به گزارش مجله خبری نگار،در سال ۲۰۰۷ تعداد ۷۶ روستایی در شمال شرقی بنگلادش پس از مصرف نهال این گیاه بیمار شدند و یک چهارم آنها جان باختند. سم موجود در نهالها و فرزها که اغلب به آن میوه و دانههای آنها نیز میگویند، دارای کربوکسی تراکتیلوزید است که میتواند باعث تهوع، تپش قلب، خواب آلودگی، توهم و اختلال در عملکرد چند عضوی شده و منجر به مرگ میشود.
این گیاه همچنین میتواند باعث نارسایی حاد کبد در خوک، گاو، گوسفند، طیور، اسب و سایر نشخوارکنندگان شود.
با این حال، این گیاه کشنده به دلیل مجموعهای از مزایای سلامتی بالقوه مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است. محققان برای خواص مبارزه با سرطان و درمان آرتریت این گیاه را مورد مطالعه قرار داده بودند و توانستند ترکیباتی با پتانسیل ضد پیری و التیام زخم را کشف کنند.
تحقیقات جدید نشان داده است که میوه گیاه کاکلبور که با نام علمی Xanthium strumarium شناخته میشود دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است که میتواند توسط انسان به عنوان یک محافظ موثر پوست استفاده شود.
تحقیقات انجام شده در دانشگاه میونگجی در کره جنوبی به تفصیل چگونگی انجام آزمایشات بالینی بر روی بافتها و سلول ها، ترکیبات استخراج شده از فرز را کاهش آسیب ناشی از قرار گرفتن در معرض اشعه ماورای بنفش، تسریع بهبود زخم و تحریک تولید کلاژن نشان داد.
در این رابطه، اونسو سانگ (Eunsu Song) پژوهشگر این مطالعات از دانشگاه میونگجی گفت: ما دریافتیم که میوه کاکلبور پتانسیل محافظت از پوست و کمک به افزایش تولید کلاژن را دارد. از این نظر، میتواند یک ماده جذاب برای تولید کرمها یا سایر مواد آرایشی باشد. اگر با سایر ترکیبات موثر مانند هیالورونیک اسید یا رتینوئیک اسید مخلوط شود، احتمالاً اثر هم افزایی زیادی برای مقابله در برابر پیری نشان خواهد داد.
او میافزاید: این گیاه هزاران سال است که در طب گیاهی سنتی چینی مورد استفاده قرار میگیرد و از سردرد گرفته تا عفونتهای قارچی را درمان میکند. از آن زمان دانشمندان حدود ۱۷۰ ترکیب آن را برای استفاده در تحقیقات پزشکی شناسایی کردند.
تکثیر گیاه کاکلبور (Cocklebur)، سختی و سرعت رشد آن میتواند منبع اقتصادی و پایداری برای توسعه مراقبت از پوست آرایشی و دارویی باشد. با این حال، محققان هشدار میدهند که نتایج آنها مقدماتی است و مطالعات بیشتری برای ارزیابی ایمنی مورد نیاز است.
سانگ در پایان میگوید: میوه کاکلبور در پوستههای خود یک ماده سمی به نام کربوکسی تراکتیلوزید دارد که میتواند به کبد آسیب برساند. کوکلبور با افزایش سنتز کلاژن پتانسیل خود را به عنوان یک عامل آرایشی نشان داد.