به گزارش مجله خبری نگار، یک مطالعه جدید، شواهدی را به این نظریه اضافه میکند که زمین میزبان ششمین اقیانوس [در عمق چند]مایلی زیر پای ما است.
اقیانوس اطلس، اقیانوس آرام، هند، قطب شمال و قطب جنوب، هم آشنا و هم قابل مشاهدهاند و در عمیقترین فرورفتگیها در پوسته زمین، بیرونیترین لایه زمینشناسی سیاره ما، واقع شدهاند.
اما پژوهش جدیدی، که در نیچر ژئوساینس (Nature Geoscience) منتشر شده است، نشان میدهد که اقیانوس ششم در حدود ۴۰۰ مایلی (۶۴۰ کیلومتری) زیر سطح، در یک لایه مرزی بین گوشته بالایی و پایینی زمین گسترده است.
عمق پوسته زمین بهطور متوسط بین ۵ تا ۲۵ مایل (۸ تا ۴۰ کیلومتر) است، در حالی که غشا و محدوده گوشتههای پایینی و بالایی حدود ۲۹۰۰ مایل (حدود ۴۶۰۰ کیلومتر) است و سطح زیرین گوشته پایین با هسته بیرونی زمین یک [لایه]مرزی ایجاد میکند.
زمینشناسان شواهدی را جمعآوری کردهاند که نشان میدهند مقادیر زیادی آب در گوشته زمین وجود دارد که نه به شکل [ذخیره]آب زیرزمینی عظیمی که انتظار میرود روی سطح وجود داشته باشد، بلکه در مواد معدنی متخلخل حفظ شده است.
مقالهای که در سال ۲۰۱۴ در نشریه علمی نیچر منتشر شد، نشان داد که این بهاصطلاح ناحیه گذار بین گوشته بالایی و پایینی زمین ممکن است یک درصد وزنش آب در خود جای دهد، که این برآورد بر اساس بررسی نمونههایی از یک ماده معدنی حفظکننده آب بهنام رینگوودیت بود که در یک الماس استخراجشده در برزیل پیدا شد.
در سال ۲۰۱۷، یکی از پژوهشگران همکار در مقالهای مشابه آنچه در نشریه ساینس منتشر شد، به نیو ساینتیست (New Scientist) گفت که ناحیه گذار میتواند به اندازه تمام اقیانوسهای سطحی روی این سیاره، آب در خود جای دهد.
در این پژوهش جدید همچنین یک الماس استخراجشده در بوتسوانا بررسی و یافتهها نشان داد که این الماس احتمالا در عمق تقریبا ۴۰۰ مایلی یا ۶۶۰ کیلومتری ناحیه گذار شکل گرفته است. پژوهشگران با بررسی رینگوودیت موجود در الماس و بر اساس شرایط این کانی، اکنون بر این باورند که منطقه پرآب تا حدودی تا زیر ناحیه گذار و به سمت گوشته پایینی سیاره کشیده شده است.