به گزارش مجله خبری نگار،ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است که در برخی از غذاها یا به عنوان مکمل در دسترس است یا به آن اضافه میشود، یا در اثر برخورد اشعه ماوراء بنفش نور خورشید به پوست توسط خود بدن تولید میشود.
ویتامین D عملکردهای زیادی در بدن دارد، از جمله داشتن نقشی موثر در ترشح انسولین و متابولیسم گلوکز. اخیرا یک سری آزمایش شهودی، ارتباطی بین میزان پایین ویتامین D در خون و خطر بالای ابتلا به دیابت پیدا کرده اند.
محققان مرکز پزشکی Tufts با یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیزی، سه کارآزمایی بالینی انجام دادند که اثرات مکمل ویتامین D را بر خطر دیابت مقایسه کردند.
نویسندگان این تحقیق متوجه شدند که طی یک دوره پیگیری سه ساله، دیابت تازه شروع شده، در ۲۲.۷ درصد از بزرگسالانی که ویتامین D دریافت کرده بودند و ۲۵ درصد از افرادی که دارونما دریافت کرده بودند، رخ داد، که این مسئله ۱۵ درصد کاهش نسبی خطر را نشان میدهد. به گفته نویسندگان، برآوردهای آنها به بیش از ۳۷۴ میلیون بزرگسال در سراسر جهان که مبتلا به پیش دیابت هستند، تعمیم مییابد که این مسئله نشان دهنده این موضوع است که حتی مصرف مکملهای ارزان قیمت ویتامین D میتواند پیشرفت دیابت را در بیش از ۱۰ میلیون نفر به تاخیر بیندازد.
در یک مقاله، نویسندگان کالج دوبلین و سازمان ایمنی غذا ایرلند، تاکید کردند که اطلاعات بدست آمده از آزمایشات قبلی، اثرات نامطلوب قابل توجهی را برای مصرف بالای ویتامین D نشان دادهاند. آنها استدلال میکنند که جامعه محققان که درمان ویتامین D را ترویج میکنند، موظفند به پزشکان در مورد مصرف ویتامین D مورد نیاز و محدودیتهای ایمنی آن هشدار دهند. آنها توصیه میکنند که درمان دیابت با ویتامین D با دوز بسیار بالا، ممکن است از دیابت نوع ۲ در برخی از بیماران جلوگیری کند، اما ممکن است مشکلاتی هم به همراه داشته باشد.