به گزارش مجله خبری نگار/ برنا؛ یک تیم از محققان به رهبری دانشکده مهندسی دانشگاه ادینبورگ در یک فرآیند دو مرحلهای، از یک اسپیندل چرخشی که در یک چاپگر سه بعدی ادغام شده بود برای ایجاد پیوند لولهای ساخته شده از ژل مبتنی بر آب استفاده کردند.
سپس آنها پیوند چاپ شده را در فرایندی که به عنوان الکتروسپینینگ شناخته میشود، تقویت کردند، که از ولتاژ بالا برای بیرون کشیدن نانو الیاف نازک استفاده میکند و رگ خونی مصنوعی را در مولکولهای پلی استر زیست تخریبپذیر پوشش میدهد.
این تیم اعلام کرد که لولههای انعطافپذیر ژل مانند که به اندازه رگهای خونی طبیعی قوی هستند و به راحتی میتوانند در بدن ادغام شوند، میتوانند جایگزین رگهای انسانی و مصنوعی شوند که در حال حاضر برای تغییر مسیر جریان خون در عملیات بای پاس قلب استفاده میشود.
به گفته محققان، این میتواند خطر زخم، درد و عفونت مرتبط با حذف رگهای انسانی را در ۲۰۰۰۰ عمل جراحی بای پاس قلب که هر سال در انگلستان انجام میشود، محدود کند.
این تیم گفت که لولهها که میتوانند بین ۱ تا ۴۰ میلی متر قطر داشته باشند، میتوانند شکست پیوندهای مصنوعی کوچک را که میتوانند در بدن ادغام شوند، کاهش دهند.
نویسنده اصلی فراز فاضل گفت: «تکنیک ترکیبی ما امکانات جدید و هیجانانگیز برای ساخت ساختارهای لولهای در مهندسی بافت را باز میکند.»
محقق اصلی نوربرت راداکسی افزود: «نتایج تحقیقات ما به یک چالش طولانی مدت در زمینه مهندسی بافت عروقی میپردازد تولید یک کانال که دارای خواص بیومکانیکی مشابه رگهای انسانی است. با حمایت و همکاری مداوم، چشمانداز گزینههای درمانی بهبود یافته برای بیماران مبتلا به بیماریهای قلبی عروقی میتواند به واقعیت تبدیل شود.»
مرحله بعدی این مطالعه شامل تحقیق در مورد استفاده از رگهای خونی در حیوانات، با همکاری موسسه روزلین دانشگاه، و سپس آزمایش در انسان است.
این تحقیق در مجله Advanced Materials Technologies با همکاری دانشگاه هریوت وات انجام و منتشر شده است.