۹ عبارت رایجی که می‌توانند شما را به دردسر بیاندازند

به گزارش مجله خبری نگار، بسیاری از ما در موقعیت‌هایی قرار گرفته ایم که حرف‌های اشتباهی زده ایم که نسبت به معنی اصلی درنظر گرفته شده برای آن‌ها متفاوت بوده است. این مقاله به شما نکاتی درباره این که بهتر است از چه عبارتی پرهیز کنید تا هرگز سخنانتان تند و غیرحرفه‌ای به نظر نرسند، ارائه می‌دهد. حتی ناخوشایند‌ترین موقعیت را نیز می‌توان با انتخاب صحیح نحوه بیان به نفع شما برگرداند.

ما در مجله خبری-سبک زندگی نگار می‌خواهیم به شما کمک کنیم تا از هرگونه سوء تفاهم و سایر موقعیت‌های ناراحت کننده دیگر پرهیز کنید. امیدواریم که این مطلب برای شما مفید واقع شود.

۱. "من طرفدار بزرگی هستم. " (من طرفدار سرسختی هستم)

گفتن این عبارت که شدیدا طرفدار شخصی به خصوص یک سلبریتی هستید می‌تواند تا حدودی شما را ساده لوح جلوه دهد. هنگامی که شما از یک شخص بت می‌سازید او را روی بلندی قرار می‌دهید درحالی که آن‌ها مانند دیگران فقط یک انسان هستند.

۲. "شما بچه ها... "

این عبارت برای یک محیط کاری و دیگر موقعیت‌هایی که نیازمند رسمیت هستند بسیار غیر رسمی به نظر می‌رسد. در بسیاری از شرکت‌ها حفظ مرز‌های میان کارگران و کارمندان حرفه‌ای بسیار مهم است، بنابراین برای اشاره به کارمندان همکار بهتر است از عبارت‌های "تیم" یا "همکار" استفاده کنیم.

۳. "در واقع ... " (راستش را بخواهید)

پیچیده‌ترین کلمات و عبارت‌های طولانی‌تر مترادف ساده‌ای دارند که بیشتر از آن‌ها استفاده می‌شود. به عنوان مثال، "راستش را بخواهید" را می‌توان با "حقیقتا" جایگزین کرد، استفاده از این جایگزین در نوشتار بسیار بهتر است چرا که استفاده از کلمات پرکننده (حشو و طولانی) و پیچیده منجر به کاهش روشنی منظور شما می‌گردد. در هر صورت، استفاده از کلمات طولانی به جای این که باعث شود خوانندگان شما را باهوش بدانند باعث می‌شود که اعتبار خود را در نظر آن‌ها از دست بدهید.

۴. "این ممکن است یک سوال احمقانه باشد، اما... "

این که عدم آگاهی خود را جار بزنید (اعلام کنید) به شما کمکی در این زمینه که در نگاه کسی بهتر به نظر برسید نمی‌کند- برعکس، ممکن است به عنوان فردی که فاقد اعتماد به نفس است شناخته شوید. همه ما افرادی هستیم که تجربیات متفاوتی داریم، بنابراین اشکالی ندارد که چیزی را ندانیم و در مورد آن سوال بپرسیم – در نهایت به این ترتیب دانش بیشتری کسب می‌کنید؛ بنابراین در عوض، فقط به سراغ سوال بروید.

۵. "این کار من نیست. " (به من ربطی ندارد)

اگر توانایی انجام کاری را دارید، اما به دلیل این که با شرح شغلی شما مطابقت ندارد از انجام آن امتناع می‌کنید، ممکن است یک ترفیع احتمالی را از دست بدهید. ما نمی‌گوییم که اجازه دهید افراد بدون پرداخت دستمزد از مهارت‌های شما بهره ببرند، اما انجام وظایفی خارج از شرح شغلی تان ممکن است به شما کمک کند تا با نشان دادن نتایج عالی به رئیس خود با او درباره ارتقای شغلی مذاکره کنید یا ممکن است به شما کمک کند تا همزمان با حذف مسئولیت‌هایی که انجام آن‌ها را دوست ندارید به انجام مسئولیت‌های جالب تری بپردازید.

۶. "اوه" یا "حواسم نبود"

اگر در موردی مقصر هستید، بهتر است صریح و با گفتن «متاسفم» از آن فرد عذرخواهی کنید. در مواردی که می‌گویید «اوه» یا «حواسم نبود»، ممکن است به نظربرسد که در عذرخواهی خود صادق نیستید. در واقع، این گونه به نظر می‌رسد که شما نمی‌توانید مسئولیت اعمال خود را بپذیرید، حتی اگر چنین قصدی هم نداشته باشید.

۷. «از این که مزاحم شما شوم متنفرم، اما...»

در یک محیط حرفه‌ای هیچ "آزاری" (مزاحمتی) در مورد مسئولیت‌های مربوط به شغل یک فرد وجود ندارد. گفتن این عبارت به همکاران شما اجازه می‌دهد تا بر شما یا درخواست شما کنترل داشته باشند و با تنزل نگاه به درخواست شما به عنوان یک مزاحمت، کمک به شما را رد کنند. اگر متوجه شدید که فردی سرش شلوغ است به جای این که از این عبارت استفاده کنید بهتر است هنگامی که زمان بیشتری دارد به او درباره درخواست خود بگویید.

۸. "تو اشتباه می‌کنی. "

این عبارت در یک محیط رسمی بسیار بی ادبانه به نظر می‌رسد. اگر با همکارتان اختلاف نظری دارید، مهم است که به خاطر داشته باشید که هر دوی شما متخصص (حرفه ای) هستید، بنابراین این که صراحتاً بگویید کسی اشتباه می‌کند به معنای تضعیف دانش و حرفه‌ای بودن اوست. بهتر است مخالفت خود را با شخص اعلام کرده و دلایل خود را برای آن بیاورید تا متمدنانه درباره موضوع بحث بکنید.

۹. "من متخصص نیستم، اما... " (من تخصصی ندارم، اما...)

وقتی صحبت از این عبارت می‌شود چندین مشکل وجود دارد. اولاً، شما نمی‌خواهید با اعلام اینکه متخصص نیستید، خود یا ایده خود را تضعیف کنید. هنگام ارائه یک تفکر جدید، بهتر است با اعتماد به نفس ظاهر شوید.
ثانیاً، اگر ایده شما به نتیجه نرسد و شما با گفتن این عبارت که "شما متخصص نیستید" از پذیرفتن مسئولیت سرباز زنید بی تجربگی به نظر می‌رسد. بسیار بهترمی شود اگر برای موقعیتی که ایجاد کرده اید عذرخواهی کنید و ادامه دهید.

شما از چه عباراتی استفاده کرده اید که باعث شده است دیگران تعجب کنند؟ آیا معتقدید که استفاده از زبان غیررسمی مرز‌های حرفه‌ای را محو می‌کند؟