رژیم غذایی مناسب افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو +نکات مهم

به گزارش مجله خبری نگار،رژیم غذایی مناسب برای بیماری هاشیموتو، شامل مصرف غذا‌هایی با مواد مغذی بالا، کم کربوهیدرات و بالای پروتئین، اجتناب از غذا‌های پر نمک و مصرف موادغذایی غنی از ید است.

بیماری هاشیموتو چیست؟ 

بیماری هاشیموتو، همچنین به عنوان تیروئیدیت هاشیموتو شناخته می‌شود، یک اختلال خود ایمنی است که غده تیروئید را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در این شرایط، سیستم ایمنی به غده تیروئید حمله می‌کند و منجر به التهاب و آسیب می‌شود. 

علائم تیروئیدیت هاشیموتو 

گواتر (بزرگ شدن غده تیروئید) یکی از اولین علائمی است که پیشرفت بیماری هاشیموتو را نشان می‌دهد. در اینجا چند علامت دیگر از این وضعیت وجود دارد:

– چاقی

– خستگی و درد‌های عضلانی

– حالت تهوع

– ریزش مو

– قاعدگی نامنظم

– کهیر مزمن

– کوچک شدن غده تیروئید

– خشکی پوست

– ضربان قلب آهسته

بیماری هاشیموتو نیز با کاهش باروری و سقط جنین همراه است. رژیم غذایی نقش مهمی در حفظ عملکرد سیستم ایمنی دارد. بنابراین، اهمیت رژیم غذایی در یک بیماری خودایمنی مانند هاشیموتو را نباید در برنامه ریزی یک درمان جامع نادیده گرفت.

نکات مهم در رژیم غذایی بیماری هاشیموتو 

در حالی که هیچ رژیم غذایی خاصی وجود ندارد که بتواند بیماری هاشیموتو یا کم کاری تیروئید را درمان کند، ایجاد برخی تغییرات رژیم غذایی ممکن است به مدیریت علائم، ارتقای سلامت کلی و حمایت از سیستم ایمنی کمک کند. در زیر برخی از توصیه‌های غذایی برای افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو آورده شده است

• تمرکز بر غذا‌های مغذی: داشتن یک رژیم غذایی غنی از غذا‌های کامل و غنی از مواد مغذی می‌تواند به حمایت از سیستم ایمنی و کاهش التهاب کمک کند. بر خوردن انواع میوه‌ها و سبزیجات رنگارنگ و همچنین غلات کامل، منابع پروتئین بدون چربی و چربی‌های سالم تمرکز کنید. ترکیب غذا‌هایی که دارای آنتی اکسیدان بالایی هستند، مانند انواع توت ها، سبزیجات برگ دار و آجیل نیز می‌تواند مفید باشد.

• غذا‌های فرآوری شده را محدود کنید: غذا‌های فرآوری شده اغلب سرشار از قند‌های تصفیه شده، چربی‌های ناسالم و مواد افزودنی هستند که می‌تواند به التهاب کمک کند و علائم هاشیموتو را بدتر کند. سعی کنید مصرف غذا‌های فرآوری شده را محدود کنید و در عوض غذا‌های کامل و کم فرآوری شده را انتخاب کنید.

• یک رژیم غذایی بدون گلوتن را در نظر بگیرید: شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد در افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو ممکن است خطر ابتلا به عدم تحمل گلوتن یا بیماری سلیاک را افزایش یابد. برخی از مطالعات نشان داده اند که رژیم غذایی بدون گلوتن ممکن است به بهبود عملکرد تیروئید و کاهش فعالیت خود ایمنی در افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو کمک کند. اگر مشکوک به عدم تحمل گلوتن هستید، با پزشک خود در مورد انجام آزمایش صحبت کنید.

• از غذا‌های گواتروژن پرهیز کنید: گواتروژن‌ها ترکیباتی هستند که در برخی غذا‌ها یافت می‌شوند و می‌توانند در عملکرد تیروئید اختلال ایجاد کنند. در حالی که پخت و پز می‌تواند به کاهش اثرات گواتروژنیک این غذا‌ها کمک کند، اما بهتر است که مصرف آن‌ها را محدود کنید. برخی از غذا‌های رایج گواتروژن عبارتند از سبزیجات چلیپایی (مانند کلم بروکلی، گل کلم و کلم بروکسل)، محصولات سویا و برخی میوه‌ها (مانند هلو و توت فرنگی).

• مراقب مصرف ید باشید: ید یک ماده مغذی ضروری برای عملکرد تیروئید است، اما مصرف بیش از حد آن نیز می‌تواند مضر باشد. برخی از مطالعات نشان داده اند که افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو ممکن است به ید حساس‌تر باشند و مصرف بیش از حد ممکن است علائم را تشدید کند. با پزشک خود در مورد اینکه آیا نیاز به مکمل ید دارید یا خیر صحبت کنید و از مصرف بیش از حد غذا‌های غنی از ید خودداری کنید.

بهترین رژیم‌های غذایی برای بیماری هاشیموتو 

۱٫ رژیم پروتکل خود ایمنی (AIP) 

AIP یک برنامه غذایی دو مرحله‌ای است که شبیه رژیم پارینه سنگی است. در ابتدا گروه‌های غذایی را که ممکن است به عنوان آنتی ژن در بدن عمل کنند، باعث عدم تعادل در میکرو فلور روده یا تحریک پاسخ التهابی شوند، حذف می‌کند و آن‌ها را با غذا‌های مغذی که از سیستم ایمنی حمایت می‌کنند، جایگزین می‌کند. بعداً گروه‌های حذف شده به تدریج به رژیم غذایی معرفی می‌شوند تا عوامل محرک احتمالی شناسایی شوند.

AIP توصیه شده‌ترین برنامه غذایی برای بیماری هاشیموتو است. داده‌های بالینی نشان می‌دهد که اصلاحات تغذیه‌ای می‌تواند پاسخ‌های ایمنی بدن را بهبود بخشد. رژیم AIP شامل غذا‌های تخمیر شده، سالاد‌های تازه آماده، آبگوشت استخوان و غذا‌های غنی از آنتی اکسیدان است و از غذا‌هایی که باعث التهاب می‌شوند جلوگیری می‌کند. این تغییرات در رژیم غذایی روزانه یک رویکرد عالی برای کاهش عملکرد تیروئید مرتبط با استرس اکسیداتیو است.

۲٫ رژیم غذایی ضد التهابی 

این برنامه غذایی برای مبارزه با شرایط التهابی مزمن در بدن طراحی شده است. مصرف میوه‌ها و سبزیجات مختلف، پروتئین‌های بدون چربی، اسید‌های چرب امگا ۳، فیبر، گیاهان و ادویه‌ها را تشویق می‌کند. رژیم مدیترانه‌ای و رژیم DASH نمونه‌هایی از رژیم‌های ضد التهابی هستند.

یک رژیم غذایی ضد التهابی به تنظیم اختلالات میکروبی روده کمک می‌کند، التهاب را کاهش می‌دهد و ممکن است به بیماری هاشیموتو موجود کمک کند. تحقیقات نشان می‌دهد که تغییرات در میکروبیوم روده می‌تواند باعث التهاب شود و بر تولید هورمون تیروئید در بدن تأثیر بگذارد.

۳٫ رژیم سرخپوشان 

این یک برنامه غذایی است که رژیم غذایی مصرف شده توسط انسان‌های اولیه دوران پارینه سنگی مانند میوه ها، سبزیجات، گوشت ها، ماهی، آجیل و دانه‌ها را تقلید می‌کند و غذا‌های فرآوری شده را حذف می‌کند.

حذف غذا‌های مدرن که سرشار از کربوهیدرات هستند و گنجاندن غذا‌های اجدادی در رژیم پالئو، درشت مغذی‌های ضروری مختلف را برای بدن فراهم می‌کند که عملکرد تیروئید را بهبود می‌بخشد. طبق مطالعه‌ای که بر روی بیماران مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو متعلق به گروه سنی ۱۸ سال و بالاتر انجام شد، رژیم پالئو با موفقیت آنتی بادی‌های تیروئید را کاهش داد.

۴٫ رژیم غذایی بدون گلوتن 

یک برنامه غذایی که غذا‌های تهیه شده از گندم، چاودار، جو و جو که حاوی پروتئینی به نام گلوتن هستند را حذف می‌کند. این رژیم ممکن است به کاهش آنتی بادی‌های تیروئید که باعث التهاب و آسیب بافتی می‌شود کمک کند. طبق مطالعه‌ای که بر روی ۳۴ زن مبتلا به بیماری هاشیموتو انجام شد، مصرف رژیم غذایی بدون گلوتن به مدت ۶ ماه کاهش آنتی بادی‌های تیروئید و افزایش سطح ویتامین D را نشان داد.

پیروی از یک رژیم غذایی بدون گلوتن می‌تواند به یک مورد از بیماری هاشیموتو کمک کند و خطر ابتلا به بیماری سلیاک را کاهش دهد.

لیست مواد غذایی مناسب برای بیماران هاشیموتو 

در زیر لیستی از غذا‌هایی که برای افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو توصیه می‌شود آورده شده است:

– میوه ها: انواع توت ها، مرکبات، سیب، گلابی، انبه، پاپایا

– سبزیجات: سبزیجات برگ دار، سبزیجات چلیپایی (پخته)، گوجه فرنگی، فلفل، هویج، سیب زمینی شیرین

– غلات کامل: کینوا، جو، برنج قهوه ای، گندم سیاه

– پروتئین بدون چربی: مرغ، بوقلمون، ماهی، توفو، تمپه، حبوبات

– چربی‌های سالم: آووکادو، آجیل، دانه ها، روغن زیتون، روغن نارگیل

– جایگزین‌های لبنی: شیر بادام، شیر نارگیل، شیر شاهدانه، شیر سویا (در حد اعتدال)

لیست مواد غذایی نامناسب برای بیماران هاشیموتو 

در زیر لیستی از غذا‌هایی است که باید برای افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو محدود یا اجتناب شود:

– غذا‌های فرآوری شده: چیپس، آب نبات، فست فود، غذا‌های منجمد

– قند‌های تصفیه شده: نوشابه، آب نبات

– چربی‌های ناسالم: غذا‌های سرخ شده، گوشت‌های فرآوری شده، لبنیات پرچرب

– غذا‌های گواتروژن: سبزیجات چلیپایی خام، محصولات سویا، ارزن، کاساوا

– ید بیش از حد: جلبک دریایی، نمک یددار، ماهی، لبنیات

بهترین مکمل‌ها برای بیماری هاشیموتو 

مکمل‌های زیر ممکن است برای افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو مفید باشد:

سلنیوم: سلنیوم یک ماده معدنی است که در عملکرد تیروئید و سلامت سیستم ایمنی نقش دارد. مطالعات نشان داده اند که مکمل سلنیوم ممکن است به کاهش التهاب و بهبود عملکرد تیروئید در افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو کمک کند.

ویتامین D: ویتامین D برای سلامت سیستم ایمنی و سلامت استخوان مهم است. سطوح پایین ویتامین D با بیماری‌های خودایمنی مانند بیماری هاشیموتو مرتبط است.

اسید‌های چرب امگا ۳: اسید‌های چرب امگا ۳ ضد التهاب هستند و ممکن است به کاهش التهاب در افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو کمک کنند. منابع اسید‌های چرب امگا ۳ شامل ماهی‌های چرب، بذر کتان و دانه‌های چیا هستند.

پروبیوتیک ها: پروبیوتیک‌ها باکتری‌های مفیدی هستند که در روده زندگی می‌کنند و به سلامت سیستم ایمنی کمک می‌کنند. برخی از مطالعات نشان داده اند که مکمل پروبیوتیک‌ها ممکن است به کاهش التهاب و بهبود عملکرد تیروئید در افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو کمک کند.

مهم است که قبل از شروع هر مکمل جدیدی با یک ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی صحبت کنید، زیرا برخی ممکن است با دارو‌ها تداخل داشته باشند یا عوارض جانبی داشته باشند. علاوه بر این، مکمل‌ها نباید به عنوان جایگزینی برای رژیم غذایی و سبک زندگی سالم استفاده شوند.

نتیجه

در حالی که رژیم غذایی خاصی وجود ندارد که بتواند بیماری هاشیموتو را درمان کند، ایجاد برخی تغییرات رژیم غذایی ممکن است به مدیریت علائم، ارتقای سلامت کلی و حمایت از سیستم ایمنی کمک کند. خوردن یک رژیم غذایی غنی از غذا‌های کامل و غنی از مواد مغذی، محدود کردن غذا‌های فرآوری شده و توجه به غذا‌های گواتروژن و مصرف ید می‌تواند مفید باشد. علاوه بر این، مکمل با برخی از مواد مغذی ممکن است برای برخی افراد مناسب باشد. با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنید تا یک برنامه فردی ایجاد کنید که نیاز‌های منحصر به فرد شما را برآورده کند. 

منبع:اینفو