تلاش برای تعیین حق‌آبه مناسب برای تالاب بندعلیخان

به گزارش مجله خبری نگار،حوزه تالاب بندعلیخان ۱۳۵هزار هکتار است و در ۳۵ کیلومتری جنوب شهرستان ورامین قرار دارد و تالابی فصلی از نوع تالاب‌های آب شیرین محسوب می‌شود. تالاب بندعلیخان تنها زیستگاه آبی پارک ملی کویر و پذیرای پرندگان مهاجر در بازه زمانی مهاجرت است.

امیرعباس احمدی درباره برنامه مدیریتی تالاب بندعلیخان اظهارکرد: قصد داریم برای تالاب بندعلیخان حق‌آبه زیستی مناسب تعریف کنیم، چون تالابی فصلی است و از رودخانه شور تغذیه می‌کند که از آب آن بیشتر برای کشاورزی استفاده می‌شود.

وی افزود: پیش از این ضرورت چندانی برای تعریف حق‌آبه این تالاب احساس نمی‌شد، اما در نشستی برخی مسوولان سهم‌آبه‌ای را در استانداری برای تالاب بندعلیخان تعیین کردند که این سهم‌آبه پایه مطالعات علمی نداشت بنابراین ما قصد داریم که با انجام مطالعات علمی سهم‌آبه‌ای را برای تالاب بندعلیخان بر اساس نیاز زیستی آن تعریف کنیم و در صورت دریافت اعتبار از سازمان حفاظت محیط زیست یا استانداری تهران مطالعات تالاب بندعلیخان انجام می‌شود.

رییس اداره مدیریت زیستگاه‌ها و امور مناطق اداره کل محیط زیست استان تهران درباره مزایای تعیین حق‌آبه تالاب بندعلیخان تصریح کرد: وقتی نیاز‌های آبی استخراج شود، تلاش می‌کنیم در جلساتی با وزارت نیرو و جهاد کشاورزی به توافق برای پایداری شرایط تالاب برسیم.

وی تاکیدکرد: تالاب‌ها یکی از مراکزی هستند که هم در زمینه کنترل سیلاب و هم جلوگیری از شکل گیری کانون گرد و غبار عمل و در حفظ بهداشت عمومی و حفاظت از خاک کمک شایانی می‌کنند.

احمدی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با بیان اینکه تالاب بندعلیخان یک تالاب فصلی است و بیشتر روان‌آب‌های سطح شهر تهران وارد آن می‌شود، اظهارکرد: وقتی بارندگی در تهران شروع می‌شود این روان‌آب‌ها وارد محدوده بندعلیخان می‌شود البته در طول مسیر ممکن است در جریان شست و شوی جوی‌ها با خود ضایعات و زباله‌های پایتخت را وارد تالاب بکند.

وی اذعان کرد: با توجه به تغذیه «بندعلیخان» از روان‌آب‌های تهران، آب تالاب ممکن است حاوی مواد آلاینده باشد این در حالیست که تالاب‌هایی که از آب طبیعی استفاده می‌کند و در مسیر خود با آلاینده انسانی و با محدوده‌های شهری تداخل پیدا نمی‌کنند، کیفیت آب آن با تالاب‌هایی که با آب روان‌آب‌های شهری تغذیه می‌شوند، تفاوت زیادی دارند.

احمدی با اشاره به روش‌های ارزیابی نیاز آبی رودخانه‌ها و تالاب‌ها اظهارکرد: در گذشته وزارت نیرو برای سدسازی روی رودخانه‌ها مطابق قانون یک روش ارزیابی به منظور تعیین حداقل نیاز آبی داشت. این روش قدیمی به نام «مونتانا» در کشور‌هایی مثل کانادا اجرایی می‌شد، اما بعد از گذشت سال‌ها و با پیشرفت علم زیست‌شناسی و تلفیق آن با مکانیک آب از روش‌های نوین و تلفیقی استفاده می‌شود.

وی اضافه کرد: با این روش‌های نوین، امروز پایه تامین نیاز آبی حداقل زیستی رودخانه‌ها برای ادامه حیات زیستمندان گستره بیشتری پیدا کرده است و بر اساس نیاز‌های آن‌ها در طول فصول مختلف یک سال برای حداقل پایداری در شرایط مختلفی مثل ترسالی، شرایط نرمال و خشکسالی محاسبه می‌شود.

احمدی در پایان گفت: این کار را دو سال قبل برای جاجرود انجام دادیم و قصد داریم همین مطالعات را برای تالاب بندعلیخان هم انجام دهیم.