به گزارش مجله خبری نگار، شهر باستانی اوآلاتا، مروارید صحرا و میراث جهانی یونسکو، به تدریج در زیر لایههای شن و زمان در حال ناپدید شدن است. به گزارش خبرگزاری فرانسه (AFP)، این شهر که زمانی مرکز مهم تجارت و آموزش اسلامی در مسیر کاروانهای صحرایی بود، اکنون برای بقا تلاش میکند.
در اوآلاتا، هنوز هم میتوانید درهای نقاشیشده از جنس اقاقیا را ببینید که با طرحهایی که قرنها توسط زنان محلی ساخته شدهاند، تزئین شدهاند و کتابخانههای خانوادگی حاوی نسخههای خطی که دانش منتقلشده در طول قرنها را حفظ میکنند. قدمت برخی از این نسخههای خطی به قرن چهاردهم میلادی برمیگردد.
با این حال، تغییرات اقلیمی این میراث را در معرض خطر قرار میدهد. امسال، به ویژه بارانهای شدید دهها ساختمان را ویران کرد.
این مشکل با خروج گسترده ساکنان تشدید میشود: تقریباً دو سوم ساختمانهای شهر خالی هستند. هشتاد درصد موریتانی تحت تأثیر بیابانزایی قرار دارد، فرآیندی که ناشی از تغییرات اقلیمی و مدیریت ضعیف زمین است. کارشناسان میگویند از دهه ۱۹۷۰، این منطقه فضاهای سبز خود را از دست داده و به زیستگاهی برای تپههای شنی متحرک تبدیل شده است.
امام محمد بن باطی با دقت از نسخههای خطی کتابخانه خانوادگی طالب بوبکر که شامل بیش از ۲۲۰ متن باستانی است، محافظت میکند. با این حال، ساختمان در وضعیت نامناسبی قرار دارد، بخشی از سقف فرو ریخته و کتابها از رطوبت رنج میبرند. در دهه ۱۹۹۰، با حمایت اسپانیا، برخی از نسخههای خطی دیجیتالی شدند، اما امروزه تقریباً هیچ بودجهای برای نگهداری آنها وجود ندارد.
این شهر عملاً متروکه است: هیچ هتلی وجود ندارد و دسترسی به نزدیکترین شهرک فقط از طریق جاده خاکی امکانپذیر است. علاوه بر این، اوآلاتا در نزدیکی مرز مالی و در منطقهای تحت هشدار تروریستی واقع شده است.
با وجود همه اینها، شهر همچنان به شکوفایی خود ادامه میدهد. عصرها، وقتی خورشید پشت کوههای دهار غروب میکند، کودکان برای بازی به خیابانها میآیند. هر ساله، جشنوارهای در یکی از چهار قلعه باستانی برگزار میشود که توجه را به میراث فرهنگی جلب کرده و بودجهای برای مرمت جمعآوری میکند.
به گفته دانشمندان، اوآلاتا چیزی بیش از یک شهر است؛ این شهر یادبودی از گذشته است که آینده آن به تلاشهای افراد علاقهمند و توجه بینالمللی بستگی دارد. محققان خواستار اقدام برای نجات آن قبل از اینکه خیلی دیر شود، هستند.