به گزارش مجله خبری نگار، «مهرداد علیقارداشی» رییس فدراسیون پیش از اعزام این تیمها به رقابتهای یاد شده در گفت و گویی ابراز امیدواری کرد که تیم ملی به جمع هشت تیم برتر آسیا صعود کند. برخلاف آنچه که رییس فدراسیون تنیس روی میز عنوان کرده باید یادآور شویم، تیم ملی مردان ایران در ادوار مختلف رقابتهای قهرمانی آسیا، در چندین نوبت که اتفاقا چین قدرت بلامنازع آسیا و جهان و کرهشمالی که در ردهبندی جهانی از ایران بالاتر است در آن حاضر بودند نیز در جمع هشت تیم برتر آسیا گرفته است؛ بنابراین در این دوره که این ۲ تیم نیستند دیگر نباید چنین آرزویی داشت.
تیمهای ملی تنیس روی میز مردان و زنان ایران به منظور شرکت در رقابتهای قهرمانی آسیا ۲۰۲۱ دوحه به قطر رفتند. این پیکارها از ششم مهر آغاز و پس از هشت روز به پایان میرسد. تیمهای ملی تنیس روی میز چین و کرهشمالی انصراف قطعی خود را از شرکت در این رقابتها اعلام کردند.
«نوشاد و نیما عالمیان»، «امیرحسین هدایی»، «امین احمدیان» و «محمد علی رویین تن» برای تیم ملی مردان ایران و «ندا شهسواری»، «مهشید اشتری»، «شیما صفایی»، «مریم فرعی» و «ملیکا کرمی» نیز در تیم ملی زنان ایران عضویت دارند.
«جمیل لطفالله نسبی» و «حمیده ایرامنش» به ترتیب هدایت تیمهای تنیس روی میز مردان و زنان ایران را بر عهده خواهند داشت. ملیپوشان پیش از شرکت در قهرمانی آسیا، در مسابقات بینالمللی قطر که تحت نظر فدراسیون جهانی برگزار و سطح فنی بالایی دارد بازی میکنند.
با این مقدمه با «محمود نظری» دبیر سابق فدراسیون تنیس روی میز و کارشناس خبره این رشته، درباره مسابقات تنیس روی میز قهرمانی آسیا ۲۰۲۱ قطر گفتگو کردیم که مشروح آنرا در زیر میخوانیم.
تیمهای ملی تنیس روی میز به رقابتهای قهرمانی آسیا اعزام شدند. ارزیابی شما از این رقابتها چیست؟
با توجه به غیبت تیم صاحبنام چین و همچنین کرهشمالی یکی از رقبای اصلی ایران، معتقدم برای کسب مدال تیمی آسیا فرصت مناسبی فراهم آمده است که امیدوارم با تدابیر مناسب به این مهم دست یابیم.
بدون شک موفقیت در این سطح هنگامی کسب میشود که ورزشکاران از نظر روانی و فنی خوب هدایت و ارنج شوند. علاوه بر این، مسیر حرکت تیم ملی در جدول نیز با ما مهربان باشد. تاکید میکنم این فقط شامل تیم مردان است و از زنان نیز انتظار داریم با توجه به غیبت چین و کرهشمالی در جمع ۸ تیم برتر آسیا قرار گیرند.
سیر تحول تیمها در جهان و آسیا روشن و آشکار است. تنیس روی میز ایران نیز از این قانون مستثنی نیست. ایران در بخش مردان سالهاست که جایگاه خود را در آسیا و جهان پیدا کرده است. در حال حاضر چهار ورزشکار از پنج ملیپوش مردان در لیگهای اروپایی بازی و تمرین میکنند. اما متاسفانه این امکان برای زنان مهیا نشده، پس منطقی است از تیم زنان انتظار چندانی نداشته باشیم. از طرف دیگر فدراسیون برای ورزشکاران زن چه کارهایی انجام داده است که جامعه بزرگ ورزشی کشور و تنیس روی میز توقع موفقیتهای بینالمللی از آنان را داشته باشد. این در صورتی است که به جرات میتوان گفت توانایی و ظرفیتهای بالقوه ایران در این رشته حتی بالاتر از مردان است، اما متاسفانه به آنان کم توجه میشود.
ورزشکاران ایران در بخش مردان که تکلیفشان مشخص است. نوشاد، نیما و هدایی در رقابتهای باشگاهی کشورهای فرانسه و مجارستان شرکت میکنند و البته احمدیان هم گاهی در تمرینات تیمهای خارجی شرکت میکند. همچنین یک اردوی مشترک با حضور لژیونرها و ۲ اردو دیگر برای بازیکنانی که در خارج از کشور بازی نمیکنند، برگزار شد. در مجموع باید به آمادگی کامل رسیده باشند. تنها موضوعی که این تیم را پیش از مسابقات قهرمانی آسیا در قطر تهدید میکند حضور طولانی مدت و ۱۱ روزه قبل از شروع رقابتها و حضور در تور جهانی است.
تجربه ثابت کرده است، ما برنامه مشخصی برای آماده نگاه داشتن ورزشکاران در این مدت نداریم. کافی است رقابتهای انتخابی کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۰ توکیو و اتفاقاتی که افتاد تا فقط یک سهمیه بگیریم را به یاد آوریم. ورزشکاران به لحاظ جسمی و روانی خسته شده بودند و به اصطلاح کم آوردند. امیدوارم تا پیش از ششم مهرماه که شروع رقابتهای قهرمانی آسیا است، برای این تهدید، تمهیدات مناسب روانی و ریکاوری اندیشیده شود.
درباره تیم ملی زنان و ورزشکارانش نیز باید گفت به جز اردوی متمرکز در تهران و شرکت «ندا شهسواری» در رقابتهای پادشاهی قطر اتفاق خاص دیگری نیفتاده است. همانطور که پیش از این نیز گفتم با این تدارکات نباید به موفقیت تیم زنان در این رقابتها دل ببندیم. بانوان در دوره قبل و در میادین بینالمللی همپای مردان دیده میشدند.
تیم ملی مردان ایران با رتبه بیست و هشت جهان و ۶ آسیا و تیم زنان با رتبه ۴۹ جهان و هشت آسیا در این دوره از رقابتها شرکت میکنند؟ این جایگاه چه کمکی به ورزشکاران و کادر فنی میکند؟
این جایگاه مهم است و نباید آن را نادیده گرفت. تیم ملی مردان با جایگاهی که در جهان و آسیا دارد هم اکنون تیمهای ژاپن، کرهجنوبی، چینتایپه، هنگکنگ و هند را جلوتر از خود دارد و این موضوع به طور حتم در سیدبندی قهرمانی آسیا به این تیم کمک خواهد کرد. از سوی دیگر و با توجه به سابقه پیروری ایران بر هند و احتمال برتری برادران عالمیان بر برخی از ورزشکاران چینتایپه، هنگکنگ و حتی کرهجنوبی و انصراف تیمهای چین و کرهشمالی، امکان کسب مدال برای تیم ایران بیشتر از قبل مهیا شده است. شاید در حال حاضر «جمیل لطفالله نسبی» سرمربی تیم ملی مردان، با انگیزهترین فرد کاروان اعزامی باشد. در دوره چهار ساله دوم ریاست «مهرداد علیقارداشی»، کارشناسان و حتی هیات رئیسه فدراسیون بارها از عملکرد این مربی انتقاد کردند. این موارد به حدی بود که او تا آستانه برکناری از هدایت تیم ملی نیز پیش رفت.
پس باید عنوان کرد او با تیمی که در اختیار دارد و غییت چین و کرهشمالی به دنبال کسب مدال است تا اگر حقانیتی باشد آن را به جامعه و خانواده بزرگ تنیس روی میز اثبات کند.
اما در بخش زنان تاکنون موفق نشدیم به جمع هشت تیم برتر قاره کهن صعود کنیم و امروز که تیمهای چین و کرهشمالی در این مسابقات حاضر نیستند باید از فرصت به نحو مطلوب استفاده و برای نخستین مرتبه به جمع هشت تیم برتر قاره آسیا صعود کنیم. «مهشید اشتری» که فرصت حضور در رویداد کسب سهمیه المپیک را از دست داد با توجه به سوابق مثبتش در عرصه بینالمللی، انگیزه فراوانی از شرکت در این مسابقات دارد. «ندا شهسواری» تجربه فراوانی دارد و در اوج پختگی است. او که با ۲ باخت نزدیک از شرکت در المپیک توکیو باز ماند در ۳۵ سالگی در یکی از حساسترین میادین ورزشی خود به میدان میرود. «شیما صفایی» اگرچه کم سن و سالترین ورزشکار اعزامی در بین مردان و زنان است، اما او نیز انگیزه زیادی برای نشان دادن توانایی خود در میادین خارجی دارد.
«مریم فرعی» و «ملیکا کرمی» ۲ جوان شایسته دیگر نیز اولین حضورشان در میدان رسمی بزرگسالان آسیا را تجربه میکنند و بیشک میتوانند به تیم ملی در این مسابقات کمک کنند. تیمهای ژاپن، کرهجنوبی، چینتایپه، هنگکنگ، سنگاپور، هند و تایلند ۷ تیمی هستند که جلوتر از ایران در بخش زنان قرار دارند. پس در این بخش امکان صعود به جمع هشت تیم برتر آسیا را داریم و نباید از آن برای خود غولی بسازیم.
پس این طور که عنوان شد تیمهای ملی ایران مشکل خاصی برای شرکت در رقابتهای تنیس روی میز قهرمانی آسیا ۲۰۲۱ دوحه قطر ندارند؟
بزرگترین اشکالی که به تیمهای ملی وارد است، کافی نبودن برگزاری اردوهای داخلی و خارجی منسجم و متمرکز و حضور کم ورزشکاران در تورهای جهانی طی ۲ سال گذشته است که یک بخش این کمبود مربوط به شرایط کرونا در جهان و تعطیلی مسابقات و بخش دیگر به برنامهریزی و تامین منابع مناسب ارتباط پیدا میکند. بر این باورم بازیکنان تیم ملی و کادر فنی به قدر کافی در اردوهای متمرکز کنار هم نبوده و این مساله در بزنگاههای مهم به ضرر تیم ملی تمام میشود. اتفاقات المپیک ۲۰۲۰ توکیو را به خاطر بیاورید، به همین علت آن فاجعه به بار آمد و نیما ناباورانه مقابل «پاول درینخال» انگلیسی مغلوب و با همین بازی از گردونه رقابتها حذف شد. این در حالی بود که شرایط جدول و توانمندی واقعی نیما امکان صعود به مراحل بالاتر فراهم بود. از طرف دیگر معتقدم، تیم ملی یک سرپرست با تجربه کنار خود ندارد به طور معمول در کنار تیمهای ملی از بین قهرمانان ملی و صاحب نام سابق و یا کارشناسان خبره آشنا به علوم ورزشی یک سرپرست انتخاب و او را در کنار تیم ملی قرار میدهند. بیشک سرپرست بادانش و آشنا به مباحث آنالیز رقبا و آگاه به شرایط روانی ورزشکاران، میتواند به ارتقای شخصیت تیمی تیمهای ملی مردان و زنان کمک کند و از طرفی نقطه اتکا مناسب برای سرمربیان و ورزشکاران خواهد بود که در قطر از آن محروم هستیم.