به گزارش مجله خبری نگار، سیدمهدی حجتی در این باره اظهار کرد: اصولاً قرار گرفتن موضوع مهمی مانند نحوه برگزاری آزمون ورودی کارآموزی وکالت در این طرح با اشکال مواجه است و کمیسیون جهش و رونق تولید به لحاظ فقدان اشراف حقوقی و نگاه اقتصادی صرف به مؤلفه مهمی مانند حق دفاع شهروندان، نباید متولی بررسی و تصویب این طرح در آن کمیسیون به عنوان کمیسیون اصلی میشد.
این وکیل دادگستری گفت: قانون اجرای سیاستهای کلی اصل ۴۴ قانون اساسی و یا قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار همگی رویکردی اقتصادی و بازاری دارند و نمیتوان در مقام اصلاح این قوانین، وارد حوزههای شد که قوانین موضوع اصلاح، شمولی بر آنها ندارند.
حجتی با بیان اینکه پروانه وکالت نه در زمره مجوزهای ثبت محور و نه در زمره مجوزهای تأیید محور قرار دارد افزود: وقتی که طرحی صرفا رویکرد اقتصادی داشته باشد بدیهی است که گنجاندن امور غیر اقتصادی در آن، باعث ایجاد تناقض میگردد و به همین دلیل در حالی که ماده ۷ مکرر الحاقی در این طرح، مجوزهای کسب و کار را به دو دسته ثبت محور و تأیید محور تقسیم کرده است، اما تبصره ۱ ماده ۶ آن حکایت از خروج موضوعی پروانه وکالت از زیرمجموعه هر یک از دو نوع مجوز مورد اشاره دارد و مجلس باید در مورد این تناقض توضیح قانع کنندهای داشته باشد.
این عضو هیأت مدیره کانون وکلای دادگستری مرکز افزود: ماده ۶ طرح تسهیل صدور برخی از مجوزهای کسب و کار به شعار نادرست اشتغال زایی برای دانش آموختگان حقوق نوشته شده در حالی که همگان میدانند که پروانه وکالت، فی حد داشته باعث ایجاد اشتغال نمیشود و مادامی که زمینه برای فعالیت دارندگان پروانه وکالت در کشور وجود نداشته باشد، افراد صرفا پروانه وکالتی در دست دارند که از قبل آن چیزی عاید ایشان نمیشود.
حجتی اضافه کرد: کشور ما فاصله زیادی با بسیاری از کشورهای جهان از حیث استفاده از خدمات وکلای دادگستری دارد و بسیاری از خدمات حقوقی که در سایر کشورها منحصرا توسط وکلا ارائه میگردد در ایران توسط افراد غیر وکیل ارائه و یا اصولاً نیازی به استفاده از این خدمات دیده نمیشود و در دعاوی نیز، حضور وکلای دادگستری الزامی نیست ولز همین حیث تیز نمیتوان ایران را با بسیاری از کشورها مقایسه کرد.
این وکیل دادگستری با انتقاد از قرار دادن نصاب شناور به عنوان معیار علمی برای ورود به حرفه وکالت گفت: از نظر انساب اربعه در منطق، به هیچ وجه نمیتوان بین نصاب شناور و معیار علمی، رابطه تساوی برقرار کرد و به نظر میرسد بین این دو، رابطه نباید وجود دارد، زیرا هر مقدار که داوطلبان ورود به حرفه وکالت از بنیه علمی ضعیف آری برخوردار باشند، با اعمال نصاب شناور تعداد بیشتری از آنها در آزمون وکالت پذیرفته خواهند شد و این امر به معنای فاجعهای جبران ناپذیر در نظام حقوقی ما خواهد بود که خروجی آن وکلایی با دانش حقوقی اندک است که امنیت قضایی شهروندان و حق دفاع ایشان را به شدت به چالش خواهد کشید.
حجتی در پایان با ابراز امیدواری نسبت به" توجه مجلس به تذکرات و انتقادات دلسوزانه جامعه حقوقی کشور" در خصوص موضوع گفت: قوانین مربوط به حوزه وکالت نیاز دارد که به روز شود، ولی نه از مجرای طرحهای اقتصادی و با نگاه تجاری سازی و بازاری. بی تردید وقتی که سیاستهای کلی ابلاغی مقام معظم رهبری، وکالت را زیرمجموعه امور قضایی میداند، طبعا مجلس نیز باید به تأسی از رهبری، نگاه اقتصادی خویش از حرفه وکالت را بر مبنای اصل ۱۱۰ قانون اساسی بردارد و به این موضوع که وکالت در زیرمجموعه فصل سوم قانون اساسی و حقوق ملت آمده توجه ویژه داشته باشد نه آنکه بر خلاف قانون اساسی، وکالت را زیر مجموعه فصل چهارم و اصل ۴۴ قانون اساسی که ناظر بر امور اقتصادی است قرار دهد.