به گزارش مجله خبری نگار،آزمایشها نشان میدهد که سیستم ایمنی افراد خوشبین و بدبین به طور متفاوتی به استرس پاسخ میدهد. یک محقق دانشگاه کنتاکی این تفاوتها و اینکه پاسخ ایمنی کدام یک مؤثرتر است را در مجله مغز، رفتار و ایمنی توضیح میدهد.
این متخصص معتقد است که گاهی اوقات استراتژی خوشبینانهی «حالت تدافعی» نسبت به توانایی بدبینها در اجتناب از مشکلات، اثربخشی کمتری دارد. اما این استراتژی همیشه کارساز نیست.
مطالعاتی که توسط نویسنده مقاله بررسی شده است، به نتیجه قطعی منجر نشده است. واکنشهای استرس بسیار متفاوت است. با این حال، برخی نتیجهگیریهای کلی امکانپذیر است. وقتی موقعیتهای استرسزا بحرانی نیستند، در سطح متوسط یا حتی خفیفتر، خوشبینها بهتر از بدبینها با آن کنار میآیند. سیستم ایمنی افراد خوشبین فعال میشود و به سرعت اثرات شوکهای جزئی را خنثی میکند.
با این حال، اگر عوامل مخرب بیش از حد قوی باشند - یک بیماری جدی، طلاق، از دست دادن عزیزان - تلاشهای مداوم خوشبینان برای بیرون آمدن از این گودال عاطفی، بدن را به سادگی فرسوده میکند. اوضاع حتی بدتر هم میشود وقتی که آنها انرژی زیادی را صرف میکنند تا چیزی را به کسی ثابت کنند، و مرواریدهای تأیید را به کسانی که قادر به درک آنها نیستند، نشان دهند. علاوه بر این، از نظر روانشناختی، برای کسی که انتظار ضربهای قدرتمند از سرنوشت را ندارد، ناامیدی میتواند بسیار شدید باشد.
بدبینها در ابتدا بر اساس انکار، بدبینی و ناباوری، «بلوک»ی از بیتفاوتی ایجاد میکنند. گاهی اوقات، این کمک میکند. برعکس، آنها انتظار خاصی از زندگی ندارند و در جایی، در اعماق وجودشان، مشکلات حتی برایشان رضایتی مازوخیستی به ارمغان میآورد. آنها صرفاً یک بار دیگر «نظریه» خود را ثابت میکنند: هیچ شادی در زندگی وجود ندارد!
اما این تاکتیک خطرناک هم هست. در موقعیتهایی مثل بیماری، وقتی منابع بدن نیاز به بسیج شدن دارند، فرد بدبین اغلب تسلیم میشود، با جریان همراه میشود و شکست میخورد.
نتیجه چیست؟ یک راه میانه پیدا کنید. تسلیم فشار شرایط واقعی و منفی نشوید. اما خودتان را با دردسرهای بیشمار هم خسته نکنید.