شامپانزه‌ها از ژست ها، صدا‌ها و حالات چهره شبیه به نوزاد انسان استفاده می‌کنند

به گزارش مجله خبری نگار،مطالعات جدید پژوهشگران، اولین شواهد از ارتباط خارج از زبان انسانی را بین سایر جانوران ارائه می‌کند. این روش ارتباطی در خدمت اهداف مختلفی مانند شروع نظافت و تماس و تسهیل آمیزش جنسی است. روانشناسان دریافتند: این ارتباط چند وجهی به شامپانزه‌ها کمک می‌کند تا مقاصد خود را با دقت بیشتری در موقعیت‌های مختلف مانند بازی یا دعوا به همنوعان خود منتقل کنند. دکتر، اما دوهرتی، نویسنده اصلی این مقاله و پژوهشگر دانشگاه دورهام توضیح داد که این توانایی در دوره نوزادی و نوجوانی انسان تکامل می‌یابد.

وی در این رابطه تاکید کرد: هنگامی که به زبان انسانی فکر می‌کنیم، می‌دانیم که این زبان ترکیبی از انواع مختلف ارتباطات مانند گفتار، حالات چهره و ژست‌ها است. نحوه ارتباط ما احتمالاً ریشه‌های تکاملی عمیقی دارد که با برخی از نزدیک‌ترین خویشاوندان زنده ما مانند میمون‌ها مشترک است. مطالعه ما شواهدی را ارائه می‌دهد که نشان می‌دهد؛ نحوه ارتباط شامپانزه‌ها با افزایش پیچیدگی با افزایش سن، با پیشرفت ارتباطی که در نوزادان انسان می‌بینیم مطابقت دارد.

هدف محققان از این پژوهش، بررسی توسعه این شکل پیچیده ارتباطی در شامپانزه‌های جوان، درک دلایل پشت آن و در نهایت روشن کردن تداوم تکاملی بالقوه بین انسان و میمون‌های دیگر است. این موضوع نشان می‌دهد که حرکات پستانداران با معانی مشترک به انسان نیز تعمیم یافته و می‌تواند از نظر بیولوژیکی به ارث برسد.

این مطالعه بر اساس بررسی ۲۸ شامپانزه نیمه وحشی، بین سنین یک تا ۱۱ سال، در پناهگاه حیات وحش Chimfunshi Orphanage Trust در شمال زامبیا است. تحقیقات قبلی روی میمون‌ها عمدتاً اشکال مختلف سیگنال‌های ارتباطی از جمله ژست‌ها، صدا‌ها و حالات چهره را به صورت مجزا مورد بررسی قرار داده است.

با این حال، محققان بررسی کردند که شامپانزه‌ها چگونه این اشکال ارتباطی را ترکیب و بینش‌های جدیدی در مورد چگونگی توسعه آن‌ها ارائه می‌دهند. آن‌ها دریافتند که نزدیک‌ترین بستگان ما در دنیای وحش، به طور مداوم از سیگنال‌های مستقل مانند غرغر کردن، حرکات بازو یا حالات چهره در تمام سنین و در موقعیت‌های مختلف استفاده می‌کنند. با این حال، با افزایش سن، شامپانزه‌ها به ویژه در هنگام پاسخ به پرخاشگری یا تعاملات بازیگوشانه خود به احتمال زیاد سیگنال‌های ارتباطی مختلف را ترکیب می‌کنند.

در این میان شامپانزه‌های نوجوان به ویژه در سناریو‌های تهاجمی، بیشتر مستعد استفاده از ترکیبی از سیگنال‌های ارتباطی مختلف به جای حرکات یا عبارات ساده بودند. محققان پیشنهاد می‌کنند مطالعات بیشتری روی سیگنال‌های چندوجهی در پستانداران وحشی برای درک بهتر چگونگی توسعه ارتباطات آن‌ها در محیط‌های مختلف انجام شود. این موضوع می‌تواند چگونگی توسعه ارتباطات در میمون‌ها را روشن کرده و به طور بالقوه درک ما را از تکامل ارتباطات انسانی افزایش دهد.

گفتنی است دی ان‌ای انسان و شامپانزه‌ها حدود ۹۶ درصد مشابه بوده و این جانوران مانند انسان‌ها احساسات پیچیده، هوش بالا، اثر انگشت منحصر به فرد و حتی حس شوخ طبعی دارند. با این حال، تعداد آن‌ها در غرب آفریقا در ۲۵ سال گذشته به شدت کاهش یافته و آن‌ها در حال حاضر به عنوان یک گونه به شدت در معرض خطر طبقه بندی می‌شوند.