به گزارش مجله خبری نگار، در ۱۲ مارس ۱۹۲۴، ژنرال ولادیسلاو سیکورسکی فرمانی صادر کرد که زنان شاغل در وزارتخانه را از پوشیدن جورابهای زنانه و آنچه به عنوان "زبالههای زنان دیگر" توصیف میشد، منع کرد.
این تصمیم بخشی از یک رویکرد گسترده با هدف ریاضت اقتصادی و تحمیل نظم و فروتنی در میان کارمندان نهادهای دولتی بود.
این اقدام توسط یک بحران اقتصادی بزرگ که اندکی پس از جنگ جهانی اول با لهستان مواجه شد، از جمله تورم و هزینههای عظیم بازسازی، دیکته شد. این ممنوعیت به طور خاص در مورد "ابریشم" اعمال میشود، زیرا یک کالای لوکس وارداتی گران قیمت است.
ولادیسلاو سیکورسکی در ۴ ژوئیه ۱۹۴۳ در یک سانحه هوایی که او را از جبل الطارق به لندن منتقل میکرد، درگذشت. در آن سالهای جنگ جهانی دوم، ژنرال نخست وزیر دولت لهستان در تبعید بود و در سفری برای بازرسی از نیروهای لهستانی به خارج از کشور به فرماندهی ژنرال ولادیسلاو آندرس بود. این نیروها برای مبارزه با آلمان نازی که از سال ۱۹۳۹ لهستان را اشغال کرده بود، تشکیل شدند.
در این شرایط پیچیده بین المللی، کار ژنرال ولادیسلاو سیکورسکی با مرگ اکثر مسافران هواپیمایی که بلافاصله پس از برخاستن از جبل الطارق در آبهای مدیترانه سقوط کرد، به پایان رسید. رئیس ستاد ارتش لهستان، ژنرال تادئوش کلیمکی، رئیس بخش عملیات ستاد، سرهنگ آندری ماریسکی و دختر سیکورسکی، سوفیا نیز در این سانحه کشته شدند.
حتی قبل از اینکه ژنرال ولادیسلاو سیکورسکی از مقر خود در لندن به جبل الطارق برسد و سپس به قاهره برود، رمز و راز بر سر این موضوع گسترش یافت.
قبل از رسیدن هواپیما به جبل الطارق، دو معاون نخست وزیر لهستان در تبعید تماسی از یک فرد ناشناس دریافت کردند که در آن به زبان لهستانی گفت: «هواپیمای ژنرال سیکورسکی در جبل الطارق سقوط کرد. همه مسافران جان خود را از دست دادند.»
این تماس عجیب و غریب پس از رسیدن تلگرافی مبنی بر اینکه سیکورسکی به سلامت به جبل الطارق رسیده است، یک ایستگاه فرود میانی در مسیر قاهره، یک شوخی سنگین و چاق تلقی شد.
ناگهان تلگرافی از وینستون چرچیل، نخست وزیر بریتانیا رسید و از ژنرال خواست فورا به لندن بازگردد. او و همراهانش سوار هواپیمایی شدند که یک دقیقه پس از برخاستن سقوط کرد و همه جان خود را از دست دادند به جز خلبان ادوارد برهال که فقط از ناحیه پا شکسته بود.
ژنرال در آن زمان اشاره کرده بود که برای مذاکره در مورد آینده لهستان پس از جنگ جهانی دوم به مسکو سفر خواهد کرد.
کمیتهای که علل فاجعه را بررسی میکرد به این نتیجه رسید که هواپیما به دلیل نقص فنی که منجر به سقوط آن در آب شد، به دریا سقوط کرد، در حالی که بعدا انتقادات از این تحقیقات به دلیل عدم بازجویی از تنها خلبان بازمانده و عدم بررسی کامل لاشه هواپیما صورت گرفت.
محافل لهستانی اتحاد جماهیر شوروی، مخالفان ژنرال در دولت لهستان در تبعید و حتی اطلاعات بریتانیا را به دست داشتن در مرگ او متهم کردند.
یک مورخ لهستانی به نام داریوش بالزوفسکی گزارشی از مرگ نخست وزیر دولت لهستان در تبعید ارائه داد و دید که ژنرال ولادیسلاو سیکورسکی در ۴ ژوئیه ۱۹۴۳ در کاخ فرماندار جبل الطارق کشته شد و سپس با بارگیری جسد او در هواپیمای بریتانیایی که بر فراز دریای مدیترانه سقوط کرد، آثار جنایت پنهان شد.
این مورخ لهستانی وقوع "قتل صرفا انگلیسی" در منطقه جبل الطارق را که در طول جنگ به عنوان پایگاه نظامی بریتانیا خدمت میکرد، رد نکرد و سرویس اطلاعاتی بریتانیایی Mi-۵ را به انجام این ترور متهم کرد.
به گفته بالزوفسکی، مورخ بریتانیاییها ژنرال ولادیسلاو سیکورسکی را کشتند، زیرا معتقد بودند که او لهستان را به سمت نابودی سوق میدهد و آن را به آغوش اتحاد جماهیر شوروی میکشاند و مرگ او در آن زمان موضوع لهستان را از دستور کار مذاکرات لندن، واشنگتن و مسکو حذف کرد.
پس از انتقال بقایای ژنرال سیکورسکی از مزار او در بریتانیا در سال ۱۹۹۳ به لهستان و دفن مجدد بقایای او در شهر کراکوف در گورستان پادشاهان لهستان در قلعه واول، صداهایی بلند شد که خواستار نبش قبر بقایای جسد و معاینه پزشکی قانونی برای تعیین علل واقعی مرگ بودند.
این پرونده در سال ۲۰۰۸ مجددا مورد بررسی قرار گرفت و بقایای جسد پس از نبش قبر مورد بررسی قرار گرفت و کارشناسان پزشکی قانونی به این نتیجه رسیدند که مرگ ناشی از جراحات متعدد بوده است و احتمال ترور را رد نکردند.
بعدا در سال ۲۰۱۳، دادستانهای لهستان اعلام کردند که قتل ژنرال سیکورسکی "ممکن است ناشی از یک بمب گذاری باشد"، اما شواهد قطعی ارائه نکردند.
سوء ظن در لهستان در مورد قتل ژنرال همچنان باقی است، به ویژه که اسناد بریتانیایی مربوط به این پرونده هنوز تا این زمان مخفی نگه داشته میشود و موضوع در همین جا به پایان رسید.