به گزارش مجله خبری نگار، این تحقیق بر روی گلیکوکالیکس، یک جنگل پیچیده از مولکولهای قند که سلولهای سد خونی-مغزی را میپوشاند، متمرکز بود.
مطالعهای که در مجله نیچر منتشر شد، نشان داد که مولکولهای قند نقش کلیدی در محافظت از مغز در برابر پیری دارند. سوفیا شی، محقق استنفورد بایو-ایکس، جزئیات این مطالعه را فاش کرد.
به نظر میرسد که فرسایش این سپر بیولوژیکی منجر به اختلال در عملکرد سد خونی مغزی و التهاب در بافتهای سیستم عصبی میشود.
این عوامل از علل اصلی کاهش حافظه و بیماریهای عصبی مانند آلزایمر هستند. محققان آزمایشهایی روی موشها انجام دادند و دریافتند که بازگرداندن این مولکولهای قند به مغز موشهای مسن، یکپارچگی سد خونی مغزی را تا ۴۰ درصد بهبود بخشیده و عملکرد شناختی را به طور قابل توجهی افزایش میدهد.
سوفیا شی گفت که گلیکوکالیکس به عنوان یک سد محافظ برای رگهای مغز عمل میکند و ترمیم آن، جوانی عصبی را بازیابی میکند.
او افزود که این اولین بار در تاریخ است که اختلال عملکرد سد مغزی مرتبط با سن، تنها با بازسازی گلیکوکالیکس معکوس شده است.
با این حال، این مطالعه سوالات تحقیقاتی جدیدی را مطرح کرد، از جمله:
-آیا بازیابی گلیکوکالیکس میتواند از پیشرفت بیماری آلزایمر در انسان جلوگیری کند یا آن را کند کند؟
- در چه مرحلهای از پیری این مولکولهای محافظ شروع به تخریب میکنند؟
- چه عوامل محیطی یا ژنتیکی بر سلامت گلیکوکالیکس در طول زندگی تأثیر میگذارند؟
این سؤالات توسط مرحله بعدی تحقیقات به رهبری دکتر سوفیا شی در موسسه رولند دانشگاه هاروارد، جایی که او در حال حاضر مشغول تأسیس آزمایشگاه خود است، پاسخ داده خواهد شد.
اکنون مشخص شده است که سد خونی-مغزی فقط یک دیوار نیست، بلکه یک رابط پویا است که توسط یک لایه قند پوشیده شده است.
این درک، نویدبخش درمانهای هدفمند است.