به گزارش مجله خبری نگار،سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یک اختلال شایع است که معده و روده و به طور کل دستگاه گوارش را تحت تأثیر قرار میدهد. علائم سندروم روده تحریک پذیر شامل گرفتگی، درد شکم، نفخ، گاز و اسهال یا یبوست یا هر دو است.
فقط تعداد کمی از افراد مبتلا به IBS علائم شدید دارند. برخی از افراد میتوانند علائم خود را با مدیریت رژیم غذایی، سبک زندگی و استرس کنترل کنند. علائم شدیدتر را میتوان با دارو درمان کرد.
IBS تغییری در بافت روده ایجاد نمیکند یا خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را افزایش نمیدهد.
شکل مدفوع در سندروم روده تحریک پذیر معمولاً یا شل و آبکی میباشد و یا به صورت گلولههای سفت و سخت دفع میشود. محققان IBS را بر اساس نحوه ظاهر مدفوع در روزهایی که علائم تشدید میشود، دستهبندی میکنند:
اکثر افراد مبتلا به IBS در برخی روزها حرکات روده طبیعی دارند و در برخی روزها نوع مدفوع غیر طبیعی است. روزهای غیر طبیعی نوع IBS را مشخص میکند:
علائم IBS متفاوت است، اما معمولا برای مدت طولانی وجود دارد. رایجترین عبارتند از:
علائم شایع سندرم روده تحریک پذیر (IBS) عبارتند از:
علائم دیگری که اغلب مرتبط هستند عبارتند از احساس تخلیه ناقص و افزایش گاز یا مخاط در مدفوع.
اگر تغییر مداوم در عادات روده یا سایر علائم سندروم روده تحریک پذیر دارید، به پزشک مراجعه کنید. این علائم ممکن است نشان دهنده وضعیت جدی تری مانند سرطان روده بزرگ باشند. علائم جدیتر عبارتند از:
علت دقیق سندروم روده تحریک پذیر مشخص نیست. عواملی که به نظر میرسد نقش دارند عبارتند از:
انقباضات عضلانی در روده: دیوارههای رودهها با لایههایی از ماهیچه پوشانده شده که با حرکت غذا در دستگاه گوارش منقبض میشوند. انقباضات قویتر و طولانیتر از حد معمول میتوانند باعث گاز، نفخ و اسهال شوند.
انقباضات ضعیف میتواند عبور غذا را کند کرده و منجر به مدفوع سفت و خشک شود.
سیستم عصبی: مشکلات مربوط به اعصاب در سیستم گوارشی شما ممکن است باعث ایجاد ناراحتی در هنگام کشیده شدن شکم شما از گاز یا مدفوع شود. هماهنگی ضعیف سیگنالهای بین مغز و رودهها میتواند باعث شود بدن شما نسبت به تغییراتی که معمولاً در فرآیند گوارش رخ میدهد واکنش بیش از حد نشان دهد و منجر به درد، اسهال یا یبوست شود.
عفونت شدید IBS میتواند پس از یک حمله شدید اسهال ناشی از باکتری یا ویروس ایجاد شود که به آن گاستروانتریت میگویند. سندروم روده تحریک پذیر همچنین ممکن است با مازاد باکتری در روده (رشد بیش از حد باکتری) همراه باشد.
استرس: زندگی افرادی که در معرض رویدادهای استرس زا هستند، به خصوص در دوران کودکی، تمایل بیشتری به علائم IBS دارند.
تغییرات در میکروبهای روده: به عنوان مثال میتوان به تغییرات در باکتری ها، قارچها و ویروسها اشاره کرد که به طور معمول در رودهها ساکن هستند و نقش کلیدی در سلامت دارند. تحقیقات نشان میدهد که میکروبها در افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر ممکن است با میکروبهای افرادی که IBS ندارند متفاوت باشد.علائم سندروم روده تحریک پذیر را میتوان با موارد زیر تحریک کرد:
غذا: نقش آلرژی یا عدم تحمل غذایی در سندروم روده تحریک پذیر به طور کامل شناخته نشده است. آلرژی واقعی غذایی به ندرت باعث IBS میشود. اما بسیاری از افراد هنگام خوردن یا نوشیدن برخی غذاها یا نوشیدنیها علائم بدتری دارند، همانند:
گندم، محصولات لبنی، مرکبات، لوبیا، کلم، شیر و نوشابههای گازدار
فشار روانی و استرس: اکثر افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر علائم بدتر یا مکررتری را در طول دورههای افزایش استرس تجربه میکنند. اما در حالی که استرس ممکن است علائم را بدتر کند، نمیتواند ایجاد کننده سندروم روده تحریک پذیر باشد.
بسیاری از افراد گاه به گاه علائم سندروم روده تحریک پذیر را دارند. اما اگر شما:
جوان هستید: IBS بیشتر در افراد زیر ۵۰ سال رخ میدهد.
زن هستید: در ایالات متحده، سندروم روده تحریک پذیر در بین زنان شایعتر است. استروژن درمانی قبل یا بعد از یائسگی نیز یک عامل خطر برای IBS است.
سابقه خانوادگی: عوامل مشترک در محیط خانواده یا ترکیبی از ژنها و محیط ممکن است در ایجاد سندروم روده تحریک پذیر نقش داشته باشند.
اضطراب، افسردگی یا سایر مشکلات سلامت روانی، سابقه سوء استفاده جنسی، فیزیکی یا عاطفی نیز ممکن است یک عامل خطر باشد.
یبوست مزمن یا اسهال ناشی از سندروم روده تحریک پذیر میتواند باعث هموروئید شود.
علاوه بر این، IBS با عوارض زیر همراه است:
سندرم روده تحریک پذیر irritable bowel syndrome (ibs) گروهی از علائم است که بر سیستم گوارش تأثیر میگذارد. این یک بیماری شایع، اما ناراحت کننده گوارشی یا وضعیتی است که روده را تحت تاثیر قرار میدهد.
افراد مبتلا به IBS علائمی از جمله درد شکم و گرفتگی عضلات را تجربه میکنند. با IBS، ممکن است اسهال مکرر، یبوست یا هر دو را داشته باشید.
IBS باعث آسیب بافتی در دستگاه گوارش (معده روده) نمیشود یا خطر ابتلا به بیماریهای جدی تری مانند سرطان روده بزرگ را افزایش نمیدهد.
درعوض، یک بیماری مزمن (طولانی مدت) است که بیشتر افراد میتوانند با تغییر و اصلاح سبک زندگی و رژیم غذایی، مصرف دارو آن را مدیریت کنند.
اگر علائم شما بیش از سه ماه ادامه داشت یا اگر بدتر شد، به پزشک مراجعه کنید.