آیا بوکس به کند کردن پیشرفت بیماری‌های عصبی کمک میکند؟

به گزارش مجله خبری نگار،تحقیقات جدید توسط دانشگاه Edith Cowan در استرالیای غربی نشان داده است که بوکس انفرادی ممکن است راهی برای افراد مبتلا به پارکینسون در مراحل اولیه باشد تا پیشرفت و شدت بیماری را کاهش داده و کیفیت زندگی آن‌ها را بهبود بخشد.

بیماری پارکینسون (PD) یک اختلال در سیستم عصبی است که باعث حرکات ناخواسته و غیرقابل کنترل مانند لرزش، سفتی و مشکل در تعادل و هماهنگی می‌شود. از آنجایی که پیشرونده است، علائم به تدریج شروع شده و با گذشت زمان بدتر می‌شود. اگرچه بیشتر افراد پس از ۶۰ سالگی به پارکینسون مبتلا می‌شوند، حدود ۵ تا ۱۰ درصد علائم اولیه بیماری را قبل از ۵۰ سالگی نشان می‌دهند.

محققان ۱۰ نفر مبتلا به پارکینسون در مراحل اولیه را برای مطالعه انتخاب کرده و به آن‌ها سه جلسه یک ساعته بوکس هر هفته به مدت ۱۵هفته آموزش دادند. میانگین سنی شرکت کنندگان ۶۰ سال بود.

جلسات به سه مرحله تقسیم شدند: توسعه که بر اصول تکنیک بوکس متمرکز بود. کاردیو، طراحی شده برای بهبود تناسب اندام قلبی عروقی با دوره‌های کوتاه ورزش بین دوره‌های استراحت؛ و مغز که عملکرد شناختی را با انجام دادن توالی مشت زدنی که قبلاً یاد نگرفته بودند و مجموعه‌ای از پنج تا نه ضربه مشت مختلف را به خاطر می‌سپردند، آزمایش می‌کرد.

تراویس کرویکشنک (Travis Cruickshank) یکی از پژوهشگران این مطالعه گفت: بنابراین، کاری که ما انجام دادیم این بود که واقعاً به این موضوع نگاه کنیم که ورزش بوکس چقدر برای افراد مبتلا به پارکینسون امکان پذیر است. ما در طول مداخله از مانیتور‌های ضربان قلب استفاده کردیم تا بتوانیم بار قلبی عروقی را روی شرکت‌کنندگان خود ببینیم. همچنین از ترازو‌هایی استفاده کردیم که سطوح درک شده آن‌ها را از نظر فیزیکی و شناختی اندازه گیری می‌کرد.

در ادامه محققان دریافتند: در پایان برنامه ۱۵ هفته ای، ۹ نفر از ۱۰ شرکت کننده امتیاز بهبود یافته‌ای در مقیاس یکپارچه رتبه‌بندی بیماری پارکینسون (UPDRS) داشتند، ابزاری که برای سنجش شدت و پیشرفت پارکینسون استفاده می‌شود. مقیاس یکپارچه رتبه‌بندی بیماری پارکینسون چهار حوزه مجزا را نمره می‌دهد که شامل عملکرد فکری، خلق و خو و رفتار، فعالیت‌های روزانه؛ عملکرد حرکتی؛ و عوارض حرکتی مانند حرکت غیر ارادی و کنترل نشده می‌شود.

محققان همچنین دریافتند:شرکت کنندگان کیفیت زندگی بهبود یافته‌ای را نشان دادند. خستگی کاهش و خواب بهبود یافت. با وجود ورزش پر انرژی، شرکت کنندگان هیچ افزایشی در درد عضلانی یا صدمات عمده گزارش نکردند.

بر اساس داده‌های ضربان قلب که جمع‌آوری کردند، محققان به این نتیجه رسیدند که برنامه بوکس ایمن و قابل تحمل است و می‌گویند که بوکس راهی آسان برای به دست آوردن فواید متعدد از یک فعالیت است.

محققان می‌گویند: گام بعدی مطالعه اثرات درمانی بوکس بر روی افراد مبتلا به مراحل مختلف پارکینسون قبل از گسترش تحقیقات خود به سایر بیماری‌های عصبی مانند بیماری هانتینگتون، مولتیپل اسکلروزیس و سکته است.