به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان اعلام کردهاند که سنگهای کوچکی که با مریخ برخورد میکنند میتوانند رویدادهای لرزهای عمیق تری نسبت به آنچه قبلا شناخته شده بود ایجاد کنند.
کنستانتینوس چارالامبوس، از امپریال کالج لندن، در بیانیهای گفت: "ما فکر میکردیم انرژی کشف شده از اکثریت قریب به اتفاق رویدادهای لرزهای در ناوبری در پوسته مریخ گیر کرده است. این کشف مسیر عمیقتر و سریع تری را نشان میدهد که میتوان آن را بزرگراه لرزهای نامید، از طریق هسته (یا گوشته) که به زمین لرزهها اجازه میدهد تا به دورتر از سیاره برسند.»
Charalambos یکی از اعضای تیم InSight ناسا است. این کاوشگر که در ماه مه ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شد، اولین کاوشگر فضایی روباتیک بود که فضای داخلی مریخ را به طور عمیق مطالعه کرد. او در سال ۲۰۲۲ پس از یک ماموریت موفقیت آمیز و طولانی بازنشسته شد، جایی که اولین لرزه سنج را در مریخ قرار داد و بیش از ۱,۳۰۰ زلزله را در دوران تصدی خود رصد کرد.
این مطالعات دادههای جمع آوری شده توسط کاوشگر را با دهانههای حاصل از برخوردهای شناسایی شده توسط مدارگرد شناسایی مریخ ناسا که از سال ۲۰۰۶ به دور مریخ میچرخد، مقایسه کردند.
از یک الگوریتم یادگیری ماشین برای مرتب سازی دهها هزار تصویر از مدارگرد و انتخاب تصاویر خاص برای دانشمندان استفاده شد.
والنتین بکل، یکی از اعضای تیم بینش از دانشگاه برن در سوئیس، گفت: اگر این کار به صورت دستی انجام شود، سالها طول خواهد کشید.
این تیم به دنبال دهانههایی در فاصله ۳۰۰۰ کیلومتری (حدود ۱۸۶۴ مایل) از InSight بود و ۱۲۳ دهانه جدید را برای مقایسه با دادههای InSight پیدا کرد. تقریبا ۵۰ مورد از آنها تطابقهای احتمالی بودند.
با نگاه کردن به امواج لرزهای، ناشی از حرکت ناگهانی مواد در داخل سیاره، مانند زلزله ها، و برخورد سنگهای فضایی به مریخ، آنها دریافتند که دادهها با تاریخ و مکان تشکیل دهانه مطابقت دارند.
با این حال، این اولین بار است که یک اثر اخیر با ارتعاشات شناسایی شده در منطقه زلزله خیز Cerberus Fusay مرتبط است: گروهی از ترکها که در دشت Elysium Planitia، درست در شمال خط استوا قرار دارند.
قطر این دهانه بیش از ۷۰ فوت است و بیش از هزار مایل از Insight فاصله دارد. این بسیار فراتر از مکان مورد انتظار بر اساس دادههای لرزهای است.
از آنجایی که پوسته مریخ دارای خواصی است که تصور میشود این نوع موج لرزهای را تضعیف میکند، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که امواج تولید شده توسط این برخورد مستقیما از هسته مریخ عبور میکنند.
با این حال، تیم باید مدلهای خود را از فضای داخلی مریخ دوباره ارزیابی کند تا توضیح دهد که چگونه این اثرات لرزهای به این عمق رسیده است.
شارالامبوس گفت: "ما فکر میکردیم که منطقه سربروس فوسی سیگنالهای لرزهای با فرکانس بالا مرتبط با زلزلههای ناشی از عوامل داخلی تولید میکند، اما این نشان میدهد که برخی از فعالیتها از آنجا سرچشمه نمیگیرند و میتوانند در عوض ناشی از تأثیرات خارجی باشند. "
منبع: ایندیپندنت