«سه‌گانه اندوه» کنایه‌ای به کجروی ثروتمندان اروپایی

به گزارش مجله خبری نگار/ایران: یکی از آثار شاخص سینمای اروپا که از همان شروع اکران مورد توجه منتقدان و علاقه‌مندان سینما قرار گرفت فیلمی از سینمای دانمارک به نام «سه‌گانه اندوه» یا «ملغمه غم» است؛ ساخته‌ای که برای سازندگانش افتخارات مختلفی از جمله جایزه نخل طلای کن را به ارمغان آورد، این اثر سینمایی به قدری در جذب مخاطبان موفق بود که تماشاگران در پایان نخستین نمایش بین‌المللی‌اش برای هشت دقیقه ایستادند و عوامل سازنده آن را تشویق کردند.

کسب موفقیت‌های مختلف جهانی

موفقیت‌های جهانی «سه‌گانه اندوه» به کسب رتبه نخست در مهم‌ترین جشنواره سینمای جهان منحصر نمی‌شود و این فیلم که نوشتن فیلمنامه و کارگردانی‌اش با «روبن اوست‌لوند» بوده، در دهه سوم آذرماه در جریان توزیع جوایز سالانه آکادمی سینمای اروپا که آن را اسکار‌های اروپایی لقب داده‌اند موفق به کسب دو جایزه بهترین فیلم و برترین فیلمنامه شد. علاوه بر این «زلاتکو بوریچ» یکی از بازیگران اصلی این فیلم که اصالتی اسلاو دارد نیز عنوان برترین بازیگر مرد سال اروپا را از آن خود کرد. هرچند به سبب توجهی که آکادمی علوم سینمایی و هنر‌های تصویری (نهاد مجری و اهداکننده جوایز اسکار) طی ۱۵ سال اخیر به آثار هنری کشور‌هایی بجز امریکا و با رویکرد حمایت از آثار مستقل و کم‌هزینه اروپایی و آسیایی نشان داده، نام این فیلم در زمره آثار برتر سال هم قرار گرفت، اتفاقی که طرفداران سرسخت این فیلم را بیش از پیش شاد و راضی ساخت.

«سه‌گانه اندوه» یک کمدی سیاه است که از اواخر مهر و اواسط آبان ۱۴۰۱ در کشور‌های اروپای غربی و از اواسط آذر در امریکای شمالی و مرکزی اکران عمومی شد، تمرکز اصلی فیلم بر اوضاع و احوال دو چهره اصلی با نام‌های «کارل» و «یحیی» است و فیلم زندگی آن‌ها را که به لحاظ امور اقتصادی به یکدیگر پیوند خورده، به نمایش می‌گذارد.

وقتی آن‌ها را به یک کشتی لوکس دعوت می‌کنند تا میهمانی ویژه‌ای که با میزبانی یک میلیاردر برپا شده را گرم کنند و از طرفی به لطف نفوذ و ارتباط‌هایشان به پوشش خبری آن وسعت بخشند با میهمانان ثروتمند و کجرو این دورهمی نیز آشنا می‌شوند؛ آن هم افرادی که اغلب ثروت خود را از طریق فروش انبوه تسلیحات غیرقانونی خویش فراهم آورده‌اند که همین سبب ورود شخصیت‌های اصلی فیلم به ورطه‌هایی خطرناک می‌شود.

طی همین روند است که اختلاف‌های فکری و تفاوت‌های رفتاری کارل و یحیی هم مشخص‌تر می‌شود و معلوم می‌شود که آن‌ها هم چندان بهتر از آن‌هایی نیستند که از راه خلاف ثروت‌اندوزی کرده و در این کشتی تفریحی گرد هم آمده‌اند، افرادی که هر یک از آن‌ها نیتی بدتر از نفر کناری‌شان را در سر می‌پرورانند. به‌واقع این ملغمه‌ای از کجروی‌ها است که توسط ثروتمندان فاسد اروپایی در یک کشتی مجلل به اجرا درمی‌آید و دستاویز آن‌ها برای این همه بی‌مسئولیتی، ثروتی است که از طریق انواع تخلف‌ها و تبهکاری‌ها به دست آمده است.

کارگردانی دغدغه‌مند در نگاه به ناهنجاری‌های غرب

این اولین بار نیست که «روبن اوست‌لوند» نکته‌سنج در مقام یک افشاگر تخلفات اجتماعی در جامعه غربی، فیلمی را می‌سازد که در جایزه کن اول هم می‌شود، چراکه او در سال ۲۰۱۷ با فیلم قبلی‌اش به نام «چهارضلعی» هم به این توفیق رسیده بود. فقط یک ماه از آن توفیق اولیه می‌گذشت که «اوست‌لوند» اعلام کرد، کار‌های «پیش‌تولید» فیلم «سه‌گانه اندوه» را آغاز کرده و تأکید کرد که در آن پلشتی‌های دنیای هنرمندان درجه دوم و کجروی‌های برخی میلیاردر‌های بی‌مسئولیت را به تصویر می‌کشد. مشکلات برخاسته از همه‌گیری پاندمی کرونا، اما تأخیری سه ساله را در روند تولید و اکران عمومی این فیلم مانند سایر آثار سینمایی ایجاد کرد و کار مذکور سرانجام در جشنواره فیلم نیویورک در اواسط مهرماه ۱۴۰۱ اولین نمایش بین‌المللی خود را تجربه کرد و سپس به جشنواره‌های اسپن امریکا و آدلاید استرالیا فرستاده شد.

فروش این فیلم در ماه‌های اخیر به آرامی افزایش یافته، اما در امریکا رونق اندکی داشته است. این در حالی است که سیاست‌های سینمایی با وجود کاملاً اروپایی بودن رویکرد‌ها در این فیلم و فضای نامأنوس آن برای امریکایی‌ها بر مضمون آن مهر تأیید نسبی زده‌اند. «روتن توماتوز» به این فیلم از حداکثر نمره ۱۰ امتیاز ۷ را داده و در این راه از نظرات ۱۰۰ منتقد اروپایی و امریکایی بهره جسته و متاکری‌تیک، دیگر سایت پربازدید سینمایی با رجوع به آرای ۵۰ منتقد نام‌آشنا از حداکثر نمره ۱۰۰ به این فیلم، امتیاز ۶۸ را ارزانی کرده است.