به گزارش مجله خبری نگار،به نقل از پژوهشگاه رویان، یکی از نشانگرهایی که برای ارزیابی تقسیم سلولها استفاده میشود برومودی اکسی یوریدین (BrdU) است؛ با این وجود، استفاده از این ماده برای نشانه گذاری سلولها منجر به بروز اختلال در تقسیم سلولها و بروز جهش در آنان میشود.
روش دیگر برآورد سرعت تقسیم سلول ها، ارزیابی Ki-۶۷ است، یک پروتئین هستهای که در حین تقسیم میتوز در سلولها بیان میشود. با هدف بررسی اثر دو نشانگر مذکور بر خودنوزایی سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی، دکتر محمد تقی قربانیان، مریم رمضانی، دکتر زینب قزل ایاق و دکتر زهرا قزل ایاق از دانشگاه دامغان و پژوهشگاه رویان، طی پژوهشی به مقایسه آنان پرداختند.
طی این پژوهش، سلولهای مزانشیمی از بافت چربی حیوان مدل آزمایشگاهی استخراج و پس از تأیید هویت در شرایط آزمایشگاهی کشت داده شد. سپس اثر BrdU و Ki-۶۷ بر سرعت رشد و تقسیم سلولها بررسی گردید.
نتایج این پژوهش که در مجله بین المللی Nucleus منتشر شده است، نشان داد، سرعت رشد سلولها در مواجهه با هر دو عامل مذکور به شکل معنی داری تغییر میکند؛ اما الگوی رشد و تقسیم سلولها در مواجهه با هر یک از آنان متفاوت است. بر خلاف BrdU، Ki-۶۷ هیچ تداخلی با تقسیم سلولی ندارد.
نتایج این پژوهش نشان میدهد Ki-۶۷ در مقایسه با BrdU نشانگر مناسب تری برای ارزیابی سرعت تقسیم سلولها به شمار میرود.