هشدار پزشکان به بیماران سرطانی در مورد روزه گرفتن برای "گرسنه کردن" سلول‌های تومور

به گزارش مجله خبری نگار-پاریس: بسیاری از بیماران سرطانی اکنون رژیم روزه‌داری را دنبال می‌کنند و معتقدند که با محروم کردن خود از غذا، به «گرسنگی دادن به تومور» یا «تحمل بهتر شیمی‌درمانی» کمک می‌کنند. با این حال، پزشکان هشدار می‌دهند که این نظریه‌های مسری صرفاً اطلاعات نادرست رسانه‌ای هستند، زیرا این رژیم غذایی از ابتلا به این بیماری بدخیم جلوگیری نمی‌کند، بلکه بیماران را در معرض خطرات «قابل توجهی» قرار می‌دهد.

ویدیو‌های افرادی که ادعا می‌کنند «بهبود یافته‌اند» یا خود را «شفادهنده» می‌نامند و ادعا می‌کنند که روزه‌داری «درمان سریع سرطان» به روشی «کاملاً طبیعی» است، ده‌ها هزار بار در یوتیوب دیده شده است.

برخی روزه‌داری کامل، به خصوص در روز‌های قبل از شیمی‌درمانی، و بیرون رفتن برای «تغذیه با نور» را توصیه می‌کنند، در حالی که برخی دیگر از مزایای رژیم غذایی فقط مایعات (روزه آب) تمجید می‌کنند.

دوناتین لو وایلانت، رئیس میویلود، بخشی از وزارت کشور فرانسه که گروه‌هایی را که پیروان خود را تحت انقیاد روانی یا جسمی قرار می‌دهند و در نتیجه آنها را از بخشی از اراده آزادشان محروم می‌کنند، رصد می‌کند، می‌گوید: «این رژیم غذایی یکی از درمان‌های معجزه‌آسایی است که به‌ویژه توسط درمانگران طبیعی ترویج می‌شود.»

او افزود: «وقتی این امر منجر به رها شدن درمان توسط بیمار و در نتیجه از دست رفتن شانس زنده ماندن او می‌شود، این صحبت‌ها جرم کیفری محسوب می‌شود.» دادگاهی در فرانسه، پس از مرگ چندین نفر از شرکت‌کنندگان در دوره‌های روزه آب او، از جمله بیماران سرطانی، یک درمانگر طبیعی به نام اریک گاندون را در تور (مرکز فرانسه) محکوم کرد.

لو وایلانت خاطرنشان می‌کند: «آسیب‌پذیری بیماران به ویژه هنگامی که از تشخیص سرطان خود مطلع می‌شوند، بسیار بالا است»، زیرا برخی از آنها نسبت به «نظریه‌های توطئه ضد مواد مخدر، که به ویژه در رسانه‌های اجتماعی رواج یافته است»، بسیار حساس می‌شوند.

- "گرسنگی کامل بدن" -

او همچنین به فقدان قابل توجه مقررات اشاره می‌کند و می‌گوید: «وقتی سوال «چگونه سرطان را شکست دهیم؟» را به صورت آنلاین تایپ می‌کنیم، محتوای بسیار خطرناک و ایده‌های دیوانه‌وار ظاهر می‌شوند.»

فواید روزه‌داری در مبارزه با سرطان مبتنی بر یک مشاهده‌ی ظاهراً منطقی است: از آنجایی که سلول‌های سرطانی «اشت‌های زیادی» دارند، محروم کردن آنها از غذا گامی مفید در از بین بردن آنهاست.

پروفسور برنارد سرور، اپیدمیولوژیست در موسسه تحقیقاتی فرانسوی INRAY، متخصص در کشاورزی، غذا و محیط زیست، می‌گوید: «سلول‌های سرطانی دو تا سه برابر بیشتر از سلول‌های طبیعی قند مصرف می‌کنند.»

او ادامه می‌دهد: «اما مشکل این است که وقتی روزه می‌گیریم، نه تنها تومور‌های سرطانی، بلکه کل بدن را گرسنه نگه می‌داریم.»

او معتقد است که این روش منجر به نتایج معکوس می‌شود، زیرا «برای مثال، سلول‌های سرطانی منابع خود را از توده عضلانی به دست می‌آورند.»

موسسه اینسرم نشان می‌دهد که این سلول‌ها «قابلیت‌های سازگاری بسیار بالایی» دارند. او در وب‌سایت خود اظهار می‌کند که مطالعاتی که بر مزایای این عمل تمرکز دارند، «بسیار نامطمئن» هستند.

پس از بررسی ده‌ها مطالعه، شبکه NACR در گزارشی در سال ۲۰۱۷ به این نتیجه رسید که هیچ مدرکی مبنی بر تأثیر روزه‌داری بر پیشگیری یا مبارزه با بیماری در انسان وجود ندارد (چه این تأثیر درمانی باشد و چه در تعامل با درمان‌های سرطان).

- هوشیاری نزدیکان شما -

پروفسور سرور می‌گوید فایده این رویکرد در مقایسه با خطرات «عظیمی» که بیمار با آن مواجه است، صفر است و می‌افزاید: «اگر سالم هستید و می‌خواهید به بدن خود گوش دهید، روزه‌داری گزینه خوبی است. اما اگر سرطان دارید، متوسل شدن به آن می‌تواند بسیار خطرناک باشد.»

او هشدار می‌دهد که روزه‌داری ممکن است خطر سمیت ناشی از درمان را افزایش داده و اثربخشی آن را کاهش دهد. این بیماری می‌تواند باعث ضعف عضلانی و سوء تغذیه، دو عامل تهدیدکننده زندگی، شود، زیرا سوء تغذیه علت مستقیم مرگ ۵ تا ۲۵ درصد از بیماران سرطانی است.

او تأکید می‌کند که متخصصان انکولوژی باید بیماران را تشویق کنند که «هر چه می‌خواهند بخورند، زیرا بیمار باید به اندازه کافی قوی باشد تا عوارض جانبی درمان را تحمل کند، و خوب غذا خوردن دشوار است، زیرا اشتها در اثر شیمی‌درمانی مختل می‌شود.»

او اشاره می‌کند که «بیماران سرطانی حاضرند هر چیزی را امتحان کنند، بنابراین ضروری است که کسی آنها را همراهی کند و تحت نظر داشته باشد تا هرگونه سوءتغذیه‌ای را که ممکن است تجربه کنند، تشخیص داده و مشکل را به سرعت حل کند.»

بخش «مویلود» توصیه‌هایی را برای نزدیکان بیمار سرطانی ارائه می‌دهد، از جمله لزوم انجام اقدامات لازم در صورتی که بیمار خود را از اطرافیان یا پزشکان جدا کند، تمایل خود را برای قطع درمان ابراز کند یا مبالغ هنگفتی را صرف به اصطلاح «درمان‌های جایگزین» کند.

(خبرگزاری فرانسه)