علت درس نخواندن بچه مدرسه ایی ها!

به گزارش مجله خبری نگار، به جای برچسب تنبلی یا کم‌هوشی زدن روی کودکی که میل به درس‌خواندن ندارد، باید دنبال مشکل اصلی آن بود، ممکن است کودک با مشکلاتی روبرو باشد که او را از انجام تکالیفش دور می‌کند.

برچسب زدن به کودک

به جای برچسب تنبلی یا کم‌هوشی زدن روی کودکی که میل به درس‌خواندن ندارد، باید دنبال مشکل اصلی آن بود، ممکن است کودک با مشکلاتی روبرو باشد که او را از انجام تکالیفش دور می‌کند.

مشکلات شایع بچه مدرسه‌ای‌ها

مشکلات شایعی که دانش‌آموزان با آن‌ها مواجه هستند، عبارت است از: خسته‌شدن از نوشتن، جاانداختن، بدخطی، مشکلات روان‌خوانی و.... اما اگر بخواهیم این مشکلات را ریشه‌شناسی کنیم، به ضعف بعضی از مهارت‌های شناختی یا عضلانی پی می‌بریم که با کار روی آن‌ها مشکل حل خواهد شد.

ضعف در مسائل شنیداری

اگر دانش‌آموز «دوست» را «دوس» می‌نویسد، قدرت او در تمیز شنیداری کم است؛ اگر باید یک کار را چند بار تکرار کنید تا انجام دهد، دقت شنیداری او ضعیف است و اگر در روان‌خوانی مشکل دارد، نشانه این است که آگاهی واجی او کم است، یعنی صدا‌ها را به خوبی نمی‌شناسد.

ضعف در حافظه فعال شنیداری

حافظه شنیداری اطلاعاتی را که از گوش به مغز وارد می‌شوند به‌مدت چند ثانیه ذخیره می‌کند تا مغز فرصت کافی برای پردازش و درک صدا را داشته باشد. اگر دانش‌آموز زیاد جا می‌اندازد، به دستورات درست گوش نمی‌دهد یا نمی‌تواند چند کاری که به او سپرده شده، پشت‌سرهم انجام دهد، نشان ضعف او در حافظه شنیداری است.

ضعف در ادراک دیداری

حافظه دیداری به توانایی ذهن به ذخیره چیزی که از طریق چشم می‌بینیم، برمی‌گردد تا بخشی از اطلاعات را در حافظه ذخیره کند. غلط دیکته زیاد به حافظه فعال دیداری برمی‌گردد، جاانداختن نقطه و دندانه به دقت کم دیداری مربوط است و اگر کلمات را ناخوانا یا حرف‌به‌حرف می‌خواند، مشکل از مسائل دیداری است.

ضعف در هماهنگی عصب و عضله

در تمامی حرکاتی که بدن ما انجام می‌دهد، نیاز به وجود هماهنگی میان عصب و عضله احساس می‌شود. درد‌های عضلانی، خستگی شدید، اسپاسم و مشکلات بلع و گفتار و تنفس از نشانه‌های این مشکل است. در بسیاری از موارد دانش‌آموزی که بدخط یا کند می‌نویسد یا از نوشتن زود خسته می‌شود، این ضعف را دارد.

باید چه کرد؟

به گزارش وب گاه تبیان، اگر والد یا معلم هستید، اولاً مراقب باشید برچسب خاصی به او نزنید و ثانیاً سعی کنید هم با او حرف بزنید هم با مشورت‌گرفتن از یک روان‌شناس مسئله او را بهتر متوجه شوید و به حل آن کمک کنید.