پایان انگ وزن؛ کلیشه‌های «چربی شرم آور» دور بریزید

به گزارش مجله خبری نگار به نقل از وری ول مایند، انگ وزن اشاره به اعمال و ایدئولوژی‌های تبعیض آمیز نسبت به افراد به دلیل وزن و اندازه آن‌ها دارد. انگ وزن نتیجه تعصب وزن است. تعصب وزن به ایدئولوژی‌های منفی مرتبط با چاقی اشاره دارد.

انگ وزن به طور کلی به عدم تایید اجتماعی افراد دارای اضافه وزن یا افرادی که تحت تاثیر چاقی هستند اشاره دارد. فدراسیون جهانی چاقی انگ وزن را به عنوان اعمال تبعیض آمیز برای افراد به دلیل وزن و جثه آن‌ها تعریف می‌کند. این نتیجه سوگیری وزنی است که نظرات منفی و ایدئولوژی‌های مرتبط با وزن است

این فرض که افراد بزرگتر تنبل یا فاقد اراده هستند در جامعه ما فراگیر است. انگ وزن می‌تواند از سنین پایین شروع شود و در کودکان ۳ تا ۵ ساله مشاهده شده است. البته این می‌تواند منجر به مشکلات تصویر بدن در کودکان شود که می‌تواند تا بزرگسالی نیز ادامه یابد.

انگ وزن یک شکل رایج از تبعیض در جامعه ما است که از نظر شیوع هم تراز با تبعیض نژادی است. افراد بزرگ‌تر در بسیاری از حوزه‌های عمومی و خصوصی، مدرسه، محل کار، مراکز مراقبت‌های بهداشتی، فروشگاه‌های لباس، و رسانه‌ها، با تبعیض مواجه هستند.

تعصب وزنی و انگ فرهنگی

تعصب مداوم فرهنگ ما نسبت به تیپ اندام ایده آل لاغر این عقیده را تقویت کرده است که افرادی که اضافه وزن دارند به نوعی کمتر مطلوب یا شایسته هستند.

رسانه‌ها مدت‌هاست که افراد بزرگ‌تر را غیرجذابو به‌عنوان موضوعاتی برای تمسخر به تصویر می‌کشند. کمپین‌های تبلیغاتی و بازاریابی اغلب افراد بزرگ‌تر را به فروش غذا‌های ناسالم یا فست فود سوق می‌دهند که این امر تعصب قبلی را تقویت می‌کند. به این ترتیب، این کلیشه‌های «چربی شرم آور» انگ وزن را در فرهنگ ما تداوم می‌بخشد.

مسئله لزوماً مربوط به اضافه وزن یا «چاقی» نیست؛ مشکل ننگی است که آن را احاطه کرده است. در حالی که جنبش مثبت اندیشی در سال‌های اخیر گام‌هایی برداشته است تا بدن‌ها را با هر شکل، اندازه و توانایی‌ها توسط رسانه‌ها و فرهنگ رایج قابل قبول‌تر کند، عادلانه است که بگوییم هنوز راه‌هایی در پیش داریم تا انگ وزن از بین برود.

اثرات انگ وزن

انگ نسبت به افرادی که اضافه وزن دارند در واقع به افراد در هر اندازه آسیب می‌رساند. کلمه «چربی» به ندرت در مکالمه به چالش کشیده می‌شود، حتی زمانی که به صورت تحقیر آمیز استفاده می‌شود. «جنگ با چاقی» که گاهی اوقات به نظر می‌رسد قصد دارد مردم را بترساند و از رژیم گرفتن شرمنده شود، تا حدی مقصر است.

تحقیقات نشان می‌دهد که انگ وزن در واقع یک عامل محرک برای اپیدمی چاقی است که به افزایش وزن و سلامت ضعیف کمک می‌کند. صنعت رژیم غذایی، که به اشتباه نشان می‌دهد که فرد می‌تواند وزن خود را روی ترازو انتخاب کند، نیز یک عامل مؤثر است. در واقع، رژیم‌های غذایی به ندرت در درازمدت جواب می‌دهند. وزن تا حد زیادی توسط ژنتیک و عوامل اضافی که اغلب خارج از کنترل فرد هستند تعیین می‌شود.

ائتلاف اقدام چاقی همچنین خاطرنشان می‌کند که باور‌ها در مورد ثبات و علت چاقی به نگرش‌های منفی و انگ وزن کمک می‌کند. به عنوان مثال، افرادی که تحت تأثیر چاقی قرار می‌گیرند، اگر وزنشان ناشی از عوامل قابل کنترل باشد، بیشتر با انگ مواجه می‌شوند. مانند پرخوری به جای عوامل غیرقابل کنترل، مانند وضعیت تیروئید. در چنین مواردی، مردم به چاقی به عنوان یک انتخاب شخصی نگاه می‌کنند تا یک بیماری جدی.

شرمنده کردن یک تاکتیک موثر برای وادار کردن افراد به کاهش وزن نیست. در واقع خطرناک است. تحقیقات نشان می‌دهد که انگ وزن به پرخوری و افزایش وزن کمک می‌کند، که هر دو می‌توانند از نظر جسمی و روحی مضر باشند. انگ وزن نیز عامل شرمساری است و سوختی برای اختلالات خوردن است.

افرادی که در جثه‌های بزرگتر زندگی می‌کنند به طور مرتب دچار انگ وزن می‌شوند. فعالیت‌هایی مانند ورزش کردن، خوردن یک وعده غذایی و خرید، همگی ممکن است باعث آزار و یا این احساس شود که بدن فرد قابل قبول نیست و در نتیجه باعث افزایش احساس شرم و اضطراب می‌شود.

افراد با جثه کوچکتر نیز تحت تأثیر انگ وزن قرار می‌گیرند. ترس از چاق شدن می‌تواند برخی از رفتار‌هایی را که می‌تواند باعث اختلالات خوردن شود و حتی بهبودی را دشوارتر کند، هدایت کند.

انگ وزنی چگونه به نظر می‌رسد؟

تحقیقات نشان می‌دهد که افراد بزرگتر با تبعیض در محل کار، موانع در آموزش و نگرش‌های منفی متخصصان مراقبت‌های بهداشتی مواجه هستند. مثال‌های زیر نشان می‌دهند که چگونه انگ وزن ناشی از سوگیری اساسی در زندگی واقعی ظاهر شده است:

* در سال ۲۰۱۳، جفری میلر، استاد روانشناسی در دانشگاه نیومکزیکو و استاد مدعو در دانشگاه نیویورک، توییتی شرم آور ارسال کرد: «متقاضیان چاق عزیز دکترا: «اگر قدرت اراده نداشتید. برای توقف مصرف کربوهیدرات، اراده‌ای برای انجام پایان نامه حقیقت نخواهید داشت.»

* در سال ۲۰۱۵، "پروژه هارپون" در فیس بوک با عکس‌هایی از مدل‌های با اندام بزرگتر و افراد مشهور در تضاد با تصاویر فتوشاپ شده آن‌ها ظاهر شد تا نشان دهد که چگونه لاغرتر به نظر می‌رسند.

* کودکان خردسال معمولا به دلیل وزنشان مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۱، یک کودک ۶ ساله گزارش داد که در پیش دبستانی او را «شلوار چاق» و «دختر بزرگ و فیل» می‌نامند.

* صندلی‌های هواپیمایی الف به طور فزاینده‌ای کوچکتر می‌شوند و افراد بزرگتر را در خود جای نمی‌دهند. برخی از خطوط هوایی ممکن است نیاز به مسافران بزرگتر برای خرید صندلی اضافی داشته باشند.

* مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵ نشان داد که برنامه‌های تلویزیونی محبوب در بین کودکان حاوی ۱۴ مورد شرمساری چربی در هر قسمت است.

* بیمارانی که جثه بزرگ‌تر دارند در مراکز مراقبت‌های بهداشتی مورد تبعیض قرار می‌گیرند. هنگامی که به پزشک مراجعه می‌کنند، اغلب به آن‌ها گفته می‌شود که علائم آن‌ها ناشی از اضافه وزن است، بنابراین شکایات آن‌ها همیشه به طور کامل بررسی نمی‌شود.

منبع: سلامت‌نیوز