نقش غذا‌های فرآوری شده و فوق فرآوری شده در رژیم‌های غذایی مدرن

به گزارش مجله خبری نگار،مؤسسه تحقیقات سرطان آمریکا بر کاهش بالقوه نئوپلاسم‌ها یا رشد غیرطبیعی بافت با تغییر سبک زندگی و انتخاب‌های غذایی در کشور‌های در حال توسعه تاکید می‌کند.

در طول دهه گذشته، افزایش مصرف غذا‌های فرآوری شده و فوق فرآوری شده در سراسر جهان مشاهده شده است. این تشدید بر نیاز حیاتی به بررسی و افزایش آگاهی در مورد اثرات این غذا‌ها بر سلامت کلی تاکید می‌کند.

تعریف غذا‌های فرآوری شده و فوق فرآوری شده
فرآوری مواد غذایی شامل تکنیک‌هایی است که مواد غذایی خام را برای سهولت در نگهداری و مصرف اصلاح می‌کند. در طبقه‌بندی‌های معاصر، مواد غذایی به چهار دسته فرآوری نشده، مواد آشپزی فرآوری‌شده، غذا‌های فرآوری‌شده و غذا‌های فوق‌فرآوری‌شده (UPF) تقسیم می‌شوند.

وزارت کشاورزی ایالات متحده “غذای فرآوری شده” را به عنوان هر گونه میوه، سبزیجات یا ماده غذایی تغییر یافته، از جمله تمیز کردن، آبگیری، گرم کردن، آبمیوه گیری یا انجماد، جدا از محصولات کشاورزی خام تعریف می‌کند.

به عنوان مثال می‌توان به توفو (از سویای خام)، بادام بو داده خشک (از بادام خام) و سبزیجات کنسرو شده (مانند گوجه فرنگی، هویج) اشاره کرد.

در مقابل، غذا‌های فوق فرآوری شده تحت پردازش بیشتری قرار می‌گیرند و شامل مواد اضافی مانند چربی ها، نمک، شکر، مواد نگهدارنده، رنگ‌های مصنوعی و طعم دهنده ها، مانند گوشت‌های فرآوری شده، نوشیدنی‌های شیرین، شیرینی‌های بسته بندی شده، میان وعده ها، سوپ‌های فوری و وعده‌های غذایی منجمد می‌شوند.

از بین بردن باور‌هایی در مورد غذا‌های فرآوری شده
یک تصور غلط رایج وجود دارد که همه غذا‌های فرآوری شده فاقد ارزش غذایی و مضر هستند. با این حال، برخی از روش‌های فرآوری می‌توانند مواد غذایی را تقویت یا حفظ کنند، مانند غنی‌سازی غذا با مواد مغذی لازم مانند آهن، ویتامین‌ها و ید برای جلوگیری از کمبود.

علاوه بر این، روش‌های پردازش مانند پخت، خشک کردن و پاستوریزه کردن می‌توانند از رشد باکتری‌های مضر جلوگیری کنند، ماندگاری را افزایش دهند و طعم و بافت را بهبود بخشند و تهیه غذا را راحت‌تر کنند.

محتوای غذایی و تاثیر آن
تحقیقات نشان می‌دهد که غذا‌های فوق‌فرآوری‌شده (UPF ها) ارزش غذایی و تغذیه‌ای ضعیفی دارند و به شرایط شدیدی مانند چاقی کمک می‌کنند. این غذا‌ها به طور معمول سرشار از انرژی، کربوهیدرات‌های تصفیه شده، چربی‌های ناسالم و قند هستند، اما فیبر، پروتئین، مواد معدنی و ویتامین کمی دارند.

مطالعات مختلف مصرف UPF‌ها را با افزایش خطرات چاقی، چاقی شکمی، سندرم‌های متابولیک، فشار خون بالا، فشار خون بالا، دیابت نوع ۲، بیماری‌های قلبی عروقی، سرطان و افسردگی مرتبط دانسته اند. این خطرات سلامتی با محتوای غذایی ضعیف و سطوح گلیسمی بالا در UPF‌ها مرتبط است.

آشنایی با برچسب‌های مواد غذایی
شناسایی غذا‌های فرآوری شده و فوق فرآوری شده صرفاً از روی برچسب مواد غذایی می‌تواند چالش برانگیز باشد، زیرا تکنیک‌های فرآوری خاصی اغلب فاش نمی‌شوند. با این حال، درک برخی از مفاهیم اساسی توسعه و فرآوری مواد غذایی می‌تواند کمک کند.

به عنوان مثال، میوه‌ها و سبزیجات تازه فرآوری‌شده یا فوق‌فرآوری نشده‌اند، در حالی که مواد آشپزی مانند روغن‌های گیاهی، قند‌ها و نمک‌ها در گروه حداقل فرآوری‌شده قرار می‌گیرند. علاوه بر این، تعداد موادی که روی یک محصول غذایی ذکر شده است می‌تواند سطح پردازش آن را نشان دهد.

افزودنی‌های آرایشی و بهداشتی که در انتهای فهرست مواد ذکر شده است، مانند تقویت‌کننده‌های طعم، شیرین‌کننده‌ها، غلیظ‌کننده‌ها، کربنات‌کننده‌ها و عوامل لعاب‌دهنده، می‌توانند به شناسایی غذا‌های فوق‌فرآوری‌شده کمک کنند. در برخی موارد، محصولات غذایی ممکن است مواد تشکیل دهنده را به عنوان طعم دهنده‌های طبیعی یا مصنوعی برچسب گذاری کنند که فرآیند شناسایی را ساده می‌کند.

نقش غذا‌های فرآوری شده و فوق فرآوری شده در رژیم‌های غذایی مدرن
تقاضا برای راحتی منجر به افزایش قابل توجهی در مصرف غذا‌های فوق العاده فرآوری شده شده است و آن‌ها را به جزء برجسته رژیم‌های غذایی مدرن تبدیل کرده است. این غذا‌های پر انرژی اغلب حاوی سطوح بالایی از چربی‌های اشباع نشده، قند‌های اضافه شده و نمک هستند. استراتژی‌های بازاریابی هوشمندانه، از جمله استفاده از شخصیت‌های محبوب، تأییدیه‌ها و هدایا، به شدت بر انتخاب‌های غذایی، به‌ویژه در میان کودکان تأثیر می‌گذارد.

در نتیجه، تفاوت بین غذا‌های فرآوری شده و فوق فرآوری شده بسیار مهم است. در حالی که غذا‌های فرآوری شده را می‌توان با خیال راحت مصرف کرد، ارتباط بین غذا‌های فوق‌فرآوری‌شده UPF‌ها و پیامد‌های نامطلوب سلامتی را نمی‌توان اغراق کرد. تشویق به مصرف مواد غذایی غنی شده سرشار از پروتئین ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی نسبت به UPF‌های با کیفیت پایین برای ارتقای سلامت بهتر ضروری است.