به گزارش مجله خبری نگار، روزنامه لبنانی «الاخبار» در گزارشی به قلم «عماد یاغی» به عزیمت ناوگان دریایی جهانی «صمود» برای شکستن محاصره نوار غزه و واکنش ملتها و انسانهای آزاده جهان برای یاری رساندن به ملت فلسطین و در مقابل سکوت و بی تحرکی دولتهای عرب در قبال اوضاع این منطقه پرداخت.
یاغی نوشت: ناوگان دریایی جهانی صمود فریادی بشردوستانه برای بیان درد و رنج ملت فلسطین است که از دل دریای مدیترانه متولد شده و میکوشد روزنهای در دیوار محاصره نوار غزه ایجاد کند.
در این میان، دردناکتر از گلولههای پهپادهای اسرائیلی سکوت دولتهای عرب است؛ سکوتی که تا سطح همدستی با اسرائیل یا حداقل شانه خالی کردن آنها از وظیفه مورد ادعای خود است.
به نوشته وی، در حالی که این فعالان همراه کشتی از آسیا، اروپا و آمریکای لاتین با ملت فلسطین ابراز همبستگی کرده و فریاد آزادی و یاری رساندن به نوار غزه را سر میدهند، دولتهای عرب در باتلاق صدور بیانیههای بی روح فرو رفتهاند که نه گرسنگان غزه را سیر میکند و نه محاصره این منطقه را برمیدارد.
به گزارش الاخبار، ناوگان صمود از دل اتحادیه عربِ خسته یا از دل شورای وزیران خارجه عرب که محاسبات و بده بستانها را بر اصول و مبانی اولویت میدهند، بیرون نیامده است. این ناوگان از درون اراده ملتها از اتحادیههای دانشجویی و جنبشهای مردمی تا سازمانهای جامعه مدنی و اتحادهای بشردوستانه زاده شده و تصمیم گرفته است تا از جنوآ، بارسلونا، تونس و مالزی رهسپار غزه شود. این فعالان در ناوگان جهانی صمود سوالی از موازنه قوا یا مذاکرات بیهوده نپرسیدند بلکه تنها سوال آنها این بوده که چگونه میتوان صدای غزه را به گوش جهانیان رساند؟
در مسیر ناوگان جهانی صمود فرش قرمز پهن نبوده است، زیرا پهپادها به کشتیهای این ناوگان در نزدیک جزیره «کرت» حمله کرده و بمبهای صوتی روی آن ریختهاند. موتور کشتیها در طول مسیر از کار افتاده و اسرائیل نیروی دریایی خود را بسیج و علنا تهدید کرده که ناوگان را با زور متوقف خواهد کرد. اما در این میان، هر موج، یک آزمایش بوده و هر مایلی که طی شده، براین نکته تاکید داشته که بشریت از آهن قویتر است. صمود و پایداری اینگونه معنا میشود که شما میدانید که خطر در کمین شما و ممکن است بازداشت شده یا آسیب ببنیید، اما باز هم به مسیر خود ادامه میدهید.
حمایت و پشتیبانی سندیکاهای کارگری از آغاز شکل گیری ناوگان صمود
الاخبار اضافه کرد: در این میان، سندیکاهای کارگری در کشورهای مختلف از آغاز شکل گیری ناوگان جهانی صمود تاکنون به حمایت و پشتیبانی از آن پرداختهاند.
نمیتوان در مورد ناوگان صمود - بدون اشاره به روی دیگر سکه یعنی بیعملی دولتهای عربی- سخن گفت. چگونه میتوان این واقعیت را توضیح داد که کشتیهایی که از غرب و شرق دور میآیند، به دنبال گذرگاه و مسیری برای رسیدن به نوار غزه تحت محاصره هستند، در حالی که نزدیکترین بنادر عربی درهای خود را بستهاند یا صرفا تماشا میکنند؟ چگونه حاکمان عرب میتوانند اجازه دهند کاروانهای جهانی همبستگی با نوار غزه اسیر دریا و طوفان شوند، در حالی که جغرافیای کشورهای آنها نزدیکتر به نوار غزه و دسترسی آنها به این منطقه آسانتر است؟
این رسانه عرب زبان ادامه داد: شرمآور است که اروپاییها در زمینه همبستگی میدانی با ملت فلسطین پیشرو هستند، در حالی که بسیاری از دولتهای عربی فقط به «محکوم کردن» بسنده میکنند و برخی حتی تا آنجا پیش میروند که دست به هماهنگی امنیتی (با اشغالگران) برای جلوگیری از عبور کاروانهای زمینی همبستگی با نوار غزه از خاک خود، میزنند.
این بیعملی نه تنها شکنندگی مواضع دولتهای عربی را آشکار میکند، بلکه شکاف بین آنها و ملت هایشان را نشان میدهد، زیرا در حالی که ملتها در خیابانها در حمایت از نوار غزه شعار میدهند و کمکهای مالی جمعآوری و کاروانهای زمینی کمک برای عزیمت به این منطقه را سازماندهی میکنند، دولتهای آنها موضع گیریهای خود را بر اساس بده بستان و دلار و رابطهشان با کاخ سفید محاسبه میکنند.
به گزارش الاخبار، ناوگان جهانی صمود ممکن است به نوار غزه برسد، یا ممکن است به زور از رسیدن آن جلوگیری شود، اما مسلم است که این ابتکار عمل بار دیگر نشان خواهد داد که همبستگی با ملت فلسطین با وجود فرسنگها فاصله امکانپذیر است و وقتی ملتها برای یک هدف گردهم آیند، قادر به معجزه هستند و اتحادیههای کارگری نیز صرفا ابزاری برای بهبود معیشت نیستند، بلکه میتوانند به عنوان پلی به سوی آزادی عمل کنند.
اما در نقطه مقابل، بیعملی دولتهای عرب بار دیگر خود را با سکوت نشان میدهد؛ سکوتی که لکه ننگی بر پیشانی آنها خواهد بود. این در حالی که ملتها و اتحادیههای کارگری نام خود را در دفتر عزت و کرامت به ثبت میرسانند.