رژیم غذایی مدیترانه‌ای نویدبخش تسکین پسوریازیس، آکنه و هیدرآدنیت چرکی است

به گزارش مجله خبری نگار، در یک مقاله مروری اخیر در مجله Current Nutrition Reports، محققان در مورد چگونگی پیروی از رژیم غذایی مدیترانه‌ای (MD) که می‌تواند با کاهش التهاب و بهبود نتایج کلی بیمار، مکمل درمان‌های سنتی برای هیدرآدنیت چرکی (HS)، پسوریازیس و آکنه باشد، بحث کردند. *

آنها تأکید کردند که خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی این رژیم غذایی به کاهش شدت بیماری، کاهش خطرات متابولیک و قلبی عروقی و بهبود کنترل وزن کمک می‌کند و آن را به یک گزینه درمانی غیردارویی ارزشمند تبدیل می‌کند.

زمان‌بندی وعده‌های غذایی مهم است: خوردن وعده‌های غذایی کوچک و مکرر - اساس رژیم غذایی مدیترانه‌ای - افزایش ناگهانی قند خون مرتبط با تشدید آکنه و تولید بیش از حد سبوم را تثبیت می‌کند.

بیماری‌های التهابی مزمن پوست مانند HS، پسوریازیس و آکنه می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر سلامت جسمی و روانی داشته باشند. اگرچه این اختلالات مسیر‌های التهابی مشترکی دارند (مثلاً سیگنالینگ TNF-α و IL-۱۷)، اما ویژگی‌های متمایزی دارند.

پسوریازیس و HS با بیش‌فعالی سیستم ایمنی (با واسطه سلول‌های Th۱۷ و IL-۲۳) مرتبط هستند، در حالی که آکنه با تولید بیش از حد سبوم، رشد باکتری (پروپیونی باکتریوم آکنه) و هیپرکراتوز فولیکولی مرتبط است. از آنجا که این بیماری‌ها مزمن هستند، درمان طولانی‌مدت ضروری است، اما درمان‌های سنتی اغلب عوارض جانبی و اثربخشی متفاوتی دارند. بنابراین، یک رویکرد جامع که شامل تغییرات غذایی باشد، ممکن است به بهبود علائم کمک کند.

رژیم غذایی MD یک الگوی غذایی است که به دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی‌اش، به خوبی مورد تحقیق قرار گرفته است. این رژیم غذایی بر مصرف غذا‌های کامل مانند سبزیجات، میوه‌ها، غلات کامل، حبوبات، آجیل، ماهی و روغن زیتون فوق بکر تأکید دارد، در حالی که مصرف گوشت قرمز و غذا‌های فرآوری شده را محدود می‌کند.

ترکیبات کلیدی در رژیم غذایی MD، مانند چربی‌های تک غیراشباع و چند غیراشباع، پلی‌فنول‌ها و اسید‌های چرب امگا ۳، به کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو کمک می‌کنند (به عنوان مثال، با مهار سیگنالینگ NF-κB). این مواد مغذی همچنین از سلامت روده و تنظیم سیستم ایمنی پشتیبانی می‌کنند و MD را به یک استراتژی غذایی ارزشمند برای درمان بیماری‌های التهابی پوست تبدیل می‌کنند.

با توجه به فواید کلی آن برای سلامتی، از جمله اثرات مثبت بر چاقی، سندرم متابولیک و سلامت قلب و عروق، MD یک درمان غیر دارویی امیدوارکننده برای بیماری‌های مزمن پوستی است. توانایی آن در کاهش التهاب سیستمیک، آن را به یک افزودنی مفید برای درمان‌های سنتی تبدیل می‌کند.

منابع پلی فنول: طبق آزمایشات بالینی، روغن زیتون فوق بکر و آجیل حاوی آنتی‌اکسیدان‌های ترمیم‌کننده پوست هستند که از مکمل‌های غذایی مؤثرترند.

MD به دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی‌اش، در درمان HS بسیار مهم است. HS یک بیماری التهابی مزمن پوست است که تحت تأثیر عوامل متابولیک و غدد درون ریز (از جمله اختلال عملکرد تیروئید و کمبود ویتامین D) قرار دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که بیماران مبتلا به HS اغلب پایبندی ضعیفی به رژیم غذایی MD دارند که با علائم شدیدتری همراه است.

یک مطالعه نشان داد که پایبندی کمتر به رژیم غذایی MD با شدت بالاتر بیماری مرتبط است، و نمره PREDIMED ≤۵ به طور خاص با پیامد‌های بدتر HS مرتبط است. مطالعات بیشتر این موضوع را تأیید کرد و نشان داد که انتخاب روغن زیتون فوق بکر و گوشت مرغ به جای گوشت قرمز، عامل اصلی تعیین‌کننده کاهش شدت HS است.

MD با متعادل کردن میکروبیوتای روده، کاهش استرس اکسیداتیو و تأثیرگذاری بر مسیر‌های کلیدی مانند IGF-۱، FOXO۱ و mTORC۱ (و همچنین نقص در سیگنالینگ Notch) به تنظیم التهاب کمک می‌کند. مواد مغذی مانند اسید‌های چرب امگا ۳، پلی فنول‌ها و چربی‌های تک غیراشباع نقش حیاتی در کاهش التهاب دارند.

MD به دلیل خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی خود ممکن است به درمان پسوریازیس کمک کند. تحقیقات نشان می‌دهد که پایبندی کمتر به رژیم غذایی MD با پسوریازیس شدیدتر مرتبط است، همانطور که توسط شاخص مساحت و شدت پسوریازیس (PASI) اندازه‌گیری می‌شود.

اجزای کلیدی MD، مانند روغن زیتون فوق بکر و ماهی، با کاهش التهاب و شدت پسوریازیس مرتبط هستند. اسید‌های چرب EVOO و امگا ۳ به عنوان پیش‌بینی‌کننده‌های مستقل نمرات PASI و سطح پروتئین واکنشی C (CRP) شناسایی شدند که نقش آنها را در کاهش التهاب سیستمیک تأیید می‌کند. MD همچنین ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری، از جمله ویتامین D را که از عملکرد کراتینوسیت پشتیبانی می‌کند، فراهم می‌کند. توانایی آن در مقابله با استرس اکسیداتیو ممکن است شدت پسوریازیس را بهبود بخشد.

با توجه به مزایای آن، MD نوعی درمان تغذیه‌ای برای پسوریازیس محسوب می‌شود. اگرچه رژیم غذایی به تنهایی درمان قطعی نیست، اما ترکیب رژیم غذایی مدیترانه‌ای با درمان‌های سنتی مانند دارو‌های بیولوژیک (که اثربخشی آنها ممکن است در بیماران چاق کاهش یابد) می‌تواند کنترل بیماری و سلامت کلی را بهبود بخشد. تحقیقات بیشتری برای بهینه‌سازی مداخلات غذایی برای بیماران مبتلا به پسوریازیس مورد نیاز است.

آکنه یک بیماری التهابی شایع پوست است که تحت تأثیر عوامل ژنتیکی، هورمونی و سبک زندگی قرار دارد. رژیم غذایی، به ویژه رژیم غذایی کم چرب، به طور فزاینده‌ای به عنوان یک نقش بالقوه در درمان آکنه شناخته می‌شود.

تحقیقات نشان می‌دهد که پایبندی دقیق به یک رژیم غذایی با شدت کمتر آکنه مرتبط است، احتمالاً به دلیل کاهش سطح فاکتور رشد شبه انسولین-۱ (IGF-۱)، که بر تولید سبوم و التهاب تأثیر می‌گذارد. در مقابل، رژیم‌های غذایی سرشار از کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده، لبنیات و چربی‌های ناسالم ممکن است با افزایش انسولین خون، تحریک آندروژن و التهاب، آکنه را بدتر کنند.

اگرچه برخی مطالعات از اثرات محافظتی رژیم غذایی مدیترانه‌ای حمایت می‌کنند، نتایج کاملاً ثابت نیستند (به دلیل تنوع در ابزار‌های ارزیابی رژیم غذایی مانند نمرات MEDAS). برای تعیین توصیه‌های غذایی قطعی برای پیشگیری و درمان آکنه، تحقیقات بیشتری لازم است. با این حال، رعایت اصول MD می‌تواند به سلامت کلی پوست کمک کند و شدت آکنه را کاهش دهد.

تقویت محور روده-پوست: رژیم‌های غذایی پرفیبر ترکیب باکتری‌های روده را تغییر می‌دهند و مستقیماً سطح نشانگر‌های التهابی مانند TNF-α را در HFFS و پسوریازیس کاهش می‌دهند.

MD یک رویکرد ارزشمند برای درمان بیماری‌های التهابی مزمن پوست است، اما اثربخشی آن به شخصی‌سازی بستگی دارد. متخصصان سلامت به جای اینکه صرفاً فهرستی از غذا‌ها برای گنجاندن یا حذف کردن ارائه دهند، باید برنامه‌های غذایی را با عادات و ترجیحات فردی تطبیق دهند و رعایت بهتر رژیم غذایی را ترویج دهند.

یک برنامه غذایی متعادل مبتنی بر MD باید نیاز‌های متابولیک را برآورده کند و در صورت نیاز، برای کاهش وزن، کمبود کالری توصیه شود. مواد مغذی ضروری برای پوست سالم باید از غذا‌های کامل یا در صورت نیاز از مکمل‌ها دریافت شوند.

یک برنامه غذایی ساختارمند که مصرف روزانه را به چندین وعده غذایی تقسیم می‌کند، می‌تواند به تنظیم پاسخ گلیسمی و کاهش خوردن احساسی کمک کند. اگرچه توصیه می‌شود از مصرف بیش از حد گوشت قرمز، لبنیات، الکل و مواد محرک خودداری شود، اما اعمال محدودیت‌های سختگیرانه ضروری نیست.

* اطلاعات ارائه شده صرفاً جهت اطلاع رسانی است و به عنوان توصیه‌ای برای درمان بیماری‌ها عمل نمی‌کند.