مافیای کله‌گنده و ماجراهای کثیف! پنگوئن در گاتهام چه می‌کند؟

در زیر پوست شهر گاتهام چه می‌گذرد؟

داستان این مجموعه تلویزیونی یک هفته پس از وقایع فیلم «بتمن» مت ریوز آغاز شد. در واقع شروع سریال «پنگوئن»، انتهای پایانی بتمن ۲۰۲۲ است. داستان از جایی شروع می‌شود که یکی از مافیای کله‌گنده گاتهام به نام فالکون به دست بتمن کشته می‌شود و پسرش می‌خواهد جانشین فالکون‌ها شود، اما آزوالد با بازی کالین فارل که آز یا پنگوئن صدایش می‌کنند، سعی می‌کند با کشتن وی، به قدرت برسد و در دنیای جنایتکاران، سردسته مافیا شود. او با کشتن این پسر ما را وارد داستان می‌کند. قسمت اول، نوید یک سریال ماندگار را می‌دهد چرا که همه چیز به خوبی سر جایش قرار گرفته است. آز در میان سر و کله زدن با مارونی‌ها (رقیب اصلی فالکون‌ها) و سوفیا دختر فالکون وارد یک‌جنگ کثیف می‌شود چرا که هم مارونی‌ها و هم سوفیا از رقبای اصلی‌اش هستند که باید آنها را از سر راهش بردارد.

در این مینی سریال، ما قهرمان نداریم، اساساً هیچ آدم خوبی در آن دیده نمی‌شود و همه ضد قهرمان هستند و ابرشرورترین ضد قهرمان هم، پنگوئن اقتباسی از کمیک‌های دی سی است. سریال که از همان ۵ دقیقه اول ما را با غافلگیری روبه‌رو می‌کند نشان می‌دهد آز، پله پله بدون هیچگونه عجله‌ای شخصیتش در حال ساخت است و به موفقیت نزدیک‌تر می‌شود. جرم و جنایت که همچنان روز به روز از زیر پوسته گاتهام بالا می‌زند حالا با وجود آز، در حال سر و سامان گرفتن است. سوفیا با الهام از مواد مخدری که در تیمارستان آرکهام به او می‌دادند سعی می‌کند این مواد را در گاتهام تولید کند، اما آز این ایده را می‌دزدد و جنگ بین او و سوفیا بالا می‌گیرد و در این میان هم، مارونی‌ها بازیچه دست این دو می‌شوند.

رابطه بیمارگونه پنگوئن با مادرش

آز که از کودکی به دلیل نقصی که در راه رفتن دارد و بعد‌ها او را پنگوئن صدا می‌زنند، محتاج توجه مادرش بوده و به همین دلیل در سن ۱۰ سالگی، عامدانه سبب مرگ دو برادر خودش شد بدون آن‌که تقصیر را بر گردن بگیرد و مادر فقط عشقش را نثار او کند، اما مادرش از همان ابتدا متوجه این امر شد و سال‌ها بذر نفرت در خود کاشت. آز نسبت به مادرش یک نوع وسواس فکری داشت، مادرش را زیر پر و بالش گرفت و همین تبدیل به نقطه ضعفش شد. اما او نقطه ضعف دیگری هم داشت و آن پسر نوجوانی به نام ویکتور بود. او که یک دله دزد بود به زیر پر و بال پنگوئن رفت و به دلیل از دست دادن والدینش، آز را مانند خانواده‌اش می‌دید. پسری پاک که به دلیل خواسته‌های آز، از ذات اصلی‌اش دور شد.

آنچه این سریال را متمایز کرد

پنگوئن سریالی است که با داستانی جذاب و سبک بصری منحصربه‌فردش توانست توجه منتقدان را به خود جلب کند. این مجموعه استخوان‌دار و خوش ساخت با نویسندگی و‌کارگردانی خوب و البته شخصیت پردازی عالی، جزو سریال‌های به یادماندنی خواهد شد. با اینکه سه قسمت سریال توسط لورن فرانک و پنج قسمت دیگرش توسط ددلاین کارگردانی شد، اما هیچگونه گسستی در سریال نمی‌بینیم. «پنگوئن» بالانس خوبی بین کمیک‌ها و کلیشه‌های داستان مافیایی پیدا کرده است.

این مینی سریال دارای داستان پردازی قوی و بدون توقف است که تا انتها مخاطب را در تعلیق نگه می‌دارد، اما نباید از بازی درخشان کالین فارل به راحتی گذشت، وجود فارل به سریال جان داد. او با گریم سنگین و حرفه‌ای به عنوان عنصر اصلی سریال به قدری متقاعد‌کننده بود که خود را از یک ابر شرور کلاسیک دور نگه‌داشت. فارل تقریباً ۸ ساعت، مخاطبان را در دنیای تاریک و بی‌رحم آز غرق کرد. او ضد قهرمانی نبود که بشود با آن هم‌ذات پنداری کرد بلکه ابرشروری بود که سریال را به یک نمایش یک نفره تبدیل کرده بود. لهجه نیوجرسی‌اش، میمیک صورت و زبان بدنش ستودنی بود. نقش مقابل او، سوفیا با بازی کریستین میلیوتی، یک بازی مالیخویایی را ارائه کرد که جنون روان گردان در چشمانش کاملاً قابل مشاهده بود. او به طرز خیره‌کننده‌ای روی نقشش تسلط داشت. حالا باید دید بتمن ۲۰۲۵ چگونه گاتهام را از شر این غول خوفناک خلاص می‌کند.

منبع: ایران-فرزانه متین