مجله خبری-سبک زندگی نگار: در کشورهای مختلف خواستگاریها سنتهای متفاوتی دارند و درخواست ازدواج در همه شهرها و کشورها با یکدیگر برابر نیست. به همین دلیل در این قسمت قصد داریم راجع به سنت مربوط به خواستگاری در فرهنگهای مختلف با شما صحبت کنیم و روشهای متفاوت آنها را بازگو نماییم.
در این کشور خواستگاری معمولا یک هفته قبل از عروسی انجام میشود. در این مراسم داماد و تعدادی از اعضای خانواده اش به در منزل خانواده عروس میروند که به آن "مراسم در زدن " گفته میشود؛ دقیقا همان جا خانواده دختر میتواند تصمیم بگیرد که دخترش را به عقد این مرد در بیاورد یا خیر.
خانمهای نروژی حلقه ازدواج را دست راست میکنند. بسیاری از خانمها در بریتانیا، فرانسه، هند، روسیه و آلمان هم همین کار را انجام میدهند.
در برخی مناطق هند، رسم است که عروس باید کفش یکی از خواهران داماد را در روز مراسم بدزدد تا زهرچشمی از آنها بگیرد و جرئت خودش را در همین روز به خانواده داماد نشان بدهد. داماد برای افزایش شانسش برای خوشبخت شدن باید برای پس گرفتن کفش گروگان گرفته شده پول بپردازد.
در جمهوری چک با قطعی شدن ازدواج در کنار پای عروس و داماد یک کاسه سوپ شکسته میشود و عروس و داماد باید با لبخند زمین را با کمک یکدیگر تمیز کنند. سپس آنها باید یک کاسه سوپ دیگر را با یک عدد قاشق بخورند. این مراسم نشان میدهد که عروس و داماد باید در همه کارها در زندگی مشارکت کنند.
مراسم عروسی در چین سمبل ملحق شدن دو خانواده است و فقط به معنای ازدواج دو نفر نیست بلکه خانوادهها هم درگیر این مسئله هستند. خواستگاری در چین معمولا از سنتهای غربی پیروی میکند، به این صورت که پسر حلقه ازدواج را به دختر هدیه میدهد و از او خواستگاری میکند.
بعد از خواستگاری؛ دختر، پسر را نزد خانواده میبرد تا آنها او را ببینند و دوباره پسر از خانواده دختر اجازه میگیرد و سپس با رضایت خانواده ها، مراسم عروسی و نامزدی برگزار میشود.
در یکی از شهرهای چین رسم است که عروس باید روزی یک ساعت از یک ماه قبل از مراسم عروسی گریه کند و اقوام و دوستان عروس هم باید در این مراسم او را همراهی کنند. اگر عروس این کار را نکند، خانواده داماد راضی به ازدواج پسرشان با او نخواهند شد. برای مردم این منطقه از چین گریه به معنای خوش آمدگویی به ازدواج و در انتظار اتفاقهای خوب بودن است.
در مکزیک، بعد از علاقمند شدن یک دختر و پسر به هم آنها را با یک طناب تزئین شده با گلهای سفید، مهره و کریستالهای مختلف به یکدیگر میبندند که این کار به عنوان نمادی از اهمیت داشتن اتحاد در زندگی مشترک است.
دختر و پسر پس از بستن دست هایشان باید سعی کنند برای ثابت کردن آمادگی شان برای شروع زندگی مشترک به دیگران، دست هایشان را باز کنند. دستهای عروس و داماد بعد از چند دقیقه توسط یکی از اقوام باز میشود.
خانمها در شیلی حلقه ازدواج را در دست راست میکنند. مردها هم همین کار را انجام میدهند، اما در مراسم عروسی هر دو، حلقه ازدواج را از دست راست به دست چپ میدهند.
در جزیره کریس که یکی از جزایر کشور فرانسه است، قبل از مراسم عروسی داماد باید روی زمین دراز بکشد و فرشی روی خودش بیندازدتا اقوام و دوستان عروس و داماد روی او راه بروند تا آستانه تحمل داماد بالا رود.
در کشور ولز رسمی جالب برای مراسم خواستگاری وجود دارد. داماد در این کشور بعد از علاقمند شدن به دختری یک تکه چوب را به زیباترین شکل ممکن تبدیل به قاشق کرده و قاشق کنده کاری شده را تزئین میکند و در یک دورهمی دوستانه یا خانوادگی تقدیم دختر میکند و با این کار نشان میدهد که نمیگذارد عروس خانم در زندگی مشترک با او گرسنه بماند.
بسیاری از زوجها در آرژانتین حلقه را تا مراسم عروسی دست نمیکنند، بلکه این کار را در طول مراسم نامزدی انجام میدهند.
در فرهنگ یونان بسیار مهم است که از پدر برای خواستگاری اجازه گرفته شود. زوجها از لحاظ سنتی سه جلسه مشاوره میروند تا توصیههای مربوط به ازدواج به آن هم انجام شود. دوستان و اعضای خانواده هم یک جشن نامزدی بعد از قبول درخواست ازدواج، برگزار میکنند.
بسیاری از بومیهای آمریکایی مخصوصاً در آمریکای شمالی حلقه نامزدی را نشان دهنده قدردانی و سپاسگزاری از جهان طبیعت میدانند. آنها معمولاً حلقههای نقرهای دست میکنند که از مواد طبیعی دیگر نیز مثل زغالهای رنگی و سنگهای فیروزه ساخته شده است.
اگر ایرلندی باشید، احتمالاً با مراسم خواستگاری و حلقه ازدواج آشنایی دارید. مراسم خواستگاری در ایرلند تاریخچه بسیار غنی دارد. حلقه ازدواج ایرلندیها به شکل یک قلب است که با دو دست نگه داشته شده است و بالای آن یک تاج قرار میگیرد.
در واقع قلب سمبل عشق در ازدواج است که این دو دست از دو طرف، باعث نگه داشتن عشق شده است. تاج نیز نماد وفاداری است که معمولاً برای نشان دادن نامزد داشتن، این حلقه را در دست چپ میکنند، اما به این صورت که اغلب به سمت نوک انگشتان قرار بگیرد. در روز مراسم عروسی هم قلب را برعکس میکنند تا به سمت مچ باشد.
در این قسمت از کنیا، مهرههای خاصی دور گردن انداخته میشود که رنگهای خاصی از این مهرهها نشان دهنده نامزدی است. قبایل ماسایی که در کشورهای تانزانیا و کنیا زندگی میکنند، در روز عروسی، پدر عروس باید وقتی عروس و داماد تصمیم میگیرند به خانه خودشان بروند، روی صورت دخترش تف کند. با این کار او آرزوی شانس و خوشبختی برای دخترش میکند.
آیا شما نگران انتخاب یک حلقه نامزدی مناسب هستید؟ در فرانسه نباید این نگرانی را داشته باشید، زیرا بعد از خواستگاری زوجهای فرانسوی با یکدیگر به سراغ خرید حلقه میروند، اما تا زمانی که دوستان و اعضای خانواده جمع نشده باشند، حلقه را دست نمیکنند.
در بین بعضی مردم فرانسه رسم است که شب قبل از عروسی، دوستان و اقوام داماد با تعدادی قابلمه به سمت خانه عروس میروند و تا نزدیک صبح با ملاقه به پشت قابلمهها میکوبند و سر و صدا تولید میکنند.
خانواده عروس نوشیدنی گرم در روزهای زمستان و نوشیدنی خنک در روزهای تابستان برای این گروه از اقوام و دوستان داماد تهیه و از آنها پذیرایی میکنند. اگر خانواده عروس واکنش گرم و صمیمی به این شلوغ کاری خانواده داماد نداشته باشند، این ازدواج سر نخواهد گرفت.
فیجی یک کشور جزیرهای در اقیانوس آرام جنوبی است که مردم این کشور رسم خاصی برای ازدواج دارند. داماد قبل از شروع مراسم عروسی یک دندان نهنگ را به دست میآورند که این کار بسیار سخت و خطرناک است که جان داماد را تهدید میکند. در این کشور داماد باید دندان نهنگ را به پدر همسر خود هدیه دهند تا حسن نیت خود را ثابت کنند.
در قبیلهای از مغولستان و بعضی از قسمتهای چین داماد برای تعیین روز عروسی، جوجهای را میکشد و سپس جگر جوجه را بررسی میکنند، اگر جگر خوب و سالم بود، داماد روز عروسی را تعیین میکند، اما اگر جگر ناسالم بود هر ماه باید یک جوجه کشته و جگرش بررسی شود و در صورت یافتن یک جوجه با جگر سالم داماد میتواند زمان مراسم را مشخص نماید.
در هند و پاکستان مراسم خواستگاری این گونه است که داماد یک خواستگاری رسمی از خانواده عروس انجام میدهد. در جوامع بسیار سنتی، در کل دختر و پسر را درگیر مراسم خواستگاری نمیکنند و فقط خانوادهها موضوع را مطرح میکنند.
در پاکستان هم اگر خانواده عروس خواستگاری را از سمت خانواده داماد بپذیرد، یک مراسم خاص برای نامزدی برگزار میگردد که در آن مراسم داماد از عروس خواستگاری میکند.
در تایلند بسیاری از نامزدهای سنتی و مراسمهای عروسی شبیه به زندگی امروزه دنبال میشوند. این سنتها به گونهای است که در آن داماد تکهای طلا را به خانواده عروس هدیه میدهد. این طلا لزوماً حلقه ازدواج نیست.
در بریتانیا مردان معمولا به شکل سنتی خواستگاری میکنند. به این صورت که زانو میزنند و حلقه ازدواج را مقابل خانم میگیرند. حلقههای نامزدی هم عموماً در انگشت سوم دست چپ دست خانمها میرود.
البته ۲۹ فوریه تنها روز از سال است که خانمها میتوانند از مردان خواستگاری کنند که معمولاً در بریتانیا و ایرلند این مراسم برگزار میشود. معمولاً در قسمتی از کلیسا هم تاریخ عروسی مشخص میگردد. جالب است بدانید که بیشتر مراسمهای عروسی در انگلستان در روز شنبه برگزار میشود. در گذشته روزهای چهارشنبه هم جزء بهترین روزها برای ازدواج بودند.
جزیره بورنئو جزیره بزرگ در اندونزی است که در آن سه روز قبل عروسی عروس و داماد را در یک اتاق نگه میدارند و در این سه روز، آنها اجازه استفاده از دستشویی را ندارند و باید خودشان را کنترل کنند. در صورت موفقیت زوج برای شروع زندگی مشترک آماده میشوند.
در طول مراسم نامزدی هم عروس و داماد حلقه را به دست چپ میکنند. در جشن ازدواج در آلمان، دو نفر باید، در زمان محدود چوب درخت را با اره ببرند و اگر عروس و دامادی نتوانند در زمان تعیین شده، چوب را به دو قسمت تقسیم کنند، زندگی خوب و شادی نخواهند داشت. هدف از این کار این است که عروس و داماد همیشه و در هر شرایط سختی با هم خواهند بود.
در شهرهای شمالی کره جنوبی برای شروع زندگی مشترک با ماهی مرده و چوب بامبو به کف پاهای داماد ضربه میزنند تا داماد آماده مواجه شدن با مشکلات و سختیهای زندگی مشترک شود. دامادی که با نوش جان کردن این کتکها ناله و اعتراض کند هنوز برای ازدواج آماده نیست.
در اوکراین مردم به آداب و رسوم کهن شان پایبند هستند. در این کشور داماد قبل از مراسم عروسی باید به همراه خانواده اش به خانه دختر مورد علاقه اش رفته و تعدادی از ظرفهای خانه آنها را پس از پذیرایی میشکند چرا که آنان معتقدند داماد باید بداند با رفتن وی قلب خانواده دختر همچون ظروف شکسته پس باید مراقب رفتارهایش با همسرش باشد.
مردان اسکاتلندی معمولاً باید مراسم سنتی زیادی را پشت سر بگذارند. آنها باید مجموعهای از وظایفی را که پدر عروس درخواست کرده است انجام دهند تا با ازدواجشان موافقت گردد.
در اسکاتلند دوستان و اقوام چند روز قبل از عروسی عروس و داماد را کثیف و سیاه میکنند و سپس آنها را در کنار یکدیگر به درخت میبندند تا تحمل آنها را افزایش دهند و آماده مدیریت مشکلات زندگی مشترک کنند. اگر عروس و داماد بتوانند به مدت یک روز، کثیف بودن طرف مقابل را تحمل کنند، به خوبی از پس مدیریت مشکلات زندگی مشترک برمی آیند.
مراسم نامزدی در ارمنستان به اندازه مراسم عروسی بزرگ و مهم است. معمولاً یک نفر آیین مرسوم ازدواج را برای آنها برگزار میکند و سپس حلقههای نامزدی را دست میکنند و از یکدیگر میخواهند که همیشه به عشق هم پایبند باشند. ارمنیها هم مانند یونانیها قبل از ازدواج، جلسه مشاوره دارند.
موریتانی کشوری در شمال غربی آفریقاست که در آن عروس هر چقدر چاق باشد، زیباتر بوده و جذابیت بیشتری دارد. در این کشور دخترهای دم بخت قبل از مراسم عروسی به مزرعهای میرود و آن قدر میخورند تا چاق شوند که گاهی خوردن بیش از حد و چاقی موجب مرگ عروس میشود.
در ژاپن ۲ نفر به طور رسمی با یکدیگر ازدواج نمیکنند؛ مگر اینکه مراسم نامزدی برگزار گردد. در این مراسم هر دو خانواده دور هم جمع میشوند و ۹ عدد هدیه کادوپیچ شده را داخل کاغذ برنج به یکدیگر اهدا میکنند. هر کادو سمبل آرزوهای خوب برای زندگی زوج است.