به گزارش مجله خبری نگار، طوفانهای ژئومغناطیسی مانند آنچه که باعث رویداد تخریب استارلینک شد، یک اتفاق نسبتاً رایج است، به ویژه زمانی که خورشید به اوج چرخه ۱۱ ساله فعالیت تقویت و تضعیف خود میرسد.
در چرخه قبلی، که در سال ۲۰۱۹ به پایان رسید، ۹۲۷ طوفان که متوسط یا ضعیف طبقه بندی شدند، شکل گرفت که به طور متوسط یک طوفان در هر پنج روز را نشان میدهد. به گفته محققان ما در حال حاضر چهار سال است که وارد چرخه ۲۵ خورشیدی شده ایم.
پیش بینی میشد، حداکثر فعالیت چرخه ۲۵ در سال ۲۰۲۵ رخ دهد، اما فعالیت خورشیدی قبلاً از آن فراتر رفته است. این موضوع بدان معناست که ما شاهد طوفانهای ژئومغناطیسی بیشتر، نمایشگرهای شفقی بیشتر و به طور بالقوه شرایط خطرناک تری برای ماهوارههای فضایی هستیم.
دانیل بیلت (Daniel Billett) پژوهشگر فوق دکترا در فیزیک فضایی از دانشگاه ساسکاچوان میگوید: طوفانهای ژئومغناطیسی که بر ترکیب یونوسفر تأثیر میگذارند میتوانند باعث خاموشی رادیوها شوند، مانند اختلال در آمریکای شمالی که در ماه اوت به وقوع پیوست. حتی طوفانهای جزئی نیز میتوانند باعث تخریب سیگنالهای رادیویی مورد استفاده در سیستمهای نظامی و دریایی شوند.
او میافزاید: طوفانهای شدید میتوانند باعث خاموشی رادیو برای ساعتها و برای کل کره زمین شوند. طوفانهایی به این بزرگی نیز میتوانند مشکلات قابل توجه تری ایجاد کنند، مانند قطع برق ۹ ساعته که در سال ۱۹۸۹ تجربه شد.
به گفته بیلت، ما میتوانیم تشخیص دهیم که شعلههای خورشیدی چه زمانی از سطح خورشید خارج شده و پیشبینی کنیم که چه زمانی روی زمین تأثیر میگذارد و برای انواع خاصی از طوفانها هشدار دهیم.
با این حال، برای بسیاری از طوفانها، توانایی پیشبینی بسیار کمی وجود دارد یا اصلاً وجود ندارد، زیرا بستگی به نحوه تعامل میدان مغناطیسی زمین با باد خورشیدی دارد، که دیدن آن سختتر است.
بیلت در خاتمه میافزاید: Nowcasting با استفاده از دادههای زمان واقعی برای درک شرایط در زمان وقوع آنها یکی از بهترین ابزارهای ما است. با ابزارهایی مانند رادار زمینی و مغناطیس سنجها در ماهوارهها، میتوانیم انرژی آب و هوای فضای الکترومغناطیسی را که تقریباً بلافاصله وارد جو میشود، تخمین بزنیم.