به گزارش مجله خبری نگار، اخیرا انجمنهای علوم تربیتی کشور طرحی را موسوم به «طرح تاسیس سازمان نظام علوم تربیتی جمهوری اسلامی ایران» به کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی و شورای عالی انقلاب فرهنگی برای بررسی و تصویب ارسال کرده اند.
ارائه کنندگان این طرح اساتید دانشکدههای علوم تربیتی کشور، دانش آموختگان، دانشجویان و برخی مدیران آموزش و پرورش هستند.
از نظر ارائه کنندگان طرح راهاندازی سازمان نظام علوم تربیتی، این طرح ایده یا نظریه نیست بلکه با توجه به ضرورتهای مهم تاریخی و وضعیت نابسامان کیفیت خدمات آموزشی تصویب این طرح یک مساله حیاتی است.
طرح تاسیس سازمان نظام علوم تربیتی جمهوری اسلامی ایران توسط انجمنهای علوم تربیتی کشور با هدف مشارکت و نظارت متخصصان تعلیم و تربیت کشور بر فعالیتهای تعلیم و تربیت تهیه شده تا خانوادههای ایرانی از کیفیت خدمات آموزشی و تربیتی اطمینان حاصل کنند.
کارکرد این طرح نظارت بر مشاغل تربیتی و آموزشی بخش خصوصی، ساماندهی مشاغل آموزشی و تربیتی، مشارکت متخصصان تعلیم و تربیت با دولتها، غنی سازی و توسعه مشاغل علوم تربیتی است.
سازمان تعلیم و تربیت در بیشتر کشورها با توجه به گسترش سرسام آور موسسات آموزشی خصوصی، برای ساماندهی کیفیت ارائه خدمات آموزشی و سازماندهی علمی متشکل از صاحبنظران تعلیم و تربیت تاسیس شده است.
موافقان این طرح معتقدند که مشاغل و تخصصهای علوم تربیتی به دلیل اهمیت تربیت انسان فرهیخته، مشاغل و تخصصهای بسیار پیچیدهای هستند و نیاز به افراد متخصص و با تجربه دارند. بر همین اساس وظیفه اصلی سازمان نظام علوم تربیتی تضمین بهبود کیفیت و ساماندهی خدمات آموزشی، نظارت بر تخصصهای علوم تربیتی در بخش خصوصی و مشاغل آموزشی در نهادهای آموزشی غیردولتی است.
به گزارش مجله خبری نگار،مصطفی قادری نماینده انجمنهای علوم تربیتی کشور روز شنبه درباره طرح تاسیس سازمان نظام علوم تربیتی جمهوری اسلامی ایران اظهار داشت: مهمترین ضرورت این است که خانوادههای ایرانی و نسل آتی حق دارند که از خدمات آموزشی با کیفیت، سنجش پذیر و تخصصی بهرهمند شوند. با توجه به سوءاستفاده مراکز آموزشی غیرحرفهای و افراد غیرمعتبر کیفیت خدمات آموزشی به شدت پایین آمده است.
وی افزود: از طرفی متخصصان تعلیم و تربیت کشور همانند سایر متخصصان و صاحبان مشاغل پزشکی، روانشناسی و مشاوره، حقوق، مهندسی و کشاورزی حق دارند نسبت به غنی سازی، نظارت و گسترش مشاغل حرفهای آموزشی و تربیتی اقدام کنند.
نماینده انجمنهای علوم تربیتی کشور خاطرنشان کرد: در حال حاضر متخصصان تعلیم و تربیت کشور از این حوزه کنار گذاشته شده اند. این مساله ضمن اینکه خلاف قوانین حرفهای و شغلی است، موجب شده دانشگاهها و دانشکدههای علوم تربیتی نتوانند با بازارکار خدمات آموزشی، ارتباط برقرار کنند و بازار مذکور به جای متخصصان تعلیم و تربیت شاهد افراد غیرمتخصص و غیرحرفهای باشد که صدمات جبران ناپذیری بر آموزش و پرورش نسلهای آینده میگذارد.
قادری عنوان کرد: بدون شک برخلاف تصور برخی مدیران دولتی که ممکن است فعالیتهای سازمان نظام علوم تربیتی را باعث تداخل وظایف سنتی خود فرض کنند، این سازمان میتواند از ظرفیت بیش از ۶۰ هزار نفر متخصص تعلیم و تربیت برای بهبود و ساماندهی خدمات آموزشی در بخش خصوصی یاریگر نهادهای آموزش دولتی مانند آموزش و پرورش، وزارت علوم و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بهرهمند شود.
وی یادآور شد: همچنین بر اساس اعلام ارائه کنندگان طرح تاسیس سازمان نظام علوم تربیتی جمهوری اسلامی ایران، مذاکرات متعدد با انجمنهای علوم تربیتی، مطالعات مقدماتی و نهایی مرتبط با مشاغل آموزشی و تربیتی، نشستهای متعدد علمی، مذاکره با سیاستمداران و مدیران، گفتگوهای مختلف با کارشناسان اداری، حقوقی و آموزشی انجام شده است.
از نظر بسیاری از متخصصان تعلیم و تربیت کشور در حالی که انتظار میرفت تصویب سازمان مذکور با توجه به ضرورتها و حساسیتهای خدمات آموزشی و تربیتی سالها قبل انجام میشد، اما تاخیر در تصویب آن با توجه به بازار آشفته و نابسامان خدمات آموزشی صدمات جبران ناپذیری را بر نظام تعلیم و تربیت غیررسمی کشور و تربیت نسلهای آتی ایجاد میکند.