به گزارش مجله خبری نگار، مهم نیست در این بازی سوپراستارهای بزرگی مانند رونالدینیو- زیدان یا رونالدو - مسی حضور داشته باشند یا نه، الکلاسیکو همیشه الکلاسیکو است!
با بیش از یک قرن سابقه، تقابل بین بارسلونا و رئال مادرید شبیه به هیچ رقابتی نیست. هیچ مسابقه فوتبالی جسارت برابری با کاریزمای الکلاسیکو را ندارد. الکلاسیکو بیش از آن چیزی که یک هوادار فوتبال بخواهد برای ما خاطره به جا گذاشته است، از دعواهای درون زمین و جنجالهای سیاسی گرفته تا رکوردهایی که بین دو باشگاه شکسته شده است، مطمئناً این فوتبال رقابتی در سطح جهانی است. هر مسابقه بین رئال و بارسلونا خاطرات زیادی را میسازد، اما اگر بخواهیم به عنوان یک هوادار رئال مادرید به تقابل این دو تیم نگاه کنیم این بازیها هیچ وقت از یاد هواداران کهکشانیها پاک نخواهد شد.
فیگو برنده توپ طلای ۲۰۰۰ یکی از جنجالیترین جابهجاییها بین این دو باشگاه به حساب میآید. هواداران بارسلونا انتقال ۶۲ میلیون یورویی فیگو به رئال مادرید را یک گناه بزرگ میدانستند. همین مسأله باعث شد که افراطیهای طرفدار آبیاناریها منتظر اولین رویارویی با کاپیتان سابق خود در نیوکمپ بشوند. در اولین سفر فیگو به نیوکمپ در فصل ۲۰۰۱- ۲۰۰۰، وقتی فیگو برای زدن ضربه کرنر به گوشه زمین رفت انواع و اقسام اجسام به سمت او پرتاب شد، مجموعهای از اشیا مانند بطریهای پلاستیکی، فنجانهای آبجو و حتی سر خوک! بله درست خواندید، یک سر خوک واقعی.
شاید سختترین کار دنیا پس از کار در معدن تبریک قهرمانیهای رئال مادرید توسط بارسلوناییها باشد. این اتفاق زمانی سختتر میشود که طبق سنت برای تیمهایی که قهرمانی خود را خیلی زودتر از پایان لیگ قطعی کردهاند تونل افتخار بزنی آن هم در الکلاسیکو. این اتفاق در سالی که برند شوستر یکی از یک طرفهترین قهرمانیهای رئال مادرید را کسب کرد، رخ داد. اما تونل زدن برای سفیدپوشان تازه آغاز شب تلخ بارسلونا بود، آبیاناریها در شبی که برای رقیب سنتی تونل افتخار باز کردند عملکرد فوقالعاده ضعیفی از خود به نمایش گذاشتند و بازی را ۴-۱ واگذار کردند. بدون شک هیچ کدام از هواداران بارسلونا آن شب را فراموش نخواهند کرد.
ژوزه مورینیو کسی است که در دوران سرمربیگری رئال مادرید موفق شد ترمز بهترین بارسلونای تاریخ را بکشد. یکی از خاطرهانگیزترین بازیهای تقابل مورینیو - پپ مربوط به سال ۲۰۱۲ است. شبی که ضد حملههای برقآسای شاگردان پرتغالی کابوس مدافعان بارسلونا شده بود. سامی خدیرا لوس بلانکوس را ۱-۰ جلو انداخت، اما الکسیس سانچز کمی بعد بازی را به تساوی کشاند. با این حال، سه دقیقه پس از گل تساوی شیلیایی، کریستیانو رونالدو روی یک ضدحمله بینظیر نوکمپ را غرق در سکوت کرد و شادی به یادماندنی کالما را از خود به یاد تاریخ فوتبال گذاشت.
گرت بیل بود یا یوسین بولت؟ روزی که مرد ولزی حیرتانگیزترین سرعتی را که تا به حال در یک زمین فوتبال دیده شده را نشان داد و مارک بارترای بیچاره را نابود کرد! بیل در حوالی محوطه خودی توپ را گرفت و با طی کردن دو سوم مسیر زمین فوتبال خودش را با دروازهبان آبیاناریها تک به تک کرد و با یک نوک پای حساب شده توپ را وارد دروازه حریف کرد تا رئال مادرید در وقت اضافه بازی را ببرد. در آن بازی آنخل دی ماریا و بارترا گلهای اول هر یک از دو تیم را زدند، اما گرت بیل با این گل بینظیر در دومین الکلاسیکوی تاریخ کوپا دل ری یکی از بهترین گلهای تاریخ این مسابقات را به یادگار گذاشت.
یک بازی دیگر، یک کارت قرمز دیگر سرخیو راموس. اما این بار، لوس بلانکوس علیرغم اینکه کاپیتانشان زودتر از همه برای حمام به رختکن رفت، واقعاً بازی را بردند! گلهای جرارد پیکه و کریم بنزما باعث شد که بازی با نتیجه ۱-۱ در جریان باشد و راموس دستور اخراج خود را در دقیقه ۸۳ صادر کرد. اما دو دقیقه پس از اخراج، رونالدو یک بار دیگر نوکمپ را ساکت کرد و ضربه جدی به تلاش بارسا برای کسب عنوان قهرمانی لالیگا وارد کرد. با وجود شب رؤیایی سفیدپوشان در نوکمپ، در نهایت بلوگرانا با تنها یک امتیاز بیشتر نسبت به رئال زیدان در پایان فصل قهرمان شد.