به گزارش مجله خبری نگار،به خوبی شناخته شده است که کمبود خواب نه تنها شما را خسته میکند بلکه میتواند تاثیر فیزیکی مضر بر بدن شما نیز داشته باشد.
اما یک مطالعه جدید نشان داده است که این شبهای بی خوابی نتیجهای حتی غم انگیزتر دارند، آنها شادی شما را از بین میبرند و خطر اضطراب را افزایش میدهند.
در تجزیه و تحلیل بیش از ۵۰ سال تحقیق در مورد کمبود خواب و خلق و خوی، محققان میخواستند تاثیر روانی آنچه را که آنها "جامعه عمدتا محروم از خواب"ما مینامند، پیدا کنند.
با انتشار یافتهها در مجله Psychological Bulletin، آنها دادههای ۱۵۴ مطالعه را که پنج دهه طول کشید، تجزیه و تحلیل کردند.
در طول مطالعات، بیش از ۵۰۰۰ شرکت کننده بودند که خوابشان برای یک یا چند شب مختل شد. بعضی از آنها برای مدت طولانی بیدار نگه داشته شدند، در حالی که برخی دیگر خواب کوتاهتر از حد معمول داشتند. مجموعه دیگری از شرکت کنندگان به طور دورهای در طول شب بیدار میشدند.
سپس مطالعات حداقل یک متغیر عاطفی را پس از اختلال خواب اندازه گیری کردند، با شرکت کنندگان خود گزارش خلق و خوی خود را و پاسخ به محرکهای عاطفی و همچنین برای علائم افسردگی و اضطراب اندازه گیری شد.
محققان دریافتند که هر سه نوع اختلال خواب منجر به احساسات مثبت کمتری از جمله شادی و رضایت میشود. همچنین علائم اضطراب مانند ضربان قلب سریع و افزایش سطح نگرانی را افزایش میدهند.
برخی یافتهها برای علائم افسردگی وجود داشت، اما اینها کوچکتر و کمتر سازگار بودند. نتایج مشابهی برای افزایش احساسات منفی مانند غم، نگرانی و استرس یافت شد.
دکتر کارا پالمر، نویسنده اصلی این مطالعه از دانشگاه ایالتی مونتانا گفت: در جامعه ما که عمدتا از خواب محروم است، تعیین مقدار اثرات از دست دادن خواب بر احساسات برای ارتقاء سلامت روانی بسیار مهم است.
این مطالعه جامعترین سنتز تحقیقات تجربی خواب و احساسات تا به امروز را نشان میدهد و شواهد قوی را ارائه میدهد که دورههای بیداری طولانی مدت، مدت زمان خواب کوتاه و بیداری شبانه بر عملکرد عاطفی انسان تأثیر منفی میگذارد.
پالمر اضافه کرد که اثرات منفی "حتی پس از دورههای کوتاه از دست دادن خواب" اتفاق افتاده است، از جمله بیدار ماندن یک یا دو ساعت بعد از حد معمول.
او گفت: ما همچنین دریافتیم که از دست دادن خواب علائم اضطراب را افزایش میدهد و تحریک را در پاسخ به محرکهای عاطفی کاهش میدهد.
محققان اشاره کردند که محدودیت این مطالعه این بود که اکثر شرکت کنندگان بزرگسالان جوان با متوسط سن ۲۳ سال بودند. نمونهای متنوعتر از سن در تحقیقات آینده میتواند درک بهتری از تاثیر کمبود خواب بر احساسات فراهم کند. آنها همچنین میخواهند اثرات از دست دادن خواب را در فرهنگهای مختلف بررسی کنند، زیرا بیشتر تحقیقات در این مطالعه در ایالات متحده و اروپا انجام شده است.
پالمر گفت: تحقیقات نشان داده است که بیش از ۳۰ درصد از بزرگسالان و تا ۹۰ درصد از نوجوانان به اندازه کافی نمیخوابند.
پیامدهای این تحقیق برای سلامت فردی و عمومی در جامعهای که عمدتا از خواب محروم است، قابل توجه است. صنایع و بخشهایی که مستعد از دست دادن خواب هستند، مانند اولین پاسخ دهندگان، خلبانان و رانندگان کامیون، باید سیاستهایی را توسعه دهند و اتخاذ کنند که خواب را اولویت بندی کنند تا در برابر خطرات عملکرد و رفاه روزانه کاهش یابد.