رقبای آسیایی هنوز از ایران واهمه دارند

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: اگر قطر را کنار بگذاریم، باید این حقیقت را بپذیریم که تیم ملی ایران در قیاس با سایر تیم‌های آسیایی حاضر در رقابت‌های جام جهانی ضعیف‌تر عمل کرد. استرالیا، ژاپن و کره جنوبی به مرحله یک‌هشتم نهایی راه پیدا کردند و در این میان نمی‌توانیم کتمان کنیم که ژاپنی‌ها واقعاً آبروداری کردند، چون در یک‌هشتم هم با ضربات پنالتی مسابقه را به کرواسی واگذار کرده و از گردونه مسابقات خارج شدند. به همین خاطر بسیاری از کارشناسان معتقدند زنگ خطر برای تیم ملی ما از همین حالا برای دوره بعدی جام ملت‌های آسیا به صدا درآمده است.

اعتقادی که البته اشتباه نیست، ولی به منزله اینکه از همین حالا خودمان را ناکام مطلق رقابت‌هایی بدانیم که قرار است زمستان سال آینده در قطر برگزار شود هم نخواهد بود، چون تاریخ نشان داده است گاهی اوقات تیم‌های آسیایی پس از درخشیدن در رقابت‌های جام جهانی، به مصاف ملی‌پوشان کشورمان رفته‌اند و شکست‌های تلخی نیز در کارنامه آن‌ها ثبت شده است.

شکست تاریخی کره

تیم ملی کره جنوبی یکی از نمایندگان آسیا در جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا بود و کمتر از سه ماه پس از پایان این دیدار‌ها به‌عنوان مدافع عنوان قهرمانی پا به عرصه رقابت‌های فوتبال بازی‌های آسیایی پکن گذاشت. کره‌ای‌ها در آن مقطع واقعاً تیم برتر آسیا بودند و فوق ستاره‌ای تحت عنوان کیم جو سونگ برایشان بازی می‌کرد. این تیم در حالی به پکن آمده بود که خود را قهرمان قطعی بازی‌های آسیایی می‌دانست و همه ستارگان خود را هم در اختیار داشت، ولی با وجود برخورداری از این نفرات، در مرحله نیمه نهایی آن مسابقات شکستی تاریخی را برابر ایران پذیرا شد. مسابقه‌ای که ما به لطف گل مرحوم سیروس قایقران در وقت‌های اضافی توانستیم کره جنوبی مغرور و پ ستاره تازه از جام جهانی برگشته را شکست بدهیم.

ناکامی میزبانان جام جهانی

حدود ۶ ماه قبل از اینکه جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ امارات آغاز شود، فدراسیون جهانی فوتبال در اقدامی تاریخی برای اولین مرتبه میزبانی رقابت‌های جام جهانی را به‌صورت مشترک در اختیار کره جنوبی و ژاپن گذاشت. در آن مقطع این دو تیم خودشان را کاملاً جدا شده از فوتبال آسیا می‌دانستند. کره‌ای‌ها در جام جهانی ۱۹۹۴ حاضر شده بودند و ژاپن نیز به واسطه برگزاری دیدار‌های تدارکاتی متعدد با تیم‌های بزرگ جهان و قهرمانی در دوره قبلی جام ملت‌های آسیا، خود را تافته جدا بافته می‌دید.

آن‌ها قبل از شروع بازی‌ها حتی عربستان را نیز حریف خود نمی‌دانستند و رسانه‌های این دو کشور تصور می‌کردند ژاپن و کره جنوبی برگزارکننده دیدار فینال جام ملت‌ها خواهند بود، اما هر دو تیم در مرحله یک‌چهارم نهایی حذف شدند. ژاپن به کویت باخت و کره جنوبی هم در دیداری فراموش‌نشدنی با ۶ گل توسط ایران در هم کوبیده شد تا از خواب غفلت بیدار شوند و به خودشان بیایند.

شکست با ستاره‌های حاضر در جام جهانی

یکی از جالب‌ترین و شیرین‌ترین اتفاقاتی که پس از درخشش تیم‌های آسیایی رقیب ایران برای فوتبال ما رقم خورد، قهرمانی در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲ بوسان بود. در آن زمان کره جنوبی که به لطف داوری‌های عجیب و غریب، عنوان چهارمی جام جهانی ۲۰۰۲ را به دست آورده بود با هفت نفر از ملی‌پوشان ثابت خود در آن مسابقات، به بازی‌های آسیایی گام گذاشت و ژاپن نیز با تیمی که ۵ نفر از آن‌ها را نفرات حاضر در جام جهانی تشکیل می‌دادند و تا مرحله یک‌هشتم نهایی آن مسابقات نیز بالا آمده بودند، در بازی‌های آسیایی حاضر شد.

این در حالی بود که تیم ملی ایران در واقع تیم امید ما بود که از وجود سه بازیکن بزرگسال هم بهره می‌برد. بازیکنانی که علی دایی یکی از آن‌ها بود، اما در اواسط کار به واسطه درگذشت پدرش کره‌جنوبی را ترک کرد و به ایران بازگشت. ما در بازی نیمه‌نهایی کره میزبان را شکست دادیم و در جدال نهایی هم از سد ژاپنی‌ها گذشتیم تا شکستی تاریخی به میزبانان جام جهانی تحمیل کرده باشیم.

باخت‌های متوالی کره

کره جنوبی هم در جام جهانی ۲۰۰۶ و هم در جام جهانی ۲۰۱۴ بهتر از ما نتیجه گرفت، ولی چند ماه پس از هر دو مسابقات مذکور به ایران باخت تا مشخص شود نتایجی که تیم‌ها در رقابت‌های جام جهانی می‌گیرند، ملاک قطعی برای سنجش میزان توانایی‌های آن‌ها نیست. کره‌ای‌ها دو ماه بعد از جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان ابتدا با ما مساوی کردند و پس از آن در تهران با دو گل شکست خوردند. این تیم چهار ماه پس از پایان جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل هم در دیداری دوستانه با وجود همه ستارگانش مغلوب تیم ملی کشورمان شد.

عزا نگیریم

طبیعی است که در حال حاضر شرایط هر ۴ تیم کره جنوبی، ژاپن، استرالیا و عربستان از ما بهتر است، اما فراموش نکنیم قرار نیست همین فردا جام ملت‌ها را استارت بزنیم. این مسابقات بالغ بر یک سال دیگر برگزار می‌شود و ما این فرصت را خواهیم داشت تا نقاط ضعف خودمان را برطرف کرده و نقاط قوت تیم ملی را نیز پررنگ‌تر کنیم؛ بنابراین نباید از همین حالا عزا بگیریم که قطعاً در جام ملت‌ها موفق نمی‌شویم.

در قطر ۲۰۲۳ کار سختی داریم، اما حریفان ما هم کارشان دشوار است و مطمئن باشید آن‌ها نیز از ایران واهمه دارند. این به آن معنا نیست که دست روی دست بگذاریم و کاری نکنیم، ولی بدون شک اگر فرصت باقی‌مانده تا جام ملت‌ها را درست کار کنیم، مطمئن باشید وضعیت جام ملت‌ها کاملاً متفاوت از اتفاقاتی خواهد بود که در جام جهانی به وقوع پیوست.