«تاریکی» اقیانوس‌های جهان را فرا می‌گیرد: حقایق تکان‌دهنده و اثرات غیرمنتظره

به گزارش مجله خبری نگار، طبق این مطالعه، بیش از ۲۰ درصد از اقیانوس‌های جهان طی دو دهه گذشته تیره‌تر شده‌اند - منطقه‌ای وسیع پنج برابر قاره اروپا. این پدیده خطرناک، لایه‌های سطحی اقیانوس‌ها را که نور خورشید و ماه را دریافت می‌کنند، تهدید می‌کند، که به عنوان "مناطق نوری" شناخته می‌شوند، جایی که اکثریت قریب به اتفاق حیات دریایی در آن زندگی می‌کنند.

مجموعه‌ای پیچیده از عوامل محیطی پشت این پدیده هستند. تغییرات در خواص نوری آب‌های اقیانوس باعث شده است که عمق مناطق نوری در بسیاری از مناطق نزدیک به ۵۰ متر و در برخی نقاط بیش از ۱۰۰ متر کاهش یابد.

این تغییر اساسی، موجودات دریایی که برای بقا به نور وابسته هستند - مانند فیتوپلانکتون‌ها و ماهی‌های کوچک - را مجبور به مهاجرت به سمت سطح آب می‌کند و باعث ایجاد ازدحام بی‌سابقه‌ای در لایه‌های بالایی اقیانوس‌ها می‌شود.

دکتر تیم اسمیت، رئیس بخش بیوژئوشیمی دریایی در آزمایشگاه دریایی پلیموث، در مورد عواقب وخیم این تغییر هشدار می‌دهد و می‌گوید: «وقتی موجودات دریایی مجبور به تجمع در فضا‌های کوچک‌تر نزدیک سطح آب می‌شوند، رقابت شدیدی برای غذا و منابع ایجاد می‌شود که به طور بالقوه منجر به تغییرات اساسی در کل زنجیره غذایی دریایی می‌شود.» این تغییرات نه تنها بر حیات دریایی تأثیر می‌گذارد، بلکه تهدیدی مستقیم برای انسان‌هایی است که برای غذا، حمل و نقل و تفریح ​​به اقیانوس‌ها وابسته هستند.

این مطالعه نشان می‌دهد که علل این پدیده چندگانه و در هم تنیده هستند. در مناطق ساحلی، افزایش رواناب‌های کشاورزی مملو از مواد مغذی نقش عمده‌ای ایفا می‌کند، در حالی که در اقیانوس‌های آزاد، شکوفایی جلبکی مضر ناشی از افزایش دمای سطح دریا به دلیل تغییرات اقلیمی، برجسته‌ترین عامل است.

نکته قابل توجه این است که مناطقی که بیشترین تأثیر را از این پدیده می‌پذیرند، مناطقی هستند که سریع‌ترین نرخ تغییرات اقلیمی را تجربه می‌کنند، مانند مناطق قطبی و خط الراس گلف استریم در نزدیکی فلوریدا، جایی که بالاترین نرخ تیره شدن اقیانوس ثبت شده است.

اما این تصویر کاملاً تاریک نیست. در یک تغییر جالب، محققان دریافتند که حدود ۱۰٪ از اقیانوس‌ها در همین دوره روشن‌تر شده‌اند و لایه دیگری از پیچیدگی را به پدیده‌ای که همچنان دانشمندان را گیج می‌کند، اضافه می‌کنند.

دکتر توماس دیویس، دانشیار حفاظت از دریا‌ها در دانشگاه پلیموث، می‌گوید: «این تغییرات تهدیدی واقعی برای تعادل اکولوژیکی است که ما برای هوایی که تنفس می‌کنیم و غذایی که می‌خوریم به آن وابسته‌ایم.»

آنچه اوضاع را جدی‌تر می‌کند این است که ۸۰ درصد از اقیانوس‌های جهان هنوز کشف نشده و تحت نظارت نیستند، به این معنی که تأثیرات واقعی این پدیده می‌تواند بسیار بیشتر از آن چیزی باشد که در حال حاضر می‌دانیم. با ادامه تغییرات اقلیمی و افزایش فعالیت‌های انسانی، به نظر می‌رسد آینده اقیانوس‌های ما در خطر است و این امر مستلزم اقدام فوری برای مطالعه و درک عمیق‌تر این پدیده قبل از اینکه خیلی دیر شود، می‌باشد.

شایان ذکر است که محققان با تکیه بر داده‌های ماهواره Ocean Color Web ناسا که اقیانوس را به واحد‌های ۹ کیلومتری تقسیم می‌کند، الگوریتم ویژه‌ای را برای اندازه‌گیری عمق مناطق نوری توسعه داده‌اند.

منبع: ایندیپندنت