به گزارش مجله خبری نگار، به گفته دفتر رسانهای دانشگاه، بیش از ۷۰ درصد از دانش آموزان به دلیل رویکرد تمایز نیافته از کاهش عملکرد ذهنی رنج میبرند.
این آزمایش شامل سازماندهی دو درس تربیت بدنی بود: اولی بدون در نظر گرفتن آمادگی جسمانی هر دانش آموز و دومی کودکان را به سه گروه ضعیف، متوسط و قوی تقسیم کرد و با توجه به تواناییهای آنها سطح فعالیت بدنی به آنها داده شد. بلافاصله پس از درس، محققان از آنها خواستند تا چندین کار را برای تجزیه و تحلیل شاخصهای تمرکز، حجم و ثبات توجه، تعداد خطاهای انجام شده، سرعت متوسط حل مسئله، توانایی به خاطر سپردن اطلاعات در کوتاه مدت و ایجاد ارتباطات منطقی بین مفاهیم انجام دهند.
به گفته این اداره، محققان دریافتند که باری که متناسب با سطح تناسب اندام دانش آموز باشد، هم در مقایسه با حالت آرام و هم در مقایسه با کلاسهای تربیت بدنی که برای همه در یک سطح برگزار میشود، تأثیر مفیدی بر فعالیت ذهنی اکثر نوجوانان دارد. بیش از ۷۰ درصد از دانش آموزانی که از یک رویکرد تمایز نیافته پیروی کردند، "کاهش عملکرد ذهنی پس از درس تربیت بدنی" را نشان دادند.
محققان دریافتند که به لطف یک رویکرد متمایز برای تعیین سطح فعالیت بدنی، حدود ۲۵ درصد از دانش آموزان تمرکز و توجه بهبود یافته و سرعت انجام وظایف را افزایش دادند. علاوه بر این، نوجوانان دو برابر بیشتر از فعالیت بدنی نامناسب برای بدن خود در توانایی به خاطر سپردن و تفکر منطقی بهبود یافتند.
مارینا اودینتسووا، مدیر این پروژه، میگوید: "رویکرد متمایز به سطح فعالیت بدنی با در نظر گرفتن آمادگی جسمانی، امکان بهبود عملکرد ذهنی نوجوانان را فراهم میکند، بنابراین کارایی بهتر فعالیت فکری را در فرآیند آموزشی تضمین میکند. "
منبع: TASS