به گزارش مجله خبری نگار،به نقل از اسپیس، میانگین فاصله ماه تا زمین هر سال حدود ۳.۸ سانتی متر در حال افزایش است و این کافیست تا ظاهر خورشید گرفتگی تغییر کند. شنبه آینده نزدیک به یک میلیارد نفر در بیشتر مناطق آمریکای شمالی و جنوبی میتوانند شاهد خورشید گرفتگی باشند. این ماه گرفتگی حلقوی است که در آن حلقهای از نور خورشید در اطراف تصویر ماه دیده میشود.
در ماه گرفتگی حلقوی، خورشید هرگز به طور کامل پنهان نمیشود (مانند ماه گرفتگی کامل)، زیرا ماه در روز خسوف ۳۹ هزار و ۷۰۳۷ کیلومتر با ما فاصله خواهد داشت بنابراین قرص ماه آنقدر کوچک به نظر میرسد که نمیتواند خورشید را کاملاً بپوشاند.
انبوه پدیدههایی که با یک خسوف کامل همراه هستند قابل توجه است و ستاره شناسان برای مشاهده و تجربه آنها نیمی از جهان را طی میکنند.
با این حال زمانی فرا میرسد که پدیده خورشید گرفتگی کامل غیرممکن خواهد شد، زیرا ماه، همانطور که از زمین دیده میشود، در اندازه ظاهری زاویهای آنقدر کوچک است که نمیتواند به طور کامل قرص خورشید را بپوشاند.
با گذر زمان حرکت ماه به شدت توسط جاذبه خورشید و به شکلی توسط سیارات و زمین مختل میشود و ماه به دلیل تأثیرات جزر و مدی، به آرامی از زمین دورتر شده و به مداری دورتر صعود میکند. البته، همانطور که ماه به تدریج دورتر میشود، اندازه ظاهری آن هم کوچک شده تا در نهایت به نقطهای میرسد که برای انداختن سایه تیره اش به زمین بسیار دور است و بنابراین از وقوع خورشید گرفتگی کامل جلوگیری میکند. در نتیجه از ۶۲۰ میلیون تا ۱۲۱۰ میلیون سال آینده، دورههایی وجود خواهد داشت که در طی آن خورشید گرفتگی کامل گاهی ممکن و گاهی هم غیر ممکن خواهد بود و در نهایت این پدیده برای همیشه غیر ممکن خواهد شد.