به گزارش مجله خبری نگار،نتایج یک مطالعه جدید روی ۶۰ فرد داوطلب نشان میدهد: پاسخ مغز به مواد مغذی خاص در افراد چاق کاهش مییابد و این تغییر ساختار پس از کاهش وزن بهبود نمییابد. این یافتهها نشان میدهد؛ سازگاریهای طولانی مدت مغز ممکن است در افراد چاق اتفاق بیفتد که تبعات این موضوع میتواند بر رفتار غذایی تأثیر بگذارد.
از منظر علمی، رفتار تغذیه نتیجه ادغام سیگنالهای متابولیک پیچیدهای است که از روده، سایر اندامها و گردش خون به مغز میروند تا احساس گرسنگی و سیری و انگیزه جستجوی غذا را در فرد تحریک کنند. در حالی که این فرآیندها در مدلهای حیوانی، از جمله در زمینه بیماریهای متابولیک مانند چاقی مورد بررسی قرار گرفته اند، اما این مساله در انسان کمتر مطالعه شده و اطلاعات بالینی کمی در این زمینه وجود دارد.
به همین دلیل دکتر میریلی سرلیه (Mireille Serlie) و همکارانش یک کار آزمایی کنترل شده را طراحی کردند که شامل تزریق مواد مغذی خاص از جمله لیپیدها یا کربوهیدراتها به طور مستقیم به معده ۳۰ شرکت کننده با وزن و شاخص توده بدن سالم و ۳۰ فرد مبتلا به چاقی میشد.
این مواد غذایی در حالی در معده افراد فوق وارد میشد که محققان به طور همزمان فعالیت مغز آنها را از طریق ام آر آی و SPECT اندازه گیری میکردند. پژوهشگران در پی بررسی فوق دریافتند؛ در حالی که شرکت کنندگان با وزن بدن سالم، الگوهای خاصی از فعالیت مغز و ترشح دوپامین (مرتبط با احساسات مثبت) را پس از تزریق مواد مغذی نشان دادند، این پاسخها در شرکت کنندگان مبتلا به چاقی کم رنگ شد.
علاوه بر این، کاهش ۱۰ درصدی وزن بدن به دنبال یک رژیم غذایی ۱۲ هفتهای برای بازگرداندن این پاسخها در افراد چاق کافی نبود، که نشان میدهد نوعی سازگاری طولانی مدت مغز در زمینه چاقی رخ داده و تاثیرات آن حتی پس از کاهش وزن نیز باقی میماند.
مری الیزابت باو و الکساندرا دی فلیسانتونیو از دیگر پژوهشگران حاضر در این مطالعات میگویند: تاثیرات چاقی میتواند حتی پس از کاهش وزن در مغز باقی بماند و این مطالعه پایهای مناسب برای بررسیهای آینده فراهم میکند تا مشخص شود چگونه سیگنال دهی محور روده – مغز ممکن است بر کاهش نگهداری و بازیابی وزن تأثیر بگذارد.
شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Metabolism منتشر شده است.