به گزارش مجله خبری نگار،آتنه فقیه نصیری متولد ۲۳ آبان ۱۳۴۷ در تهران بازیگر ایرانی سینما است، مدتی از دوران کودکی خود را در چالوس بوده. مدرک لیسانس زبان اسپانیایی را از دانشگاه آزاد سال ۱۳۷۲ دریافت کرده است. در بخش فرهنگ و هنر از سری مطالب هنرمندان بیوگرافی آتنه فقیه نصیری و تصاویری از شوهرهای آتنه فقیه نصیری که سالها قبل از آنها جدا شده است را مشاهده کنید.
بیشتر اوقات خود را در تنهایی شعر میگوید و کتاب میخواند. به قالی بافی علاقه خاصی دارد و گاهی اوقات به آن میپردازد. دوست نداره کسی اون رو از حال خودش بیرون بیاره و کاری به کارش داشته باشه.
به مجله و مطبوعات علاقهای نداره و بر این باور هست که مطبوعات فقط باعث درگیر کردن ذهن به مطالب بیهوده و الکی میشود و نمیگذارد به هدفش متمرکز شود. هیچ وقت خانواده را فدای سینما نکرده و همیشه بین سینما و خانواده تعادل برقرار کرده و مرز مشخصی برای هر دو دارد.
از خصوصیات بارزش اراده و پشتکار قوی است و از شکست هایش راهی برای موفقیتش میسازد. برای پیشکسوتان و بزرگان احترام ویژهای قائل هست چه در سینما چه بیرون از سینما. از بودن در کنار بزرگان سینما لذت میبرد و به بزرگان خانواده افتخار میکند.
او همسر سابق رفیع پیتز (کارگردان) و فریبرز عرب نیا (بازیگر) میباشد. خانم نصیری و فریبرز عرب نیا در فیلمهای سالهای بیقراری، کاکادو، من زمین را دوست دارم و آهوی وحشی با هم همکاری داشتند.
در فروردین ۱۳۹۵ او اعلام کرد به ام اس مبتلا شده است. آتنه فقیه نصیری با اشاره به بیماری خود گفت:مبتلا به بیماری ام اس شده ام، اما خوشبختانه این بیماری پیشرفته نیست و تحت درمان هستم. وی ادامه داد:هنگام بازی در مجموع شمعدونی به کارگردانی سروش صحت متوجه بیماری ام اس شدم و مدت دو سال است که در حال مداوا هستم البته بیماری پیشرفته نیست و میتوانم راه بروم و کارهای روزانه را انجام بدهم.
وی ادامه داد:بدلیل شرایط بیماری و اینکه پزشکان تاکید کردند نباید عصبی بشوم و فعالیتی هم نداشته باشم که دچار خستگی شوم؛ فعلا فعالیتهای هنری را تعطیل کرده ام. فقیه نصیری افزود:امیدوارم با ادامه درمان و کسب سلامتی کامل بتوانم بزودی به فعالیتهای فرهنگی بازگردم.
اولین فیلم سینمایی را در تابستان ۱۳۶۸ با نام جیب برها به بهشت نمیروند بازی کرد و به دلیل این که هم از لحاظ چهره وهم نوع بازی با سایرین تفاوت زیادی داشت و در کل چهره جدید به حساب میآمد مورد توجه بسیاری از کارگردانان قرار گرفت. او اواسط ۱۳۷۰ با بازی در سریال خاله سارا توانست خود را به مردم بشناساند و در ادامه با بازی در سریال خانه سبز به محبوبیت رسید.
برای بازی در فیلم در کمال خونسردی کاندیدای بهترین بازیگر زن شد. در سال ۱۳۸۲ داور جشنواره بود. او بین سالهای ۷۰ تا ۷۵ جزء پر کارترین بازیگران بوده است.