به گزارش مجله خبری نگار، از دهه ۱۹۷۰ نرخ طلاق در سراسرجهان افزایش قابل توجهی داشته است. به همین دلیل تلاش بسیار زیاد محققان در زمینه یافتن دلایل احتمالی که منجر به جدایی میشوند، تعجب برانگیز نیست. برخی از آنها نیز با در نظر گرفتن سن و سطح تحصیلات زوجین، به بررسی عواملی که میتوانند یک ازدواج را به ازدواجی موفقتر و هماهنگتر تبدیل نمایند، میپردازند.
ما در مجله خبری-سبک زندگی نگار با مطالعهای مواجه شدیم که نشان میدهد ژنهای ما میتوانند در داشتن ازدواجی شاد نقش مهمی داشته باشند.
محققان دانشگاه آرکانزاس، ۷۱ زوج تازه ازدواج کرده را مورد مطالعه قرار دادند و از آنها خواستند که به مدت ۳ سال و هر ۴ ماه یک بار، نظرسنجیهایی را در مورد رابطه خود پر کنند. در این میان، نمونههای DNA زوجین را نیز جمع آوری کردند. دانشمندانی که این مطالعه را انجام میدادند، کشف کردند که ممکن است نوعی تنوع ژنی دریک ازدواج شاد و موفق تاثیرگذار باشد. بر اساس نتایج، افرادی که دارای «ژن ازدواج» بودند، نسبت به افرادی که فاقد این تنوع بودند، رابطه بسیار شادتری داشتند.
این مطالعه نشان میدهد که ژنها میتوانند بر روند شکل گیری پیوند و ارتباطی که در روزهای اولیه ازدواج اتفاق میافتد، تأثیر بگذارند. داشتن پیوند قوی برای دو نفر که قصد دارند بقیه زندگی خود را با یکدیگر بگذارنند، امری مهم به شمار میرود و کسانی که دارای "ژن ازدواج" هستند، پیوند قویتر و مشکلات کمتری را با شریک زندگی خود گزارش کردند.
دانشمندانی که این مطالعه را انجام دادند، به جز رابطه" ژن ازدواج" با پیوند، به رابطه واضحی میان این ژن با سایر عوامل مهم در یک رابطه پی بردند. کسانی که تنوع ژنی دارند بیشتر به شریک زندگی خود اعتماد دارند، میتوانند راحتتر آنها را ببخشند و به طور کلی نسبت به کسانی که فاقد این ژن هستند، از زندگی زناشویی رضایت بیشتری دارند.
نتایج تحقیق پیشین ثابت میکند که ژنتیک در موفقیت یک ازدواج نقش مهمی دارد. طبق مطالعهای که در سال ۲۰۱۷ انجام شد، طلاق ممکن است ژنتیکی باشد و نرخ بالای طلاق نیز میتواند مانند سایر ویژگیها ارثی باشد. در حالی که مطالعهای جدیدتر نشان میدهد که اکسی توسین، که به عنوان "هورمون عشق" شناخته میشود، میتواند کلید یک ازدواج موفق باشد. به گفته محققان، ژن مسئول تنظیم تولید اکسی توسین میتواند بر رضایتی که افراد از روابط صمیمانه خود احساس میکنند، تأثیر بگذارد.
۲۴ زندگی مشترک
۳۹ زندگی مشترک
حتی اگر هیچ یک از طرفین از نظر ژنتیکی مناسب نباشند به معنای این نیست که ازدواج آنها محکوم به شکست است. با این که ممکن است زوجهایی که فاقد "ژن ازدواج" هستند با مسائل بیشتری روبه رو شوند، اما اگر بتوانند بر برخی از مشکلات غلبه کنند آنها نیز توانایی داشتن رابطهای سالم و طولانی را دارند.
آیا شما فکر میکنید ژنها میتوانند دلیل اصلی رابطه پایدار تازه متاهلین باشد یا نکات و مسائل مهم بیشتری برای در نظر گرفتن وجود دارد؟ نظر خود را با ما در بخش نظرات به اشتراک بگذارید!