزدیک. این حالت فریب دهنده است و معمولا با پیشرفت بیماری از بین میرود.
نزدیک بینی جدید یا تغییر مکرر شماره عینک نیز یکی دیگر از نشانههای آب مروارید است. افرادی که مجبور میشوند به طور مرتب عینک خود را عوض کنند، باید احتمال ابتلا به این بیماری را در نظر بگیرند. همچنین، مبتلایان ممکن است احساس کنند برای مطالعه یا دیدن اشیای کوچک، نیاز به نور بیشتر از قبل دارند. حساسیت به نور نیز به خصوص در نوع خاصی از آب مروارید به نام کاتاراکت زیرکپسولی خلفی بسیار شایع است و میتواند باعث ناراحتی یا حتی درد در مواجهه با نورهای شدید مثل نور خورشید یا لامپهای پرنور شود.
در برخی موارد، افراد علائم آب مروارید را با آب سیاه (گلوکوم) اشتباه میگیرند. در حالیکه این دو بیماری متفاوتاند. آب سیاه بیشتر باعث کاهش دید محیطی میشود، یعنی فرد بخشهایی از میدان دید خود را به خوبی نمیبیند. از نظر بیولوژیکی، عدسی چشم از آب و پروتئینی به نام Celf۱ تشکیل شده که وظیفه شفاف نگه داشتن عدسی را بر عهده دارد. با افزایش سن یا برخی عوامل دیگر، این پروتئین تجزیه و به هم میچسبد و باعث کدر شدن عدسی میشود.
اگرچه رابطه مستقیم این بیماری با افزایش سن هنوز کاملا مشخص نشده، اما عواملی مانند دیابت، مصرف دخانیات و الکل، استفاده از داروهای کورتونی، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید، سابقه جراحیهای چشمی، ژنتیک و سابقه خانوادگی از جمله علتهای موثر در بروز این بیماری هستند.
آب مروارید به تنهایی بیماری خطرناکی نیست، اما اگر درمان نشود، میتواند به مرور زمان باعث کاهش شدید بینایی و حتی نابینایی شود. این بیماری معمولا به آرامی پیشرفت میکند و ممکن است فرد تا مدتها متوجه مشکل خود نشود یا آن را جدی نگیرد. اما با گذشت زمان، دید فرد تار و کدر میشود و انجام کارهای سادهای مانند مطالعه، رانندگی یا تشخیص چهره دیگران برای او دشوار میگردد.
در برخی موارد نادر، اگر آب مروارید خیلی پیشرفته شود و فشار داخل چشم بالا رود، ممکن است باعث بروز بیماری دیگری به نام آب سیاه (گلوکوم) شود که میتواند دردناک و خطرناکت ر باشد. همچنین، در افراد سالمند، ضعف دید ناشی از آب مروارید ممکن است خطر زمین خوردن و آسیب دیدگی را بیشتر کند.
خوشبختانه آب مروارید معمولا قابل درمان است و با جراحی ساده و ک مخطر یا در برخی مراحل اولیه با مراقبتهای مناسب، میتوان از پیشرفت آن جلوگیری کرد. بنابراین، تشخیص به موقع و توجه به علائم آن اهمیت زیادی دارد.
آب مروارید یا کاتاراکت یکی از شایعترین بیماریهای چشمی است که باعث کاهش تدریجی دید میشود. برخلاف تصور رایج، عمل جراحی تنها راه درمان آب مروارید نیست، به ویژه در مراحل ابتدایی آن. در واقع، در مواردی که علائم خفیف هستند، روشهای غی رجراحی و خانگی میتوانند به کاهش علائم کمک کرده و حتی روند پیشرفت بیماری را کند کنند. با این حال، باید توجه داشت که این روشها آب مروارید را به طور کامل درمان نمیکنند، بلکه تنها به کنترل آن کمک میکنند و در صورت پیشرفت بیماری، در نهایت ممکن است جراحی لازم باشد.
یکی از رایجترین روشهای غیر جراحی، استفاده از قطرههای چشمی ضدالتهاب و ضدآلرژی است. این قطرهها میتوانند خارش، سوزش و التهاب چشم را کاهش دهند و موجب تسکین موقتی علائم شوند. پانسمانهای چشمی نیز گاهی برای کاهش فشار روی بافتهای چشم و جلوگیری از پیشرفت بیماری مورد استفاده قرار میگیرند، اما کاربرد آنها محدود و در شرایط خاص است.
در برخی موارد، افراد با استفاده از عینکهای مناسب، به ویژه عینکهای ضد تابش نور (UV) و همچنین تغییر شرایط نوری در محیط زندگی مثل تنظیم زاویه چراغهای مطالعه یا استفاده از نورهای ملایم، میتوانند کیفیت دید خود را بهبود بخشند. حتی استفاده از کلاه لبه دار هنگام قرار گرفتن در معرض نور آفتاب میتواند به محافظت از چشم و جلوگیری از تشدید علائم کمک کند.
لنزهای تماسی مخصوص هم در مواردی به کار میروند تا دید فرد را موقتا بهبود دهند. البته این لنزها درمان کننده آب مروارید نیستند، بلکه تنها راهکاری برای مدیریت علائم در مراحل اولیه محسوب میشوند. از سوی دیگر، برخی بیماران متوجه میشوند که تغییر مکرر شماره عینک یا لنز میتواند به بهتر دیدن کمک کند، ولی این موضوع نشانه پیشرفت بیماری است و باید جدی گرفته شود.
تغییر سبک زندگی و تغذیه نیز نقش مهمی در پیشگیری و مدیریت آب مروارید دارد. پیروی از رژیم غذایی سالم میتواند در کنترل پیشرفت بیماری موثر باشد. مصرف کافی از آنتی اکسیدانهایی مانند ویتامین C، ویتامین E، روی (زینک)، لوتئین و زاگزانتین میتواند به کاهش آسیب اکسیداتیو به عدسی چشم کمک کند. این مواد در میوه ها، سبزیجات تازه، مغزها، دانهها و ماهیهای چرب یافت میشوند. همچنین استفاده از چربیهای سالم مانند امگا ۳ و امگا ۶ و کاهش مصرف غذاهای پرچرب، شور و قند بالا میتواند مفید باشد. مصرف پروتئین به ویژه از منابع گیاهی مانند لوبیا، عدس و سویا نیز توصیه میشود.
با همه این اقدامات، باید در نظر داشت که این روشها بیشتر در مراحل ابتدایی بیماری کارساز هستند. اگر آب مروارید به مراحل پیشرفته برسد و کاهش دید در زندگی روزمره مانند رانندگی، مطالعه یا تماشای تلویزیون اختلال ایجاد کند، دیگر رو شهای خانگی کافی نیستند و جراحی بهترین و موثرترین گزینه درمانی خواهد بود.
در این پست سعی کردیم علائم آب مرواید را به همراه درمانهای خانگی را برای شما بیارویم امیدواریم برای شما مفید باشد.
منبع: آلامتو