به گزارش مجله خبری نگار، مهدی خسروی: عبدالله (بیژن) رودکی متولد ۱۳۳۴ در شیراز بود و از بچگی علاقه خاصی به ورزش داشت آنهم بوکس. او قهرمان سه دوره بوکس جوانان ایران بود. او در جوانی حتی موفق شد تا پرویز بادپا قهرمان بوکس آسیا را در رینگ رسمی شکست دهد.
او، اما با آغاز جنگ، قید همه علاقههای جوانی اش را به مثل بسیاری از نوجوانان و جوانان آن روزها زد و راهی جبههها شد.
۸۹ ماه حضور بی امان در جبههها از گردانهای غواص لشکر ۱۹ فجر گرفته تا تشکیل قرارگاه نوح نبی تشکیل از او چهرهای نامدار در پشت خاکریزها و در سرزمین ایمان ساخته بود. او بلند آوازه جبههها و گمنام خیابانها و شهرها بود.
عبداله آرمانهای بزرگ در سر داشت. از او به کابوس صهیونیستها نیز یاد میکنند.
هیچ کس فکرش را هم نمیکرد که جوان آر پی جی زنی که در آبادان به آب و آتش میزد تا حرف امام خمینی (ره) زمین نماند. روزگاری فرمانده طراحی عملیاتها و سازمان رزم شود و یگان دریایی راه بیاندازد و اولین نشانههای نمایش قدرت ایران در آبهای خلیج فارس در روزگار سخت جنگ و تحریم را کلید بزند.
عبدالله رودکی که از بچگی یار مظلوم بودن و دشمن ظالم بودن را خوب آموخته بود، بعد از دفاع مقدس و با تسلط عمیقی به زبان عربی سر از لبنان و سپاه بدر عراق و سوریه درآورد. دست تقدیر او را به همرزمان دلیری رساند که نیازمند آموزشهای نوین و شیوههای تازه رزم بودند و او کوله باری از تجربیات روزهای جنگ را به جوانانی منتقل کرد که بعدها و در نبودش، مالکان ستاره شش پر را به خاک مذلت نشاندند.
صهیونیستها چندین بار اقدام به ترور او کردند، اما او هر بار با چالاکی و چابکی از مهلکه رهیده بود. صهیونیستها که او را عبدالقادر ایرانی نام نهاده بودند حتی چندباری برای تقویت روحیه نیروهای متجاوزشان، جشن ترور عبدالله رودکی را برگزار کردند، اما خیالشان باطل بود.
او مرد آبهای ناآرام بود. برای همین در نیروی دریایی سپاه، مسؤولیت سخت و سنگین معاونت عملیات را به عهده گرفت. مرد استراتژیک نیروی دریایی سپاه گامهای بزرگی در جهت ارتقای توان رزم نیروی دریایی سپاه به شناورهای تندرو، موشکهای کروز دریایی و مینهای دریایی برداشت که هنوز این ابتکارات و ابداعات با بروز رسانی ویژهای تداوم دارد.