به گزارش مجله خبری نگار، محققان خاطرنشان میکنند که ذوب شدن این شکارچیان قطبی را از دسترسی دائمی به زیستگاههای غذایی محروم کرد.
به طور سنتی تصور میشود که کاهش سطح یخی قطب شمال بر جمعیت خرسهای قطبی تأثیر منفی میگذارد، اما تأثیر واقعی این تغییرات هنوز اندازه گیری نشده است؛ بنابراین ما یک مدل انرژی زیستی طراحی کردیم و از آن برای تجزیه و تحلیل چگونگی تغییر جمعیت خرسهای قطبی در خلیج هادسون غربی استفاده کردیم. این محاسبات نشان داد که ذوب شدن یخ محدودیتهای قابل توجهی را بر بقای خرسها تحمیل میکند.
پیتر مولنار، رئیس تیم تحقیقاتی، خاطرنشان میکند که هنگام تجزیه و تحلیل نتایج مشاهدات انجام شده در ۴۲ سال گذشته در مناطق غربی خلیج هادسون، آب و هوای این منطقه قطب شمال به ویژه تحت تأثیر گرم شدن کره زمین به سرعت در حال تغییر است. این امر در حال حاضر باعث کاهش قابل توجهی در مساحت و مدت زمان پوشش یخی فصلی شده است.
بر اساس محاسبات محققان، کاهش مساحت یخبندان و همچنین کوتاه شدن "سال یخبندان" به میزان ۱۰ تا ۲۰ روز، به این معنی است که در ۴۰ سال گذشته خرسهای قطبی از "گرسنگی انرژی" رنج میبرند که منجر به کاهش میانگین وزن مادهها و کودکان یک ساله به میزان ۹.۶-۱۰.۵ کیلوگرم در هر دهه میشود و ذخایر انرژی آنها به طور مشابه ۴.۶-۵.۳ درصد در هر دهه کاهش مییابد.
در نتیجه، میانگین تعداد تولد یک خرس قطبی ۸ درصد در هر دهه کاهش یافته است. همچنین با طولانی شدن دوره بین دو تولد همراه بود. به طور کلی، این عوامل منجر به کاهش ۴۹ درصدی جمعیت خرسهای سفید در خلیج هادسون شد که به گفته بوم شناسان، نشان میدهد که ذوب شدن یخ دلیل اصلی کاهش جمعیت خرسهای قطبی کانادا بوده است.
لازم به ذکر است که خرسهای قطبی (Ursus maritimus) ممکن است در نتیجه کاهش سطح یخ دریا در قطب شمال قربانیان اولیه گرم شدن کره زمین شوند، زیرا این شکارچیان بیشتر عمر خود را در آن میگذرانند.
در سال ۲۰۱۵، اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت، خرسهای قطبی را به عنوان گونهای در معرض خطر به دلیل بدتر شدن شرایط زیستگاهی فهرست کرد، اما به دلیل دشواری نظارت بر آنها، تخمین دقیقی از تعداد آنها وجود ندارد.
منبع: TASS