آیا ماکرون با نخست وزیر جدید موفق به شروعی تازه می‌شود؟

به گزارش مجله خبری نگار،روزنامه "تاگس شاو در مطلبی به این مسئله پرداخت که آیا امانوئل ماکرون، رئیس جمهور جدید فرانسه با روی کار آوردن نخست وزیر جدید خود می‌تواند شروعی تازه را رقم بزند.

"سیریل شاتلین"، رهبر گروه پارلمانی اپوزیسیون Les Ecologists، در ایستگاه رادیویی France Info قبل از روی کار آمدن گابریل شاتل به عنوان نخست وزیر جدید گفت: مهم نیست که چه کسی اکنون می‌آید، او انتظار تغییر عمده‌ای را ندارد: بسته به آنچه من می‌شنوم، رئیس جمهور به نزدیک‌ترین افراد خود تکیه خواهد کرد.

وی افزود: فرانسه تا ماه‌های آینده همین سیاست را خواهد داشت. آنچه ما نیاز داریم نخست وزیری است که وجود سیاسی خود را مدیون رئیس جمهور نباشد و بتواند لهجه‌های قوی داشته باشد.

رونو کوترس، کارشناس علوم سیاسی در فرانسه در این باره گقت: مشکل ماکرون این است که به مردم وعده شروعی جدید و سرعتی جدید برای دوره دوم ریاست جمهوری خود را داد.

وی تاکید کرد: در عین حال، ماکرون همیشه تا حد زیادی تیم دولتی را حفظ کرده است؛ بنابراین اگر ماکرون واقعاً می‌خواهد این تصور را ایجاد کند که می‌خواهد اساساً سیاست‌های خود را مجدداً تنظیم کند و اهداف روشن‌تری را تعریف کند، پس از طریق نخست‌وزیر جدید نیز امکان پذیر است.

در ادامه این مطلب آمده است: از نظر سیاسی سال گذشته سال سختی برای مکرون و دول او بود. اول اصلاحات غیرمحبوب بازنشستگی و در نهایت بن بست بر سر قانون مهاجرت شکل گرفت. «مادام ۴۹.۳» همان چیزی است که بسیاری از مردم آن را الیزابت بورن می‌نامیدند. بورن در زمان ریاست دولت خود، در مجموع ۲۳ بار مجبور شد به اصل بحث برانگیز ۴۹.۳ قانون اساسی متوسل شود. تحت شرایط خاصی، این اصل اجازه می‌دهد تا قوانین بدون رای از مجلس تصویب شوند.

نویسنده با اشاره به نامیدن "گابریل آتال" به عنوان نخست وزیر جدید نوشت:، اما مشکل اساسی همچنان (با حضور نخست وزیر جدید) باقی است: مهم نیست که چه کسی در این سمت باشد، فقدان اکثریت مطلق در پارلمان وجود دارد که بدون آن اجرای پروژه‌های سیاسی برای ماکرون دشوار است. موفقیت دوره باقی مانده ماکرون به این بستگی دارد که آیا نخست وزیر جدید بتواند این شرایط را سازماندهی کند یا خیر.

روزنامه "تاگس سایتونگ" آلمان هم در مطلبی نوشت: ارتقای یک دانش آموز نخبه ۳۴ ساله از محافل اولیۀ ستایشگران ماکرون به نخست وزیر جدید، به جای حل مسائل ماکرون این مشکل را تشدید می‌کند.

نویسنده در ادامه این مطلب نوشت: تنها در فرانسه نیست که قدرت اقناع نخبگان سیاسی در حال کاهش است. تقریباً در تمام کشور‌های اروپایی ناامیدی فزاینده‌ای وجود دارد که در آن نیاز‌های مردم در برابر نیاز‌های سیاستمداران از دست رفته و مورد بی توجهی قرار می‌گیرد.

"تاگس سایتونگ" در ادامه این مطلب نوشت: یکی از محبوب‌ترین عبارات توخالی در سال ۲۰۲۴ این بیانیه است که اروپا برای ایستادگی در برابر هیولا‌های مسکو، پکن و به زودی شاید دوباره واشنگتن به رهبری نیاز دارد. اروپا به دنبال رهبری بود و مکرون و شولتز را به دست آورد. اما این دو اکنون در یک مسابقه خسته کننده با پوپولیست‌ها گیر کرده اند. آن‌ها تأییدی هستند بر گفته ۱۰۰ سال پیش آنتونیو گرامشی، مارکسیست ایتالیایی که گفته بود: بحران دقیقاً در این واقعیت است که کهنه می‌میرد و جدید نمی‌تواند متولد شود. انواع علائم بیمارگونه در این حوزه میانی رخ می‌دهد.

اروپا در واقع همیشه رهبران زیادی داشت. افراد عادی که سیاست را حتی بدون دست راهنما به حرکت در می‌آورند - تعداد آن‌ها بسیار کم است. اروپا باید سیاست خود را از بالا به پاین تغییر دهد. باید اجازه داد انرژی سیاسی در همه جای جامعه جوانه بزند. این چالشی است که اروپا با آن مواجه است و رهبران اروپا باید بالاخره آن را درک کنند.