به گزارش مجله خبری نگار، سانفرانسیسکو: تیمی از محققان در ایالات متحده تکنیک جدیدی را برای درمان سرطان با گرسنگی تومورها ایجاد کردهاند و سلولهای چربی ایجاد میکنند که از همان مواد مغذی تغذیه میکنند که تومورها در داخل بدن تغذیه میکنند و در نهایت منجر به مرگ سلولهای سرطانی از گرسنگی میشوند.
محققان دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو، ایالات متحده آمریکا، میگویند که آنها از لیپوساکشن و جراحی پلاستیک الهام گرفتهاند، جایی که سلولهای چربی از مکانهای خاصی از بدن خارج میشوند و سپس در صورت نیاز در جای دیگری از بدن بیمار کاشته میشوند.
به عنوان بخشی از این مطالعه، که در مجله علمی Nature Biotechnology منتشر شده است، محققان از فناوری ویرایش ژن CRISPR برای اصلاح ویژگیهای ژنتیکی سلولهای چربی سفید در داخل بدن استفاده کردند و آنها را به سلولهای "بزرگ" تبدیل کردند که کالری زیادی برای تولید انرژی مصرف میکنند.
به منظور آزمایش اثربخشی تکنیک جدید، محققان سلولهای چربی فرآوری شده ژنتیکی را در نزدیکی تومورها پیوند زدند، به همان روشی که جراح پلاستیک چربی را از یک مکان به مکان دیگر در بدن منتقل میکند و آزمایش نشان داد که این سلولها مواد مغذی را خیلی سریع میبلعد و تومورهای سرطانی را از غذای مورد نیاز برای زنده ماندن محروم میکنند. همچنین تعجب آور بود که این رویکرد علمی زمانی که سلولهای چربی فرآوری شده ژنتیکی از تومورهای داخل بدن موشها پیوند زده میشدند، نیز کار میکرد.
محقق نادف آهیتوف، استاد مهندسی زیستی در دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو و رئیس موسسه علوم ژنتیک انسانی دانشگاه، گفت: "ما در حال حاضر سلولهای چربی را در طول لیپوساکشن معمول از بدن بیرون میکشیم و سپس آنها را در طول جراحی پلاستیک برمی گردانیم. " در اظهارات گزارش شده توسط وب سایت "Scitech Daily" متخصص در تحقیقات علمی: "این سلولهای چربی را میتوان به راحتی در داخل آزمایشگاه اصلاح کرد و سپس دوباره در داخل بدن کاشته شد و آنها را به یک پلت فرم جذاب برای سلول درمانی به طور کلی تبدیل میکند، از جمله: در زمینه درمان سرطان. "
وأثیرت فکرة التقنیة الجدیدة بشکل مبدئی عندما اطلع الباحث أهیتوف على تجارب تتعلق باستخدام البرودة فی وقف نمو الخلایا السرطانیة لدى الفئران، حیث تبین خلال تلک التجارب أن خلایا السرطان تتضور جوعا فی ظل درجات الحرارة المنخفضة، لأن البرد یؤدی إلى تنشیط عمل الخلایا الدهنیة البنیة فی الجسم التی تستهلک المغذیات لتولید الحرارة اللازمة لتدفئة الجسم. ومن هنا، شرع أهیتوف فی استخدام علوم الهندسة الوراثیة لإنتاج خلایا دهنیة معالجة جینیا لحرق السعرات الحراریة، حتى فی درجات الحرارة المعتدلة، بغرض حرمان الأورام من الوقود اللازم لنموها.
واستخدم أهیتوف تقنیة کریسبر للهندسة الوراثیة من أجل تنشیط جینات معینة خاملة داخل الخلایا الدهنیة البیضاء، والتی عادة ما تکون نشطة فی الخلایا الدهنیة البنیة، بغرض تحویل هذه الخلایا البیضاء إلى خلایا ذات لون بیج تتسم بالشراهة نحو استهلاک نفس المغذیات التی تقتات علیها الخلایا الدهنیة. ووضع الباحثون الخلایا البیج التی تحمل اسم UCP۱ مع خلایا سرطانیة فی وعاء اختبار داخل المعمل مع الفصل بینها وتغذیتها من مصدر واحد.
وجاءت نتائج التجربة مذهلة على حد وصف أهیتوف الذی یقول: “خلال التجارب المبدئیة لم تتبق سوى خلایا سرطانیة قلیلة على قید الحیاة لدرجة أننا ظننا أن هناک خطأ ما فی التجربة، وبالتالی قمنا بتکرار التجربة عدة مرات، وفی کل مرة، کنا نصل إلى نفس النتیجة”.
وأوضح الباحثون أن الخلایا الدهنیة البیج نجحت خلال الاختبارات المعملیة فی القضاء على نوعین مختلفین من سرطان الثدی بالإضافة إلى خلایا سرطان القولون والبنکریاس والبروستاتا، ولکنهم کانوا غیر متیقنین من تحقیق نفس النتائج فی حالة زرع الخلایا الدهنیة المعالجة وراثیا فی بیئة واقعیة بشکل أکبر.
وعمد الباحثون فی مرحلة تالیة من التجربة إلى تخلیق عضوانیات دهنیة Fat Organiods، وهی عبارة عن مجموعة متماسکة من الخلایا الدهنیة، لتحدید ما إذا کان یمکنها أن تهزم الخلایا السرطانیة فی حالة زرعها داخل أجسام الفئران. ونجحت هذه التقنیة فی القضاء على سرطان الثدی بالإضافة إلى خلایا سرطان البکتریاس والبروستاتا، حیث کانت الأورام السرطانیة تموت جوعا بعد أن تلتهم الخلایا الدهنیة جمیع المغذیات المتاحة.
محقق آهیتوف تأیید میکند که سلولهای چربی در روشهای درمانی با استفاده از سلولهای زنده به طور کلی فواید زیادی دارند، به دلیل سهولت استخراج آنها از بدن بیمار و سپس رشد آنها در آزمایشگاه و اصلاح ژنتیکی توسط علوم مهندسی ژنتیک به طوری که عملکرد حیاتی آنها انجام میدهد قابل تغییر است، دانستن اینکه رفتارهای این سلولها هنگام پیوند مجدد به بدن بسیار خوب است، زیرا پس از پیوند راه را از محل مورد نظر داخل بدن گم نمیکنند و با سیستم مشکلی مواجه نمیشوند. ایمنی و همچنین توانایی برنامه ریزی آنها برای پخش سیگنالهای حیاتی و انجام سایر وظایف پیچیده تر.
محققان بر این باورند که توانایی سلولهای چربی برای مبارزه با سرطان بسیار ارزشمند است، به ویژه در موارد تومورهای سرطانی که درمان آنها دشوار است، مانند برخی از تومورهای مغزی و سایر بیماریهای جدی. آهیتوف میگوید امکان استفاده از سلولهای چربی در درمان "هیچ محدودیتی ندارد. "
(dpa)