تهران- هاوانا در اندیشه فراتر از تحریم‌ها

به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: رئیس جمهور کوبا پس از وقفه‌ای ۲۲ ساله با استقبال رسمی رئیس جمهور کشورمان پا به تهران گذاشت. سفری که در چارچوب گسترش همکاری‌های ایران با آمریکای‌لاتین ترسیم شده و انتظار می‌رود مناسبات سیاسی و اقتصادی میان تهران- هاوانا پس از ۴ دهه روابط مستمر در این سفر بیش از پیش گسترش یابد و روند تحقق توافقنامه‌های سفر اخیر رئیس‌جمهور کشورمان به کوبا نیز بررسی و دنبال شود. خردادماه امسال بود که سید ابراهیم رئیسی پس از ۱۲ سال و به دعوت رسمی همتای کوبایی خود به هاوانا سفر کرد.

در آن سفر ۶ سند و تفاهم‌نامه همکاری در حوزه‌های سیاسی، قضایی، مناسبات گمرکی و مشارکت در حوزه فناوری اطلاعات به امضا رسید. توافقاتی که در جریان سفر روز گذشته رئیس جمهور کوبا به تهران نیز مورد توجه قرار گرفت و روسای جمهور و مقامات عالی‌رتبه ایران و کوبا ۷ سند و تفاهم‌نامه همکاری و یک بیانیه مشترک امضا کردند. اسنادی که بی تردید زمینه ساز ارتقای روزبه‌روز همکاری دو کشور خواهد بود.

پشت پرده وحشت واشنگتن.

اما سفر رئیس‌جمهور کوبا به ایران را باید متضمن پیام‌های سیاسی و اقتصادی مختلفی دانست. باید گفت که در دهه اخیر، مناسبات کوبا با آمریکا تغییراتی داشته است، اما در سایه سیاست‌های واشنگتن علیه هاوانا، سرمای روابط آمریکا و کوبا برقرار مانده و کوبا همچنان از کشور‌های چپگرای آمریکای لاتین شناخته می‌شود. واشنگتن به تقویت مناسبات تهران و هاوانا به عنوان ورود ایران به حیاط خلوت آمریکا توجه دارد. تحریم‌های آمریکا علیه کوبا که از اواسط قرن بیستم وضع شده و هنوز هم در حال گسترش است، یکی از طولانی‌ترین تحریم‌های جهان است که از سوی یک کشور علیه کشور دیگر اعمال شده است. بر این اساس ایران و کوبا شرایط نسبتا مشابهی برای روابط اقتصادی دارند و دو کشور به تهاتر منابع، خدمات و فناوری، برای افزایش ارزش اقتصادی روابط تمایل دارند. ایران و کوبا در حوزه تبادل دانش و تجربه نیز رایزنی می‌کنند.

هر دو کشور دارای ظرفیت‌های مهمی در حوزه علوم پزشکی، میکروبیولوژی و داروسازی هستند. ایران علاقه‌مند به استفاده از تجربه و دانش کوبا در این حوزه‌هاست. در همین راستا برخی کارشناسان معتقدند دلیل ارزش کم اقتصادی روابط تهران و هاوانا، عدم شناخت از ظرفیت‌های موجود است. این نکته را نیز نباید از قلم انداخت که میان تهران و هاوانا فرصت‌های سرمایه‌گذاری مشترک در حوزه‌های صنایع غذایی، دارو، بیوتکنولوژی، مخابرات، ساخت‌وساز، هتلداری و توریسم وجود دارد. از این رو وحشت واشنگتن از همکاری دو کشور دور از انتظار نبود.

به‌خصوص این که آمریکایی‌ها بر این باورند که پس از روسیه و چین ایران نیز دنبال پایگاهی دریایی در این کشور است که فاصله‌اش با خاک آمریکا چیزی حدود ۱۰۰ کیلومتر بوده و می‌تواند میزبان ناوگان دریایی ایران در آینده باشد. با توجه به تلاش‌های نیروی دریایی ارتش و سپاه برای ساخت شناور‌های اقیانوس پیما و ناو بندر‌های بزرگ داشتن بندری مطمئن در آمریکای مرکزی برای رفت و آمد بسیار مهم بوده و باید دید که آیا ایران در این زمینه توانسته موافقت کوبا را جلب کند یا نه!

همچنین بر اساس برخی خبر‌ها ایران در حوزه توسعه ارتش کوبا و فروش تسلیحات پیشرفته به این کشور ورود کرده و تجهیزات خوب، اما ارزان قیمتی را در اختیار هاوانا قرار خواهد داد که قدرت دفاعی و بازدارندگی این کشور را به شکل قابل توجهی افزایش می‌دهد. آمریکایی‌ها از این واهمه دارند که مبادا ایران تکنولوژی موشک‌های کوتاه برد و میانبرد خود را به کوبا منتقل یا این که در خوش‌بینانه‌ترین حالت ممکن پایگاهی موشکی در این کشور برقرار کند.