به گزارش مجله خبری نگار، سرویس مطبوعاتی دانشگاه گفت که مدل ریاضی توسعه یافته توسط محققان اجازه میدهد تا موتور یون موضعی در مرحله طراحی کامل شود و خطر آسیب به الکترودها را در حین کار کاهش دهد.
دانشمندان یک مدل ریاضی ایجاد کردهاند که امکان مطالعه تغییرات در ساختار مواد الکترود را تحت فشاری که یک ابزار فضایی در حین پرواز تجربه میکند، فراهم میکند. این به مدرن سازی سیستم یونی نوری الکترودها در موتور یونی در مرحله طراحی کمک میکند تا از خرابیهای آینده جلوگیری شود.
محققان میگویند موتورهای یونی برای کنترل جهت و موقعیت ماهوارههای در حال چرخش در فضا استفاده میشوند. چنین موتوری یک نیروی رانش جت ایجاد میکند که ابزار فضایی را قادر میسازد تا به آسمان صعود کند و الکترودها به عنوان ورقهای سوراخ دار نازک و گرد نقش کلیدی در این فرآیند ایفا میکنند.
هنگامی که ابزار فضایی به مدار پایین زمین پرتاب میشود، این قطبها میتوانند در اثر لرزش با هم برخورد کنند و بر عملکرد موتور تأثیر بگذارند و به آن آسیب برسانند. هرچه تقویت ویژه موتور بیشتر باشد، محمولهای که ابزار فضایی میتواند با همان مقدار سوخت حمل کند، بیشتر میشود. این نشانگر بالاترین شاخص برای موتور یونی است که در مدار ماهوارهها به عنوان سیستم پیشرانه اصلی ربات ها، ایستگاههای فضایی کوچک و کشتیها استفاده میشود.
منبع: TASS