به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان آمریکایی از دانشگاه پورتسموث دریافتهاند که علاقهمندان آماتور میتوانند سهم ارزشمندی در مطالعه مشکل آلودگی پلاستیکی سواحل داشته باشند. این تجزیه و تحلیل نشان داد که ابتکارات عمومی اطلاعات مهمی را برای تحقیقات بیشتر ارائه میدهد. این مطالعه در مجله علمی Journal of Coastal Conservation (JCCO) منتشر شده است.
کارشناسان سه روش برای نظارت بر آلودگی پلاستیکی را با هم مقایسه کردند: پروتکل علمی استراتژی دریایی اروپا و دو روش توسعهیافته برای محققان شهروند - بررسی بزرگ میکروپلاستیک (BMS) و پروژه ارزیابی میکروپلاستیک استرالیا (AMAP).
مشخص شده است که هر روش مزایای خاص خود را دارد. برای مثال، رویکرد BMS اغلب ذرات پلاستیکی بیشتری را شناسایی میکند، استفاده از AMAP برای داوطلبان آسانتر است و پروتکل اروپایی در صورت وجود تجهیزات آزمایشگاهی، بیشترین دقت را ارائه میدهد.
دانشمندان تأکید کردند که مشکل آلودگی پلاستیک در حال جهانی شدن است: سالانه ۵ تا ۱۳ میلیون تن زباله پلاستیکی وارد اقیانوسها میشود. ذرات کوچکی که میتوانند وارد بدن موجودات دریایی و سپس وارد زنجیره غذایی انسان شوند، به ویژه خطرناک هستند.
نویسندگان مقاله معتقدند که الزام داوطلبان به پیروی دقیق از یک استاندارد واحد، ارزشش را ندارد، زیرا شرایط در سواحل مختلف بسیار متفاوت است. در عوض، توسعه روشهایی برای مقایسه دادههای بهدستآمده از روشهای مختلف مهم است.